Rob Hoekschop in gesprek met: Tom Slotman

Spelersprofiel:

Tom Slotman

Geboortedatum: 13 november 1981

Voetbalperiode:

In het seizoen 2000-2001 vanuit de jeugd bij de 1e selectie van HSC’21 gekomen. Hier 9 seizoenen op verschillende posities in de verdediging en het middenveld gespeeld. In het seizoen 2009-2010 de overstap gemaakt naar vv Rigtersbleek en hier 7 seizoenen in het 1e elftal gevoetbald. De eerste jaren op het middenveld en de laatste jaren centraal achterin.

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Ik ben in 2016 op mijn 34e gestopt met het spelen in het 1e elftal. Daarna nog wel een paar jaar bij HSC’21 in het 4e gevoetbald en tegenwoordig nog 35+. Na 16 jaar veel gelaten te hebben voor het voetbal, was ik er wel klaar mee om elke week weer 2 of 3 keer in de week te trainen en de zondag te voetballen. Onze eerste zoon Sven was net geboren en Job was op komst, dus het werd tijd voor het gezin en andere dingen.

Mis je het voetbal?

Het voetbal, maar vooral ook de dingen eromheen mis ik zeker. Vooral het in de kleedkamer zitten en de gezelligheid na de wedstrijden. Het eindeloos discussiëren en slap ouwehoeren mis ik het meest.

Wat is je mooiste herinnering?

Ik heb gelukkig heel veel mooie herinneringen aan het voetbal overgehouden. Uit de HSC periode vooral de kampioenschappen en de wedstrijden om het algeheel zondag kampioenschap tegen Turkiyemspor en de wedstrijden voor 6000 man tegen Quick Boys. Vooral de wedstrijd op donderdagavond thuis tegen Turkiyemspor voor een volgepakt sportpark Scholtenhagen waren fantastisch om mee te maken, omdat we daar de zondagtitel pakten.

Bij Rigtersbleek vooral de eerste jaren onder Eddy Boerhof geweldige seizoenen meegemaakt. Een geweldig elftal, een hecht team, met als hoogtepunt het kampioenschap in mijn 1e seizoen in de 1e klasse. 8 bussen vol supporters uit mee naar Germania en daarna een groot feest in het Paviljoen.

Daarnaast ook nog uit mogen komen voor het Nederlands amateurelftal. Met wedstrijden tegen o.a. Ierland en uit tegen Engeland in het stadion van Yeovill Town. Mooie tijd waarin alles kon vanuit de KNVB, alles perfect geregeld en geweldig om in zo’n klassiek Engels stadion te spelen. Het Nederlands amateurelftal bestond destijds uit spelers onder de 23 jaar, alleen de Engelsen deden daar niet aan. Ik heb daar 90 minuten als voorstopper heerlijke duels uitgevochten met een grote Engelsman van een jaar of 30.

 

Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?

Ik was een speler die denk ik vooral van de inzet en zakelijkheid moest hebben, ik speelde vaak in het dienst van het elftal. Ik wist waar mijn kwaliteiten lagen en vooral ook wat ik niet moest doen.

Ik heb veel in de as van het veld gespeeld en kon het spel wel aardig lezen, ik was niet de snelste maar positioneel stond ik vaak goed en kon ik het goed neerzetten.

Ben je liever trainer of speler?

Geen twijfel mogelijk, niks is mooier dan zelf spelen. De kleedkamerhumor en lekker je wedstrijden spelen is het mooiste wat er is. Nadat ik gestopt was, ben ik o.a. een jaar assistent geweest bij John Gielink bij het 1e elftal en zelf nog 3 jaar trainer geweest van JO17 en JO19. Dan merk je wel dat een trainer andere druk heeft, je neemt het langer mee als je bijvoorbeeld verliest en het is moeilijker om het tijdens wedstrijden nog te ´sturen´.

Heb je ooit de kans gehad bij een BVO?

In de jeugd heb ik wel alle Twentse selecties doorlopen en ook een tijdje meegetraind bij de jeugd van Fc Twente. Destijds had ik als jongetje uit een dorp meer met lekker voetballen bij HSC dan steeds weer met onbekende spelers uit de stad. Plezier stond daar altijd al voorop.

Heb je, met de kennis van nu, alles eruit gehaald als speler?

Achteraf had ik er in de jeugd en dan vooral de tijd bij de Twentse selecties wel wat meer uit kunnen halen als ik wat brutaler was geweest, maar dat zat toen gewoon niet in mij. Uiteindelijk bij HSC veel mooie wedstrijden op het allerhoogste amateurniveau mogen voetballen. Daar was het wel altijd weer afwachten of ik zou spelen of niet. Als een van de weinige jeugdspelers was het altijd opboksen tegen spelers die van buitenaf gehaald werden. Daarom is het ook mooi om te zien dat het eerste elftal van HSC momenteel uit veel meer eigen jeugdspelers bestaat. Uiteindelijk was de stap naar Rigtersbleek de juiste, 1e klasse/hoofdklasse was mijn niveau.

HSC’21 of Rigtersbleek?

Lastige keus, beide clubs ben ik nog lid van. HSC natuurlijk omdat ik er vanaf mijn 5e heb gevoetbald, op topamateurniveau schitterende wedstrijden heb gespeeld en nu ook weer met mijn vrienden in 35+ voetbal.

Bij Rigtersbleek heb ik uiteindelijk de mooiste en gezelligste voetbalperiode gehad. Hier was de druk om te presteren wat minder en als je zelf veel speelt en belangrijk bent binnen een elftal voel je je ook wat meer gewaardeerd. De zondagen waren geweldig, niet alleen de wedstrijden, maar ook daarna de feestjes en de pizza avonden bij de leiders waren legendarisch. De trainingskampen in Belek en Barcelona en eindreisjes naar Mallorca, alles kon in die tijd. Als je al die spelers uit die tijd nog spreekt over die jaren, fantastisch. Wat dat betreft is Rigtersbleek een hele warme club en heb ik geen moment spijt gehad dat ik er heen ben gegaan.

 

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik ben werkzaam als combinatiefunctionaris Onderwijs en Sport bij Sportaal in Enschede. Naast dat ik vakleerkracht lichamelijke opvoeding ben, houd ik mij ook bezig met verschillende sport gerelateerde projecten binnen de gemeente Enschede.

Op voetbalgebied zit ik in de technische commissie van Rigtersbleek. De afgelopen jaren nog wel trainer geweest, maar nu bewust even een paar jaar geen verplichtingen wat trainingen en wedstrijden betreft. Tijd voor het thuisfront en lekker op mijn gemak wedstrijdjes kijken. Op vooral de zaterdag kriebelt het wel als je teams bezig ziet, dus over een paar jaar vast wel weer iets oppakken in de voetballerij.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?

Bij HSC heb ik natuurlijk in een elftal gezeten met allemaal toppers, denk aan Erwin Looms, Dennis Sepp, Michael Dikken, Michel Steggink, Frank Ensink etc. Dat waren destijds de beste amateurvoetballers van Nederland. Andere spelers zoals Tom Bloeming, Arnold Marshall en Pieter Jan Roetenberg waren jongens die misschien wat minder in beeld waren, maar ook zeker belangrijk voor dat team.

Michel Steggink en Dennis Sepp waren voor mij wel de besten. Michel ging er elke training en wedstrijd 100% voor en verzaakte nooit. Een echte rots in de branding. Dennis was naast dat hij altijd goed met zijn lichaam bezig was ook iemand die zich bekommerde om mij persoonlijk als jonge jongen, stond altijd klaar om te helpen.

Bij Rigtersbleek waren we altijd meer op het team aangewezen. Op het middenveld speelden we met Daryll Vosskuhler en Erik van Oosterwijk, we vulden elkaar goed aan, iedereen kende elkaars kwaliteiten. Voorop met o.a. Nick van der Luyt en Jurrie Stevens twee geweldenaren voor ons niveau destijds, Jurrie niet kapot te krijgen en een plaag voor elke verdediger en Nick die maar aan een ding dacht, scoren. Robert ten Wolde is er dan een die er uitspringt, ook een echte winnaar met een geweldige pass en inzicht.

Als tegenstander is me vooral Said Echargui van de Treffers bijgebleven. Die was zo handig met de bal en zo ongelofelijk snel, kort zitten of hem de ruimte geven, overal had hij een oplossing voor. Samen met Jordi Holtkamp hebben we hem een keer een half uur het leven zuurgemaakt, daarna verhuisde hij uit frustratie maar naar de andere kant van het veld, missie geslaagd.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Als ik kijk naar het rijtje trainers heb je bij elke trainer wel iets dat is blijven hangen. Zo was Jerry Cooke voor mij een prima trainer toen ik voor het eerst naar de senioren ging, rustig, sociaal en aandacht voor mij als jonge jongen bij de groep, mede door zijn connecties kwam ik ook bij het Nederlands amateurelftal.

Peter Boeve had daarentegen in het begin heel veel moeite met de overgang van de profs naar de amateurs, maar als veldtrainer had hij geweldige oefenstof. De mooiste periode heb ik gehad onder Eddy Boerhof. Mede door hem ben ik naar Rigtersbleek gegaan. Een sociale trainer waarvoor je door het vuur gaat.

Wat was je mooiste sportpark?

Het hoofdveld van HSC vind ik de mooiste van de regio, niet alleen omdat ik er vaak gespeeld heb, maar ook door de ligging tussen de bomen en de tribunes er omheen. Daarnaast sportpark Berg en Bos waar AGOVV speelt, ook een geweldig nostalgisch sportpark.

Had jij een bijnaam?

Nee niet echt, bij Rigtersbleek noemde ze me nog wel eens boertje, omdat ik van het platteland van Haaksbergen kom. (kenden die jongens uit de stad niet)

Wat was jouw specialiteit?

Ik moest het vooral van mijn inzicht en inzet hebben. Ik was niet de snelste, maar wist wel vaak waar ik positioneel moest staan, een teamspeler. Daarnaast kon ik goed koppen, zowel verdedigend als aanvallend.

 

Een goede opbouw van achteruit of een lange bal naar voren?

Dit ligt een beetje aan het elftal. Ik vind dat je wel de intentie moet hebben om te voetballen, maar dat kan ook prima zijn vanuit een tweede bal op het middenveld. Als ik sommige ploegen zie die van achteruit willen opbouwen, terwijl ze er de keeper en de verdedigers niet voor hebben, denk ik leg de bal toch eerst weg. In mijn tijd bij HSC en ook bij Rigtersbleek hadden we bijvoorbeeld Michael Dikken en Robert ten Wolde die een bal over 50 meter op de stropdas konden leggen. Uiteindelijk moet het voorin gebeuren, dus daar moet je de bal hebben.

Waar moet een goede verdediger, volgens jou, aan voldoen?

Als ik kijk naar de positie waar ik stond, dus centraal achterin of voor de verdediging, dan moet je vooral het spel kunnen lezen en neerzetten. Daarnaast natuurlijk ook duelkracht hebben en meedogenloos kunnen zijn. Verder vooral ook een goede inspeelpass hebben richting de voorwaartsen. Zaken als snelheid, koppen en een goede lange pass is natuurlijk ook mooi meegenomen, maar als je het allemaal hebt speel je wel op een iets hoger niveau.

Wat is jouw advies aan de talentvolle spelers van nu?

Heb soms wat meer geduld, jonge spelers willen tegenwoordig meteen de stap richting een 1e elftal maken. Ik heb bij HSC toen ik nog in de jeugd zat ook gewoon op zondagmorgen potjes in het 2e en 3e elftal gespeeld. Leren van oudere spelers, vaak merk je dat ze veel mondiger zijn en minder snel wat aannemen. Tuurlijk een eigen mening is zeker goed, maar denk ook na over adviezen van anderen.

Wil je nog iets kwijt?

Bedankt voor je uitnodiging, ik lees elke maandag altijd met veel plezier de verhalen van oud voetballers. Zoek je nog iemand die wat kan vertellen over de voetbalhumor, dan moet je Daryll Vosskuhler een keer aan het woord laten. Met uitstek de man die voetbalhumor heeft en hier een heel boek over kan schrijven wat hij allemaal heeft ‘uitgevreten’ met medespelers en vooral ook trainers.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer