Sinds 17 december mogen de topsporters weer volop trainen en de basketballers beginnen 16 januari weer aan de competitie. Niet Jolly Jumpers uit Tubbergen, dat begint 30 januari. Verrast Pien Nijhuis?
Dat was zeker een verrassing! Waarom? Omdat de corona besmettingen nog steeds bleven stijgen, vooral in Twente, en het eigenlijk nog niet onder controle was. Maar natuurlijk ben je aan de ene kant ook blij. Het was voor mij een dubbel gevoel, ook omdat ik in de gehandicaptenzorg werk, dan ga je wel nadenken over deze beslissing.
Hoe reageerde jouw overige teamgenoten?
In eerste instantie was iedereen best verrast! We hadden natuurlijk allerlei vragen hierover, waarmee we terecht konden bij de club. Maar als topsporter ben je blij dat je een balletje mag schieten en wedstrijden kunt spelen. Er zijn verschillende meningen binnen ons team, maar iedereen accepteert en respecteert elkaars keuze. Dit is ook erg prettig voor ons team, want wie had deze situatie nu aan zien komen…
Jij zit ook in de technische commissie. Hoe werd daar gereageerd?
Ik zit inderdaad in de Technische Commissie. Als TC waren wij ook erg verrast, maar het is mooi om te zien, dat er aan de topsport wordt gedacht. Deze beslissing hadden we niet zo vroeg aan zien komen, maar als TC kijk je natuurlijk direct al verder. Dan heb je meteen vragen die in je op komen waar we als TC meteen mee bezig moeten. Hoe ziet de competitie eruit? Hoe denken de speelsters erover? En de staf? Dit zijn zaken voor de TC om direct op te pakken.
En het bestuur?
Het bestuur is meteen aan de slag gegaan om te kijken wat de mogelijkheden zijn binnen de club. Hierin werken en communiceren de TC en het bestuur goed samen. Er zijn veel vergaderingen geweest over deze keuze, we hebben het als club mogelijk kunnen maken om deze beslissing te nemen.
Maar vertel eerst eens even wie is Pien Nijhuis en wat zij naast het basketballen nog meer doet.
Mijn naam is Pien Nijhuis, ik ben 25 jaar en ik woon in het ó zó mooie Tubbergen. Ik ben een sociaal, optimistisch, gedreven en nuchter persoon. Ik ben afgestudeerd als Persoonlijk Begeleider Gehandicaptenzorg en werk bij De Wiekhof in Tubbergen. De Wiekhof is een woonlocatie voor mensen met een verstandelijke beperking, waar ik met veel plezier werk. Naast mijn werk, 3x trainen, 2x sportschool, één wedstrijd in het weekend, blijft er natuurlijk niet veel vrije tijd meer over. In mijn vrije tijd ben ik graag met vrienden, familie, luister ik graag muziek en momenteel ben ik druk in mijn nieuwe huis. Ik hou graag van een feestje, dus als ik die mee kan pakken, zie je me daar haha… Daarnaast zit ik bij de Technische Commissie van Jolly Jumpers en coach/train ik de U8.
De start is 16 januari, maar jullie beginnen pas veertien dagen later?
Dat klopt. Deze keuze is vooral omdat we in Nederland in een lockdown zitten. Ik en drie andere teamgenoten werken in de zorg, wij zijn nog in overleg of wij eind januari gaan spelen. Dit is ook mede afhankelijk van de vaccinatie. De club heeft daarom besloten om na de lockdown de competitie te hervatten, dat zou in onze situatie gunstiger zijn. Binnenkort beginnen wij met 2 keer testen in de week. De testen en vaccinatie beïnvloeden onze keuzes natuurlijk wel. Het is afwachten of we als compleet team op het veld staan op 30 januari, maar Jolly Jumpers staat weer op het veld!
Zijn nu alle bezwaren weggenomen van de teams?
In goed overleg, hebben alle teams van onze competitie besloten om de competitie te hervatten. Dit natuurlijk wel met de nodige maatregelen, zoals het 2 keer testen per week en dat we ons zoveel mogelijk aan de regels houden buiten de wedstrijden en trainingen om.
Hebben zich nog teams teruggetrokken, zoals bij het volleybal?
Tot nu toe zijn alle teams akkoord met de beslissing om weer te gaan spelen. Dit is natuurlijk mooi, maar ik zou kunnen begrijpen dat bepaalde teams het risico niet willen nemen of het financieel niet voor elkaar kunnen krijgen. Het zijn moeilijke en onzekere tijden voor elke vereniging.
Is al bekend hoe het met het testen gaat?
We worden 2 keer per week getest, ik weet niet welke dagen dit gaan worden. Het is in ieder geval een goed initiatief, ook voor de speelsters in de zorg.
Is al bekend wat de kosten gaan worden?
De kosten zijn al bekend. Hierin heeft het bestuur/TC naar gekeken of dit als club mogelijk is.
Kan Jolly Jumpers dit opvangen?
Als dit niet zou kunnen, had de club niet besloten om de competitie te hervatten. Dit is onder andere te danken aan de sponsoren die ons steunen, maar ook alle teams, vrijwilligers en commissies.
Jullie gaan vooralsnog ook nog vier speelsters missen, die in de zorg werken?
Dat klopt, hier val ik zelf ook onder. Ik werk in de gehandicaptenzorg en heb corona van dichtbij mee gemaakt op mijn werk, niet in het ergste geval, maar ik zie wel wat dit doet met de mens. Ik ben zelf erg voorzichtig in alles en altijd op mijn hoede, daarom was ik ook erg verrast door de keuze om de competitie te hervatten. Ik ben wel gaan nadenken over mijn keuze. Basketbal is een contactsport en in combinatie met mijn werk, vind ik dit een risico. Tot nu toe trainen wij met deze 4 speelsters voor ons zelf op één veld. Het is niet zo dat we niet willen spelen, maar wij werken in de zorg en bij mensen in de zorg staat gezondheid op één. Hopelijk staan we snel op het veld, is het binnenkort voorbij en kunnen we snel gevaccineerd worden.
Terug naar de tweede “Covid” stop. Hoeveel wedstrijden hadden jullie gespeeld en wat was het resultaat tot op dat moment?
Wij hadden toen twee competitiewedstrijden gespeeld. Alle twee de wedstrijden eindigden in een verlies. Er heerste een andere sfeer op het veld, je speelt zonder publiek en volgt de corona regels. We waren toen nog in de beginfase, we hebben een paar nieuwe speelsters en je zag dat we aan elkaar moesten wennen. Maar ik denk dat wij in de toekomst voor wat mooie verrassingen kunnen gaan zorgen.
Het afgelopen seizoen werd ook al abrupt afgebroken. Was het nu opnieuw een teleurstelling?
Het blijft altijd een teleurstelling. Je begint net aan de competitie en deze wordt al snel weer verbroken. Hier baal jezelf van, maar ook als team. Je gaat bij wijze van één stap vooruit en twee achteruit. Het is een rare tijd, maar als team vinden we veel steun bij elkaar en helpen we elkaar er doorheen.
Jullie mochten wel beperkt trainen, maar dat was denk niet direct een succes, behalve dan de sociale contacten die niet onbelangrijk zijn in deze gekke tijd.
In eerste instantie mochten we natuurlijk niet veel. Toen er bekend werd dat je met een bepaald aantal personen op het veld mocht staan, wel volgens de regels, heeft de club besloten om dit alleen voor de jeugd in te voeren. Wij hebben wat langer thuis gezeten, omdat de corona besmettingen in Twente (en vooral Tubbergen) erg hoog zijn en dit een enorm risico was. De club heeft meteen gekeken naar de mogelijkheden en toen we het veld weer op mochten. In het begin hebben we veel in tweetallen gewerkt, zodat de contacten beperkt blijven en de regels nagestreefd kunnen worden.
Wat hebben jullie nog meer gedaan om de conditie op peil te houden?
In de tijd dat de sportscholen open waren, konden wij altijd bij de sportschool in Albergen terecht. Vanaf de zomer sporten wij in de sportschool in Albergen, dit vindt plaats naast onze teamtrainingen. Dit was in die tijd erg fijn en hier maken we ook allemaal gebruik van. Gelukkig staan we weer met een bal in de hand op het veld, want dat is een veel fijner gevoel.
Hoe vaak trainen jullie nu in de week?
Wij hebben 3 teamtrainingen in de week en wij kunnen onbeperkt sporten in de sportschool in Albergen.
Zitten de systemen er nog goed in?
Die systemen vergeet je niet snel. We herhalen eigenlijk altijd wel de systemen. Als je het even kwijt bent, loop je het één keer door en je bent weer bij. In de corona tijd, moest je wel weer even inkomen, maar je kunt altijd bij teamgenoten en trainer terecht.
