Rob Hoekschop in gesprek met: Arno Westerhof

Spelersprofiel: Arno Westerhof

Geboortedatum: 10 december 1975

Voetbalperiode: Ik ben gestart in de senioren in seizoen 1994/1995 bij Oranje Nassau in Almelo waar ik ook in de jeugd heb gevoetbald. De seizoenen 2000-2007 (7 jaar) heb ik bij Stevo in Geesteren gespeeld. Ik ben van origine meer een middenvelder, maar in de periode bij Stevo heb ik ook achterin gestaan en ik ben eigenlijk geëindigd links voorin.

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Ik ben noodgedwongen gestopt na het seizoen 2006-2007door (rechter)knieproblemen. Hier liep ik al mee te knoeien vanaf begin 2006 en in 2007, ondanks meerdere operaties werden de klachten (op het veld maar ook daarbuiten) zo serieus dat stoppen de enige verstandige optie was. Dit was voor mij een zeer moeilijk besluit omdat ik mij voor de rest nog voldoende fit voelde om op niveau te voetballen. In de winterstop 2007-2008 heb ik het daarom nog weer geprobeerd om aan te sluiten maar dit is vanwege dezelfde klachten geen succes geworden.

Waar ben je het meest trots op?

Dat ik, ondanks het feit dat er in die periode in de regio veel goede (ex. prof) voetballers rondliepen, toch een aantal jaren op Hoofdklasse niveau heb gevoetbald. Dat ik dus met heel veel goede voetballers op het veld heb gestaan en daardoor veel mooie dingen heb meegemaakt.

Heb je alles eruit gehaald als voetballer?

Dat is moeilijk te zeggen. Ik heb van geen enkele keus spijt gehad. Ik kon in de laatste seizoenen bij ON en in de eerste jaren bij Stevo bij veel clubs terecht, maar ik heb altijd op gevoel gekozen. En de keus voor Stevo is een hele goede geweest. Dat is namelijk een fantastische vereniging waar, voor mij in ieder geval, de juiste balans was tussen prestatie en plezier. Ook op de jaren bij ON kijk ik met veel plezier terug overigens, we hadden in die periode een hele fijne spelersgroep dus ik voelde niet de noodzaak om weg te gaan. Voor mij was het hele teamgebeuren minstens zo belangrijk als het werkelijke voetballen op het veld.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik heb momenteel geen uitgesproken ambities in de voetballerij, met name door tijdgebrek. Ik werk al ruim 23 jaar met heel veel plezier bij Van Merksteijn in Almelo. Een heel gaaf familiebedrijf waar enorm veel uitdaging en dynamiek voorbijkomt. En ik heb een geweldige vrouw en drie kinderen die alle drie sporten. Dus daar gaat, naast mijn werkzaamheden binnen Van Merksteijn, veel tijd naartoe.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?

Dit is een top 3, waar ik met een speciaal gevoel op terug kijk; en dan wil ik beginnen met Koen Reinerink. Toen ik bij Stevo kwam had Koen alles al meegemaakt op amateurniveau en was dus al een paar jaar ouder dan ik. Maar de gedrevenheid, fitheid en voetbalkwaliteiten waren ongekend. En hij gedroeg zich niets anders dan anderen.
Naast Koen heb ik, zonder de rest van de personen waar ik mee of tegen gespeeld heb tekort te doen, genoten van de volgende spelers:

Hendrie Krüzen, ik heb daar met Stevo tegen gespeeld toen hij in het eind van zijn carrière bij AGOVV zat. Die kerel was toen nog steeds zo goed, niet normaal. Techniek, overzicht, inzicht, alles was fantastisch. Hij was mijn directe tegenstander en ik ben nog nooit zo moe geweest na een wedstrijd. Terwijl hij het veld afliep alsof hij een stukje in het bos gewandeld had.

Foto archief: sportfoto-oost.nl

Marcel ter Horst wil ik ook graag noemen. Mee samengespeeld bij ON. Een van de beste verdedigende koppers waarmee ik gespeeld heb en met een super sliding in huis. Hij heeft denk ik rond de 15 seizoenen in het eerste van ON gespeeld. Daarnaast ook zo’n gast met super (voetbal)humor.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Dat is geen leuke vraag… Bij elke trainer heb ik wel mijn plezier gevonden en er zaken van opgestoken. We hadden bij ON ooit een trainer waarbij tijdens de wedstrijdbespreking koeken getrakteerd werden en moppen getapt werden. Dan wisten we eigenlijk bij de aftrap nog niet wie er speelde en wat de bedoeling was haha. Mooi toch.

Op voetbaltechnisch vlak denk ik wel dat Paul Krabbe iemand was voor mij die iets aparts bracht. Maar ook André Paus (foto), Evert Bleuming, Wim Adolfsen en Hans Bossink hadden elk iets bijzonders als trainer en als mens. En wie zeker niet mag ontbreken is Harrie Steggink, keeperstrainer bij Stevo. Zeer belangrijk als motivator en voor het groepsgebeuren.

Foto archief: sportfoto-oost.nl

Wat was je mooiste sportpark?

In de hoofdklasse van toen had je veel mooie karakteristieke complexen, maar die van AGOVV vond ik wel erg mooi toentertijd.

Wat was je mooiste goal?

Dat was er een met Stevo thuis tegen PH in de eerste klasse. Ik kreeg de bal op eigen helft, ging 2 man voorbij en na 5 meter op de helft van PH zag ik de keeper van PH iets voor de goal staan. En met een boog viel de bal in het zijnet.

Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?

Ik denk het onderlinge acceptatievermogen. In mijn periode keken jonge gasten nog op tegen ervaren spelers en namen daar ook iets van aan. Dat lijkt nu iets minder te zijn.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?

Zorg dat je plezier houdt en vergeet een van de eerste basisregels van voetbal nooit uit het oog: inzet tonen. Iedereen heeft wel eens zijn of haar dag niet, maar je best doen kan altijd. Dan maar simpel voetballen als het een dag minder lukt, maar je best doen voor het team kan altijd.

Wil je nog iets kwijt?

Ik kijk met veel plezier terug op mijn tijd als voetballer. Dus als je fit blijft, blijf zo lang mogelijk voetballen. Je beseft pas hoe leuk het is om zelf te (kunnen) voetballen als je gestopt bent.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer