Hij werd in 1957 zonder benen geboren, nam al aan negen Paralympics deel en kreeg enkele dagen geleden een unieke plaats in de eregalerij van het Nemo Science Museum van Amsterdam. En daar blijft hij de komende tien jaar te bewonderen. Een hele eer Johan Reekers?
Absoluut Jaap. De KNWU heeft mij hiervoor benaderd en ik heb al enige reacties gekregen van mensen die daar waren en zagen mij daar hangen.
Maar vertel eerst eens even wie je bent, wat je doet of deed.
Johan Reekers, geboren in Enschede, 2 broers. Vader van 2 volwassen (adoptie)dochters. Na mijn scheiding in 2004, 15 jaar in Haaksbergen gewoond. Nu woonachtig in Boekelo, wil toch weer graag terug naar Haaksbergen.
Waar en wanneer kwam je met, toen nog de gehandicaptensport, in aanraking?
Maatschappelijk werkster Mevr. Jansen van de Mytylschool, waar ik destijds op de Basisschool zat ivm het leren lopen met beenprothesen, zei dat ik lid moest worden van Gehandicaptensportvereniging De Tubanten in Enschede. Daar was ik destijds al veel met een bal bezig was.
Direct al bloedje fanatiek?
Buiten het sporten rustig persoon, in het sporten geweldig fanatiek. Naar anderen, mijzelf en scheidsrechters, daar weet jij alles van Jaap!
Leerde je daardoor ook beter omgaan met je beperking?
Sporten heeft mij ontzettend geholpen met de acceptatie van mijn handicap. Het is alleen een beetje doorgeslagen (ha,ha).
Nu kent bijna iedereen je van het handbiken, maar het begon heel anders?
Zitvolleybal is het allemaal mee begonnen, met daar tussendoor nog atletiek (technische nummers) en rolstoelbasketbal.
Het bolwerk van het zitvolleybal in Nederland was toen De Tubanten in Enschede. Waren jullie zo goed, of….?
Ja, wij waren héél goed. Heb het meermalen gekwalificeerd als het “Ajax” van het Zitvolleybal, ook internationaal. Met als hoogtepunt Europa Cup 1999 in Het Diekman te Enschede! Op mijn 16e debuut in Nederlands Team.
Hoeveel nationale/internationale titels c.q. medailles hebben jullie behaald?
Zou het écht niet meer weten. Moet altijd zelf weer terugkijken op mijn website: http://www.johanreekers.nl
Hoe is het nu gesteld met het zitvolleybal in Nederland. Is de integratie met het valide volleybal gelukt volgens jou?
Die is behoorlijk gelukt onder auspicien van de NeVoBo. Alleen in Twente lukt het even niet. Webton Hengelo is eventueel bereid dit op te pakken.
Ook speelde je basketbal bij ISV Hengelo met onder andere coaches als Piet, Wim, Bouke en Han van Ek. Succesvol of was het altijd Aalsmeer of Dordrecht die de dienst uitmaakten?
Wij waren vooral succesvol in thuiswedstrijden tegen deze 2 tegenstanders en ook tegen Antilope. Dan gooiden wij de beuk erin: fysiek en mentaal. Dat vonden zij niet altijd leuk en dat was onze compensatie van kwaliteit.
Ooit voor Nederland uitgekomen?
Ja, 2x. Ik had twee legendarische spelers voor mij: Henk Makkenze en Gertjan v.d. Linden. Bankzitten is niet aan mij besteed.
Wat voor type speler was je, want basketbal is nog altijd een contactloze sport?
Scorende spelverdeler, snel, goede verdediger met spelinzicht.
Wanneer begon het atletiek te kriebelen?
Echt kriebelen was het niet, wel talentvol. En mijn kans om naar de Paralympics 1976 te kunnen. Net geen podium, 2x 4e, 1x 5e.
Hoe was de begeleiding of moest je alles zelf uitvinden?
Bondscoach destijds Alex v.d. Bovenkamp uit Glanerbrug was zelf een goede atleet geweest. Ook nog uitgezonden door het Leo v.d. Karfonds, Fonds voor jeugdige talenten, voor trainingsstage in Duitsland.
