Uiteraard was coach Jan Willem van Holland op zich content met de zege op het sterke FC Suryoye, maar het verloop van het duel op ’t Wooldrik was dusdanig dat er geen jubelstemming was. Een rode kaart tien minuten voor de pauze en de daaropvolgende stillegging van het duel door de arbiter leverde een boel hectiek op.
Het eerste deel van de wedstrijd was bijna volledig voor de balvaardige gasten uit Enschede, hoewel de eerste kans voor NEO was. Jochem Stam kon een strakke voorzet van Bas Spenkelink niet helemaal goed verwerken en zijn inzet was een makkelijk prooi voor Felix van Berkel, de goede goalie van Suryoye.
Brian Hanna was de architect van de eerste Suryoye-kans. De vleugelspits dribbelde naar binnen, maar schoot millimeters naast de veste van Douwe Everink. Dat was de opmaat voor een fase waarin de ploeg van Paul Krabbe het spel dicteerde en ook een paar keer dichtbij een goal was. Na een kwartier moest Douwe Everink gestrekt naar de bovenhoek om een schot van Sakay Esen te neutraliseren. Dat lukte hem op magistrale wijze en dat kunststukje herhaalde hij vlak voor rust toen Simon Baysoy hem in dezelfde bovenhoek testte. Prachtig keeperswerk.
Rond de twintigste minuut creëerde Suryoye een drietal kansen. Jakob Said profiteerde bijna van een misverstand tussen Douwe Everink en Bjorn Tijhuis, maar punterde de bal net naast. Brian Hanna schoot nipt over en dezelfde Hanna profiteerde bijna van een zeldzaam slippertje van Bjorn Tijhuis. Zijn slotpass op Said was gelukkig net niet goed genoeg. NEO had wel een paar aardige aanvallen in huis, maar echte kansen leverde dat vooralsnog nauwelijks op.
En toen kwam de 35e minuut. Frank Valley zette Amanuel Isa op harde maar correcte manier van de bal af. De gelouterde amateur bleef vervolgens geblesseerd liggen, NEO speelde de bal sportief over de zijlijn, maar Isa liet op een dusdanige verbale wijze zijn ongenoegen blijken over de in zijn ogen foutieve beslissing van de scheidsrechter dat die hem na enige tijd doormekkeren de rode kaart gaf. De rapen waren gaar en veel Suryoye-spelers gingen verhaal halen bij de arbiter Harmsen, die vervolgens een afkoelingsperiode inlaste.
Na de korte onderbreking was NEO ineens beter bij de les en kreeg via Mauro Lohuis en Bjorn Tijhuis twee kansen. Dezelfde Lohuis stond ook bijna aan de basis van de 0-1. Een geweldige passeeractie op links werd helaas afgesloten met een verkeerde pass terug die meteen een razendsnelle Suryoye-counter inleidde. Bjorn Tijhuis kon ternauwernood redding brengen ten koste van een corner, waaruit Baysoy zoals eerder gememoreerd, Everink testte. Rust 0-0.
Waar de eerste helft in het teken van de gasten stond was het tweede bedrijf niet alleen gelijkwaardig, maar ook spectaculair en erg spannend. NEO werd al vrij vlot in het zadel geholpen door een eigen goal van de gasten. Christiaan Ercan verlengde na een mooie aanval een strakke voorzet van Jochem Stam in het eigen doel: 1-0.
Het sierde de gasten dat ze bleven voetballen en het NEO al combinerend nog knap lastig maakten. NEO daarentegen deed veel te weinig met de geboden ruimte. Pascal van Berkum was in de ploeg gekomen voor Frank Valley en dat leverde een aantal goede kansen op, maar de afsluitende actie was steeds net te onnauwkeurig. Na een mooie solo was Ron Spoler het dichtst bij de 2-0, maar zijn inzet smoorde tussen de benen van Van Berkel.
Een kwartier voor tijd kreeg Jacob Said de beste kans, maar de handige spits schoot met een dropkick rakelings over. Ook Baysoy was met een vrije trap en kopbal nog dichtbij een treffer, maar Douwe Everink bleek niet te kloppen. Ook niet door Ercan die vlak voor tijd na een hoekschop net naast schoot. NEO had in de slotfase nog twee goede schietkansen via Pascal van Berkum en Max Brunninkhuis, maar hun inzetten waren een makkelijke prooi voor van Berkel.
Het fluitsignaal van scheidsrechter Harmsen werd uiteraard met gejuich begroet en NEO kon eindelijk weer eens drie punten aan het totaal toevoegen. Na een aantal duels waarin wellicht meer was verdiend, was deze gelukkige zege erg welkom.