Hoe is de opzet van de competitie. Inclusief kampioenspoule en degradatiepoule en play-offwedstrijden?
De competitie start midden januari en eindigt half april. Daarna worden de play-offwedstrijden gespeeld. Dit wordt waarschijnlijk een best of 3 of best of 5 serie. De winnaar is landskampioen. Een mooi doel om dit seizoen nog te behalen lijkt mij!
Toch even terug naar betere tijden. Wanneer gooide jij je eerste bal door het basketbalnetje?
Op mijn 7e ben ik begonnen met het spelen van basketbal, natuurlijk bij Jolly Jumpers in Tubbergen.
Eigen foto.
Op welke manier ben je door het “basketbalbalvirus” besmet geraakt?
Allebei mijn ouders hebben géén basketbal gespeeld. Mijn moeder vond basketbal altijd wel een mooie en bewegelijke sport voor die leeftijd. In die tijd gingen er best veel kinderen van mijn leeftijd op basketbal. Uiteindelijk ben ik nooit gestopt met een balletje gooien, want het blijft zo mooi!
Wat is jouw positie in het team?
Ik speel op de guard positie, ook wel ‘nummer één’ positie genoemd. De guard brengt de bal op en is een soort leider in het veld. Een guard heeft een goed spelinzicht en balvaardigheid. Ik ben een speelster die het team op sleeptouw kan nemen, niet de scorende factor is, maar soms wel onverwachts uit de hoek kan komen. Ik ben een echte teamspeelster en ik krijg enorm veel energie van mooie acties die ontstaan op het veld.
Kijkend naar de toekomst en hopend dat de competitie mag worden afgemaakt. Wat zijn jouw doelstellingen in het algemeen en die van het team in het bijzonder?
Ik hoop in de toekomst nog een sterkere speelster te worden en veel voor het team te kunnen betekenen, zowel op het veld als buiten het veld. Ik heb zelf wel een rugzak qua ervaring, dit zou ik de jongere speelsters graag meegeven. Het mooiste zou zijn om in de toekomst de play-offs te halen en eens te laten zien wat de dames uit “Tubbig” allemaal kunnen haha… Dromen zijn er altijd.
Als team hadden we dit jaar als gezamenlijke doel om de play-offs te halen, als je eindigt in de top 4 wordt er met die 4 teams gestreden voor het landskampioenschap. Nou, hoe vet zou dat zijn. Maar vooral te groeien als team, wij hebben een mooi team op het veld staan en daar zie ik in de toekomst best wat moois uitkomen.
Jullie beginnen uit tegen Grasshoppers? Lijkt mij geen gemakkelijke opgave, maar de eerste klap is een daalder waard toch?
We kunnen tegen Grasshoppers meteen laten zien waar we staan als team. Een zware, maar goede eerste pot. Wij zijn al lang blij om weer op het veld te staan en we laten teams natuurlijk niet zomaar winnen.
Nog aan andere sporten gedaan?
Ik heb niet aan andere sporten gedaan.
Wie zijn jouw trouwste fans?
Dat is natuurlijk mijn gezin. In het bijzonder mijn moeder en zusje. Maar het mooiste is, dat ik speel in Sportcentrum De Vlaskoel. De kantine is vernoemd naar mijn vader (’t Nijhoes), Ben Nijhuis, die 9 jaar geleden overleden is en die één van de grondleggers is van deze sporthal. Bij elke eerste stap op het veld, gaat dat door mijn hoofd.
Thuis hebben jullie altijd volle zalen getrokken. Missen jullie de aanhang bij thuiswedstrijden?
Het is altijd fijn om publiek te hebben bij de wedstrijden. Zonder ons publiek in Tubbergen, zouden wij niet kunnen, dat zorgt voor enthousiasme, steun en natuurlijk veel lawaai haha. Want wat is er nou mooier dan Eredivisie spelen in je eigen dorp?! Als wij een uitwedstrijd hebben, gaan we de wedstrijd al anders in. Op de één of andere manier ga je elkaar dan wat meer oppeppen. Dit doe je, omdat je weet dat we het nu echt als team moeten gaan doen, zonder publiek.
Nog een ultieme wens?
Het mooiste is om een keer landskampioen te worden in de Eredivisie, daar gaan we natuurlijk onmeunig ons best voor doen. En niet te vergeten, dat we snel weer normaal dat we kunnen spelen in de volle zaal in Sportcentrum De Vlaskoel te Tubbergen!
Foto’s archief: sportfoto-oost.nl