Was in die jaren topsport en werk goed te combineren?
Bijna altijd lastig geweest: vakantiedagen te weinig. Door regelmatig over te werken en compensatie van NOC-NSF in latere jaren toch redelijk gelukt, niet altijd.
Wanneer begon je te handbiken op de grote weg?
In 2002 begonnen, na in 2000 in Sydney gestopt te zijn met zitvolleyballen. En op mijn 1e Open WK brons gewonnen in de wegwedstrijd. Onvergetelijk debuut.
Wat zijn je beste prestaties tot nu toe?
Mijn 4 Paralympische (2x goud, 1x zilver, 1x brons) en WK-medailles tijdens zitvolleybal en handbiken.
Je bent nu full time handbiker, ambassadeur unieke sporten en geeft ook clinics en workshops. Alleen in Nederland of ook in het buitenland?
Alleen in Nederland, buitenland zou ook leuk zijn.
Hoe moet ik een clinic en een workshop duiden?
Wij, Geert Henk Wessels, en ik gaan naar scholen toe op uitnodiging van Fonds Gehandicaptensport of onze eigen Stichting: www.sport4every1.com Daar gaan wij eerst 1 lesuur de klas in met Powerpoint en filmpjes en vooral interactie met de leerlingen. Vervolgens 1 lesuur met (sport)rolstoelen de gymzaal in voor rolstoelvaardigheid en basketballen. Geweldig om te doen en leerlingen en docenten laten ervaren wat je allemaal “wel” kunt met een beperking. Altijd positieve beoordelingen en evaluaties.
Kun je daar van bestaan of heb je ook een legertje sponsors achter je staan?
Met mijn A-status van NOC-NSF (hiervan ook lease-auto) en sinds 2012 mijn privé-sponsor Ton(Zon) Willemsen. Ontzettend blij met deze sponsor, weinig verplichtingen. Heeft bijvoorbeeld ook de vliegtickets voor mijn dochters betaald naar Rio de Janeiro. En enkele co-sponsoren.
Heb je een heel team om je heen waardoor jij je alleen maar met de sport hoeft bezig te houden?
Bondscoach(es) Eelke v.d. Wal en Floris Goesinnen, privé-trainer Jabik-Jan Bastiaans (ook trainer van o.a. Kirsten Wild), Fysiopraktijk Topvorm Twente.
2020 Tokyo en dan stoppen?
Ik moet mij eerst nog kwalificeren, dat wordt al lastig genoeg. Met mijn laatste 4e plaats op het WK 2019 ben ik goed op weg. Het parkoers is zeer geschikt voor mij, daar het heel veel klimmen gaat worden op een selectief parkoers.
Hoe ziet de voorbereiding uit?
Zit nu in een krachtblok van 5 weken met duurtrainingen op de weg. In januari 3 weken trainingsstage Spanje, 2 weken Portugal in maart en dan beginnen de wedstrijden in binnen- en buitenland met in juni het WK in het Belgische Oostende.
Je bent Ridder in de Orde van Oranje Nassau en je hebt de ere speld van de gemeente Haaksbergen. Als je mocht kiezen tussen Goud in Tokyo en deze twee, wie zou je dan op één zetten?
Twee geweldige en compleet verrassende onderscheidingen. Dan kies ik toch voor het laatste.
Je wordt eind dit jaar 62 jaar. Hoe lang kunnen we nog genieten van Johan Reekers?
Je bent goed op de hoogte Jaap. Van mij hoeft niet altijd de leeftijd gemeld te worden, wat dat betreft kon ik wel een vrouw zijn (ha,ha). Het begint langzamerhand wel uniek te worden, vind ik zelf ook, wat ik nog steeds presteer. Doe en laat er veel voor. Mooi om zoveel respect te krijgen van iedereen, ook van al mijn jongere tegenstanders. Belangrijkste: ik vind het nog steeds leuk. De slapeloze nachten voor en na de wedstrijd horen er blijkbaar bij.
Foto’s: Johan Reekers/facebook
