Na de zeperd van vorige week tegen LSV had NEO tegen Saasveldia zo weer tegen een deceptie op kunnen lopen. Na een zeer geflatteerde 3-1 ruststand liep de score uit tot maar liefst 7-1, waarmee de spelverhoudingen behoorlijk geweld aan gedaan werden. De overwinning was uiteindelijk natuurlijk verdiend, maar het had voor de thee echt totaal anders kunnen gaan.
NEO begon redelijk aan het duel. Het leverde een paar kleine kansen op waarvan een mooie combinatie tussen Ron Spoler en Pascal van Berkum ternauwernood tot hoekschop kon worden gered. Saasveldia liet vlak daarna zien hoe het wel moet. Rens Oosterik leek te worden gestuit, kwam ietwat gelukkig opnieuw in balbezit, maar zijn slotpass, in de rug van de NEO-verdediging, was op maat voor Robin Rikkert: 0-1
Nadat Bjorn Tijhuis met een mooi schot dicht bij de gelijkmaker was leken de gasten op 0-2 te komen. Met een mooie steekpass werd Sjors Kenkhuis alleen voor Bob Peterman gezet. De goalie voorkwam de ruimere voorsprong echter met een katachtige reactie, niet zijn eerste deze middag.
Halverwege de eerste helft kreeg NEO een wat groter overwicht. Na een mooie combinatie tussen Rick ten Tusscher en Jochem Stam kopte Max Brunninkhuis over en flitsende combinatie tussen Bjorn Tijhuis en Ron Spoler leverde een striemend schot van Ron op dat rakelings overvloog. Nadat de sterk spelende Stijn Pol namens de makkelijk counterende gasten Peterman op de proef stelde met een rare zwabberbal kwam NEO vlak daarna op gelijke hoogte. Dat er hands gemaakt werd was duidelijk, maar de discussie over het al dan niet toekennen van een penalty leidde logischerwijze tot niets. Pascal van Berkum benutte de strafschop vervolgens keurig: 1-1
Nadat Bob Peterman NEO nog eens behoedde voor een goal en een gevaarlijke Saasveldia-voorzet net niet binnen gewerkt kon worden besliste NEO het duel binnen twee minuten. Bjorn Tijhuis kwam weer eens goed door en zijn perfecte voorzet werd binnen geprikt door Max Brunninkhuis: 2-1. Het vlagsignaal van de Saasveldia-assistent sloeg nergens op en werd door de arbiter resoluut weggewimpeld.
Twee minuten later stond Brunninkhuis aan de basis van de 3-1. Zijn pass op maat werd door Jochem Stam ineens ingeschoten en na een kleine aanraking van een van zijn verdedigers was doelman Vervoorn kansloos: 3-1 en meteen de ruststand, iets waar NEO absoluut niet over mocht klagen.
Als Saasveldia nog aspiraties had gehad om de achterstand ongedaan te maken, na twee minuten konden die plannen de ijskast in. Ron Spoler profiteerde toen namelijk al koel van een te korte terugspeelbal en liet Vervoorn kansloos: 4-1. Saasveldia richtte zich nog even keer op, stelde via Robin Rikkert Bob Peterman nog een keer op de proef, claimde tevergeefs een penalty en zag een mooie aanval smoren in een voorzet die voorlangs huppelde.
Het restant van het duel was erg rommelig in dubbel opzicht. NEO deed veel te weinig met de geboden ruimte en speelde erg slordig en Saasveldia ergerde zich in toenemende mate aan scheidsrechter Mulder. Dat leidde tot een groot aantal gele kaarten en tot het wegsturen van de assistent vanwege het bezigen van een belediging richting de leidsman.
In de slotfase scoorde NEO toch nog drie keer. Eerst benutte Max Brunninkhuis de rebound van een strafschop nadat Ron Spoler werd vastgehouden. Spoler scoorde daarna zelf de 6-1 na een mooie pass van Brunninkhuis en de frêle middenvelder stond met een dito pass ook aan de basis van de 7-1 netjes gescoord door Coen ten Tusscher.
