Rob Hoekschop in gesprek met Stefan Deuzeman

Naam: Stefan Deuzeman
Geboren: 04-03-1974
Clubs: Periode 1991-2008, Achilles E. en Sparta E.
Positie: Spits, centrale middenvelder, linksbuiten en linkshalf. Hiervan bijna 13 jaar in het 1e elftal gespeeld bij Achilles E. en daarna nog een paar seizoenen in een vriendenteam (5e elftal) bij Sparta E.

Wanneer ben je gestopt en waarom?

Ik ben gestopt in het 1e elftal bij Achilles E., omdat ik een dubbele hernia heb gehad. Nadat ik hiervan hersteld was, bleef ik na een training en/of wedstrijd last houden van mijn rug en duurde het herstel langer waardoor voetballen in een prestatieteam niet meer haalbaar was. Ik heb na een periode niets gedaan te hebben nog een paar seizoenen gevoetbald in Sparta 5.

Je hebt op meerdere posities gespeeld. Welke had je voorkeur?

In de jeugdelftallen heb ik altijd in de spits gespeeld en centrale middenvelder. In de senioren hoofdzakelijk centrale middenvelder en linksbuiten. Centrale middenvelder had mijn voorkeur.

Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?

In mijn “goede” jaren was ik zeer snel en scoorde regelmatig. Ik was puur links. Ik had een goeie passeerbeweging en was behendig aan de bal.

Wat was jouw specialiteit?

Scoren uit vrije trappen rond de 16 meter en stiftdoelpunten.

Heb je het maximale eruit gehaald als speler?

Nee. Ik ben vanaf m’n 12e een paar seizoenen achter elkaar geselecteerd voor de Twentse Selectie. Door eigen toedoen heb ik dit afgezegd. Toen had ik hier geen problemen mee, maar als ik terugkijk weet ik niet hoever ik was gekomen in de voetballerij, wanneer ik dit niet had afgezegd.

Over welke kwaliteiten dient een goede aanvallende middenvelder te beschikken?

Overzicht, conditie, goede inspeelpass en scorend vermogen.

Wie was jouw lastigste tegenstander?

Niet specifiek een naam, maar tegenstanders die er alles aan deden om je uit de wedstrijd te halen en dit had vaak weinig te maken met voetbal. Met name tijdens een paar seizoenen in de 4e klasse , kwam je dit soort tegenstanders tegen.

Waar ben je het meest trots op?

Dat ik meer dan 300 wedstrijden (denk zo’n 325) in het 1e elftal van Achilles E. heb gespeeld. Denk dat veel spelers zo’n aantal wedstrijden in het 1e elftal bij een en dezelfde club niet halen.

Wat is je mooiste herinnering?

Kampioenschappen van de 4e naar de 3e klasse en van de 3e klasse naar de 2e klasse. Als wedstrijd specifiek de plaatselijke derby Sparta E.-Achilles E. (1x gespeeld). Bij de “oudere garde” een beladen wedstrijd, maar bij de spelers zeker niet. Er was veel publiek (paar honderd man) op afgekomen en dat was leuk om voor te spelen. Helaas verloren we met 4-0.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik voetbal nog in een 35+ team, ben coördinator voor de 35+ teams en ben trainer bij een JO-11 team.

Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?

Jeroen de Roode. Teamgenoot (keeper) bij de 35+.  Ik heb wel eens gehoord, dat hij vroeger een hele goede keeper was en bij verschillende clubs in Nederland en Duitsland heeft gekeept.

Wat is jouw mooiste herinnering aan een trainer?

Dan noem ik Reint Anderson. Hij stond tussen de spelers en er niet boven. Hij was van het moppen tappen en had een vreselijk aanstekelijke lach ( hij lachte zelf altijd het hardste).

Wat is het mooiste sportpark?

Een kantine met ingang naar de tribune en kleedkamers daar weer onder; zoals o.a. bij FC Winterswijk.

Wat was je mooiste goal?

Dat was in de A1… een omhaal van net buiten de 16-meter in de linkerbovenhoek.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?

Geloof in eigen kunnen en geef niet te snel op. Met de juiste mentaliteit kun je ver komen.

Heb je nog ergens spijt van?

Op jonge leeftijd ben ik door verschillende hoger spelende clubs gevraagd om bij hun te komen voetballen. Ik koos er toen voor om bij mijn club Achilles E. te blijven, omdat ik daar alles en iedereen kende. Voor mijn carrière en om te kijken waar mijn “top” zou liggen, was het achteraf misschien wel beter geweest om op hun aanbod in te gaan.

Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw periode en nu?

Tegenwoordig voelt een groot deel van de clubs hun wedstrijden op kunstgras. In mijn tijd voetbalden we regelmatig op “knollenvelden”. Daarnaast denk ik dat tegenwoordig spelers heel makkelijk/snel wisselen van club om een betere “onkostenvergoeding”. In mijn tijd speelde dat veel minder.

Snap jij de rivaliteit tussen Achilles E. en Sparta?

Nee. Dit is echt iets van vroeger. Toen was het nog haat en nijd. Tegenwoordig bestaat dit volgens mij niet echt meer. De spelers van nu kennen dat niet en zien geen verschil met andere clubs. Meestal is het nog van horen zeggen van de “oudere garde”.

Wil je nog iets kwijt?

Dat “Rob Hoekschop” een prima initiatief is om het amateurvoetbal (en ex-amateurvoetballers) in de spotlights te zetten.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer