Rob Hoekschop in gesprek met: Eddy Eggengoor

Spelersprofiel

Naam: Eddy Eggengoor

Geboortedatum: 15-03-1977

Voetbalperiode

VV Bergentheim (1995–2004)

STEVO (2004–2006)

VV Bergentheim (2006–2010)

“Ik ben op mijn 32ste gestopt, had mede door de kunstgrasvelden die er toen kwamen te veel last van mijn achillespezen.”

Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?

Een grote, sterke, balvaste spits die altijd wel ingespeeld kon worden. Balletje vasthouden voor opkomende middenvelders en dan goed afleggen of zelf de actie maken en van daaruit proberen het doel te vinden. Ook wilde ik kostte wat kost de wedstrijd winnen.

Had jij een specialiteit als speler?

Ik had ook wel een goede en harde trap in mijn rechterbeen, en op de vraag van specialiteit zeg ik dan dat ik aardig wat doelpunten gemaakt heb met het dreigen voor de rechter, net doen of je schiet, afkappen naar links en van hieruit scoren.

Bergentheim of STEVO?

Dan zeg ik als jongen met een groen-wit hart Bergentheim, alhoewel ik twee schitterende jaren heb gehad bij de mooie en gezellige club STEVO.

Heb je het maximale uit jezelf gehaald als voetballer?

Dat denk ik niet, ik weet zeker dat ik er meer uit had kunnen halen.

Speelde je liever op zaterdag of op zondag?

Ik mocht wel graag op zondag spelen, maar als ik moet kiezen, ga ik voor de zaterdag.

Waar moet een goede spits volgens jou aan voldoen?

Een neusje hebben voor het doel, hij moet doelpunten maken, schotvaardig zijn, vanuit alle hoeken en standen. Sterk zijn in het één tegen één duel en gevoel hebben voor de korte combinatie.

Waar ben je het meest trots op?

De kampioenschappen met Bergentheim in de 3e en 2e Klasse, dat was toen echt een vriendenteam dat lang met elkaar samen heeft gespeeld. En het mooie jaar dat we vervolgens in de 1e Klasse mochten spelen.

Ook heb ik bij Bergentheim zelf drie keer in de finaleronde mogen staan van het jaarlijkse Protos Weering toernooi in Angelso Emmen, en ben ik er wel trots op dat ik in het jaar 98/99, toen ik 22 jaar was, twee proefwedstrijden bij PEC Zwolle heb mogen spelen in het Oosterenk Stadion.

Bij STEVO de promotie naar de Hoofdklasse en de mooie clubs met prachtige accommodaties waar ik heb mogen spelen.

Wat was je mooiste wedstrijd?

Dat was met Bergentheim in de 1e Klasse. We speelden op een vol sportpark Het Midden tegen DETO, de eerste helft niks in te brengen en met een 2-0 achterstand de rust in. Na de rust draaiden we de wedstrijd om en wonnen we die middag de met 2-3.

Wat doe je nu?

Ik ben assistent projectleider bij Stichting voor Elkaar in Almelo. Wij begeleiden al meer dan 25 jaar mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Wij bieden deelnemers de mogelijkheid om werkervaring, arbeidstraining en arbeidsritme op te doen waarmee de kans op een baan wordt vergroot. De deelnemers werken zowel in deeltijd als in voltijd, daarbij krijgen zij binnen de Stichting alle ruimte en steun die nodig is om die kans op een baan te vergroten. Wat voetbal betreft, trap ik één keer in de maand nog een balletje op de vrijdagavond met het 35+ team van Bergentheim.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs waar je mee of tegen gespeeld hebt?

Bij STEVO heb ik samen mogen spelen met veel goede voetballers, maar er was een speler bij die wel heel goed was. Arno Westerhof, een hele goede voetballer met een goede techniek en een enorme snelheid. Bij Bergentheim ook met veel goede spelers mogen spelen, maar ik heb veel jaren goed samen gespeeld met mijn broer Wilko Eggengoor. HIj speelde op de 10-positie achter mij, maar ook Edwin Slot die op de 4-positie speelde als inschuivende laatste man. Twee jongens met een hele goede techniek, zowel op het veld als met het Protos Weering toernooi in de zaal. De laatste jaren heb ik bij Bergentheim nog een aantal seizoenen met Ronnie Hakkers gespeeld, toen en nu nog steeds een hele goede speler bij Bergentheim.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Ik heb bij Bergentheim acht mooie en succesvolle jaren gehad met trainer Arend Slot. In mijn eerste jaar bij STEVO mogen trainen onder Paul Krabbe, een goede trainer die alles deed voor de groep. We moesten een keer een thuiswedstrijd spelen en liepen na de bespreking een uur voor de wedstrijd nog even over het veld met een groepje jongens kijken hoe het veld erbij lag. We zeiden tegen elkaar, waar de trainer ook bij was, dat het veld er niet best bij lag. Hij bellen, kwam tien minuten later de terreinknecht aan op de trekker om het veld nog even te rollen. Heb een heel mooi jaar gehad met hem.

Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?

Ik had altijd wel een vaste plek in de kleedkamer, als bijnaam kwam Edde vaak voorbij.

Wat was je mooiste sportpark?

Heb zelf de thuiswedstrijden altijd op twee mooie locaties mogen spelen, zowel het mooie sportpark MOSCOU van Bergentheim als een volle Peuverweide van STEVO met de goede harde muziek die door de boxen knalde als we het veld opkwamen. Dat was erg mooi. Uit heb ik zowel het sportpark van AGOVV (Berg en Bos) als dat van De Treffers in Groesbeek als heel mooi ervaren.

Wat was je mooiste goal?

Die was in een belangrijke wedstrijd met Bergentheim om het kampioenschap. De op één na laatste wedstrijd speelden we toen tegen OZC. We stonden in punten gelijk met hen en wonnen die wedstrijd met 3-0, ik maakte de 2-0 uit een vrije trap. Vanaf de zijlijn schoot ik de bal keihard in de kruising. Hij leek veel op de vrije trap van Van Hooijdonk uit bij Freiburg.

Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?

Eerder kwam je weer uit school. Dan gooide ik de tas in de hoek, haalde ik mijn buurjongen Arne Slot op en gingen we voetballen op straat, een plein of een veldje met een grote groep jongens. Tegenwoordig zie je nog weinig jeugd op straat een balletje trappen, moet zeggen alle veldjes en pleintjes worden momenteel ook allemaal volgebouwd.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?

Plezier staat voorop, maar als je wat wilt bereiken zal je altijd hard moeten werken. Niet denken dat het allemaal even aan komt waaien en dat je op je talent er wel zult komen. Goed luisteren naar de trainers en ook bij een blessure, wisselbeurt, niet bij de pakken neerzitten. Kop omhoog, door blijven gaan en altijd 100% inzet tonen.

Wil je nog iets kwijt?

Ik vind het mooi dat ik gevraagd ben voor Rob Hoekschop column om mijn verhaal te mogen doen.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer