In het warme stadspark van de Stad Groningen heeft NEO een mooie stap gezet naar de volgende ronde van de nacompetitie. Bekerwinnaar Velocitas werd met 2-0 verslagen en daar was helemaal niets op af te dingen. NEO had de tegenstander meer pijn kunnen doen en een eindstand van 2-6 had ook toch de mogelijkheden behoord.
Boventoon
Na wat rommelige eerste paar minuten deed zich het eerste wapenfeit voor na een kleine tien minuten. Jasper Scholten werd door twee verdedigers in de mangel genomen binnen de beruchte lijnen, maar arbiter Robin Brinkman wilde van niets weten.
NEO bleef de boventoon voeren en een spervuur aan aanvallen rolde richting de Groninger goal. Jasper Scholten schoot na een lange aanval rakelings naast, Wout Rouweler vond goalie Feike Spoor op zijn pad en na een puike voorzet van Wessel Bom kopte Daan Nijland uit vrije positie over.
Kans op kans
Na nog wat kansen via Scholten en Nijland kreeg Jasper Scholten rond het half uur twee enorme kansen. Eerst kon hij een voorzet van links net niet onder controle brengen en direct daarna schoot hij in volkomen vrijstaande positie de bal op de onderkant van de lat. Ongebruikelijke missers voor de normaal zo trefzekere middenvelder.
Pas na ruim een half uur de eerste echte kans voor Velocitas. Thomas Bats, die Velo woensdag met drie treffers de beker bezorgde, sneed binnendoor bij Wessel Bom en teisterde de binnenkant van de paal. NEO kwam goed weg op dat moment, hoe onverdiend een Groningse treffer toen ook zou zijn geweest.
Voor de pauze nog drie memorabele momenten voor NEO. Daan Nijland zag zijn schot in een ultieme poging geblokt door Jens Zijlstra, Jasper Scholten kopte knap in, maar zag Feike Spoor redden en een goal van Wessel Bom, na in positie te zijn gezet door Twan Weghorst, werd afgekeurd wegens buitenspel. 0-0 halverwege derhalve en daarmee deed NEO zichzelf schromelijk te kort.
Zelfde spelbeeld
In de tweede helft werd er, zoals wel vaker gebeurd, de andere kant op gevoetbald, maar het deed helemaal niets met de veldverhoudingen. Max Brunninkhuis bood Wout Rouweler al vrij vlot een opgelegde kans, maar de youngster schampte de bal en het leer huppelde naast. Na een uur loste Stef Rompelaar de goed spelende Daan Nijland af.
Tussen minuut 17 en 22 zag het publiek twee Velocitas-kansen achter elkaar. Eerst dook Thomas Bats na een mooie pass ineens oog in oog op met Leco Zeevalkink, maar gelukkig kon de spits de bal niet genoeg controleren om af te drukken. Vlak daarna ontsnapte de ingevallen Jesse Bosgraaf aan de linkerkant, maar Jesse Keur kon diens gevaarlijke voorzet neutraliseren.
Terechte voorsprong
Nadat Jasper Scholten nog eens naast had gekopt kwam Mauro Lohuis in het veld voor Wout Rouweler, over gouden wissels gesproken. Zo’n twintig minuten voor afloop ging Lohuis een mooie combinatie aan met Twan Weghorst, stoomde op naar de achterlijn, behield het overzicht en stelde Stef Rompelaar in staat de 0-1 aan te laten tekenen. Een meer dan verdiende voorsprong.
Het geloof bij Velocitas leek verdwenen en ruim tien minuten voor afloop, nadat ook Rick ten Tusscher al was ingebracht, werd de voorsprong verdubbeld. Ephrem Aslan slalomde over het middenveld, bracht de bal bij Jasper Scholten die vervolgens Mauro Lohuis in stelling bracht. De linkspoot deponeerde de bal vlekkeloos in de verre hoek: 0-2.
In de slotminuut kreeg Twan Weghorst, na een pass van zijn aanvoerder, nog een enorme kans op 0-3, maar alleen voor Spoor wist hij het netje niet te doen bollen.
Al met al bracht een degelijk spelend NEO zich hiermee in een mooie uitgangspositie voor de return komende woensdagavond. De ploeg had het duel alleen veel eerder moeten beslissen. Maar niets is zeker in voetbal. Kijk maar naar Achilles’12 dat na een nederlaag in de thuiswedstrijd het uitduel bij Blauw Wit’34 met 4-0 won! NEO zal niets aan het toeval over moeten laten om de finale te bereiken, een finale die inmiddels bereikt is door Berkum, dat Broekster Boys overtuigend uitschakelde.
