Het degradatiedoek is gevallen in Vriezenveen: na zes seizoenen spelen in de Overgangsklasse en tussentijds zelfs drie in de Hoofdklasse doet Amicitia komend veldseizoen een stapje terug. Dat is even wennen. Afgelopen zaterdag was zaalkampioen Sparta uit Zwolle de gast van de Vriezenveense formatie. In eerdere onderlinge ontmoetingen, zowel op het veld als in de zaal, verloor Amicitia met ruim verschil. Deze keer bleef de schade beperkt (rust 6-8, eind 16-19) maar de zo gewenste thuisoverwinning bleef ook deze keer uit. Tot grote teleurstelling van zowel spelers, technische staf als het trouwe publiek. De laatste uitwedstrijd over twee weken tegen ASVD doet er niet meer toe.
De dreiging van degradatie hing voor Amicitia al langer in de lucht. Een bekende schrijver meldde laatst dat de ingrediënten voor het behalen van succes drieledig zijn: talent, geluk en inzet. En ook dat de ultieme combinatie hiervan maar zelden voorkomt. Precies dat typeert het seizoen van de oranjekragen. Hard werken, sterk wisselende prestaties, weinig geluk afdwingen en niet altijd de juiste keuzes maken.
Ook voor interim trainer/coach Manfred Hofstede zijn de druiven zuur. Het huzarenstukje van handhaving in de zaalcompetitie had hij ook graag toegepast willen zien in de buitenlucht. Maar die wens ging uiteindelijk niet in vervulling. Kwaliteitsverschil is daarbij het toverwoord. Op dit vlak is er werk aan de winkel in Vriezenveen.
