Spelersprofiel:
Naam: Marco Lammers
Geboortedatum 12-07-1973 (47 jaar
Voetbalperiode:
1992/1993 en 1993/1994 Vogido.
Positie: Aanvaller.
1994 t.m. 1997 Emos.
Positie: Aanvallende middenvelder
1997/1998 t/m 2007/2008 Vogido.
Positie: Aanvaller en aanvallende middenvelder en later centrale middenvelder.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Seizoen 2007/2008 was mijn laatste jaar. Na 16 jaar was het mooi geweest. De maandagmorgen werd steeds meer een uitdaging en het herstel duurde steeds langer. Samen met Koen Mellink wilden we afsluiten met een kampioenschap in de 3e klasse, want wat is er nou mooier dan tijdens een kampioensfeest afscheid te nemen. Dat is ons gelukt.
Mis je het voetbal?
Nu niet meer, maar in het begin zeker. Ik was altijd bloedfanatiek en daar moest ik even van afkicken. Gelukkig zijn wij direct na het 1e een vriendenelftal begonnen. Hoewel het niveau natuurlijk lager was hadden we nog steeds leuke wedstrijden tegen 2e elftallen en eveneens oud 1e elftallen. Het afkicken kon daardoor wat geleidelijk plaatsvinden.
Ben je liever assistent-trainer of speler?
Bij Vogido heb ik als assistent-trainer van Arno Leppink een hele mooie periode meegemaakt. Geheel onverwachts, maar met een goede groep, zijn wij kampioen geworden. Ondanks deze mooie periode als assistent-trainer kies ik zeker voor het voetballen zelf. Als speler beleef je het spel veel intenser en ben je meer een onderdeel van de groep. In het veld kun je het verschil maken.
Waar ben je het meest trots op?
Dat wij met Vogido van onderuit de 5e klasse zijn opgeklommen tot en met de 2e klasse.
Na mijn Emos periode heb ik er bewust voor gekozen om terug te gaan naar Vogido. Bij Vogido was er inmiddels een technische commissie met Jan Busch en Eddy Metternich en die hadden een duidelijk beleid uitgestippeld om prestatie op een hoger plan te zetten. Daar wilde ik graag vanaf het begin onderdeel van zijn. Voor mij was dat inmiddels belangrijker dan als individu kijken wat erin zou zitten bij een andere club. Ik wilde iets bereiken met mijn eigen club en voetbalvrienden. Ik heb 11 hele mooie jaren meegemaakt en 4 x een toch wel bijzonder kampioenschap behaald.
In de 5e klasse, met Eddy Metternich als trainer, werden we ongeslagen kampioen en konden we als eerste club in Nederland het kampioensfeest vieren. In de 4e klasse, met Sandro Pinna als trainer, streden we met Victoria ’28 om het kampioenschap en werden wij pas in de blessuretijd van de allerlaatste wedstrijd kampioen. Dit door 2 doelpunten van Olaf van den Heuvel. Mijn 1e kampioenschap in de 3e klasse was er 1 om in te lijsten. Met een aantal clubs streden we gedurende de gehele competitie om het kampioenschap. Uiteindelijk eindigden we samen met Markelo bovenaan en moest een beslissingswedstrijd gespeeld worden bij v.v. Haaksbergen. Hier maakten we zelfs in de blessuretijd van de verlenging het winnende doelpunt en werden we kampioen. (Uiteraard geheel terecht en toen nog met veel publiek, circa 2.500 man). Het laatste kampioenschap was direct mijn afscheid, dus van daaruit voor mij al bijzonder genoeg. In deze periode heb ik veel leuke spelers en goede gasten ontmoet en mooie resultaten behaald. Dus, daar kan ik zeker wel trots op zijn.
Heb je, met de kennis van nu, alles eruit gehaald als speler?
Voor mijzelf als persoon wel. Als individuele speler zeker niet. Daarvoor had ik na mijn Emos periode waarschijnlijk een andere stap moeten maken, maar dat wilde ik niet. Nu kan ik de mooie verhalen ophalen met de jongens waarmee ik deze verhalen ook beleefd heb.
Heb je ooit de kans gekregen bij een BVO?
Nee, helaas, Daar was ik denk ik niet goed genoeg voor. Als jeugdspeler heb ik nog wel bij de Twentse selectie gespeeld, maar dat was het dan ook. Ik denk dat ik een laatbloeier was.. haha.. Na mijn eerste paar jaar bij Vogido wilde ik op mijn 18e toch proberen om op een hoger niveau te spelen dan alleen de 5e klasse en heb ik nog even gespeeld/getraind bij Vorwärts Epe. In Duitsland kon je toen makkelijker een stapje hogerop. Het voetbal was best goed en als technische voetballer kon ik prima meekomen. Maar eerlijk gezegd vond ik daar geen bal aan. De Nederlandse voetballers kwamen alleen voor het geld en de onderlinge sfeer was ver te zoeken. Uiteindelijk heb ik daar opgezegd en ervoor gekozen om in Enschede een club te zoeken die (toentertijd) op een redelijk niveau voetbalde en voor mij het clubgevoel had. Dat werd Emos.
EMOS of Vogido?
Zeker Vogido. Bij Emos heb ik een hele mooie periode gehad met een leuke en goeie groep, maar Vogido is toch mijn cluppie.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Voor mijn beroep ben ik makelaar bij Thoma Post in Enschede. Hier ben ik mede verantwoordelijk voor ons team in Enschede. Een erg leuke baan en ik verwacht hier ook in de toekomst nog meer te kunnen betekenen. Als voetballer ben ik nog steeds “actief” in het 3e elftal van Vogido. Een vriendenelftal. Inmiddels staat het lachen hier wel voorop, want van het voetbal moeten we het steeds minder hebben. Verder heb ik niet veel wensen. Laten we hopen dat we snel weer langs de velden kunnen.
Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?
Die vind ik moeilijk, want ik was eigenlijk nooit zo bezig met de tegenstanders. Ik heb zeker tegen hele goede spelers gevoetbald, maar de namen weet ik zo niet meer. Dan kies ik toch voor jongens waar ik mee gevoetbald heb. Bij Vogido heb ik gespeeld met Daan Akkerman en hij was zeker een hele goede speler. Daan had en heeft de capaciteit om echt alles uit zichzelf te halen en dat is knap. Zelfs nu speelt hij op zijn 41e nog bij Sparta op een behoorlijk niveau. En dat terwijl hij bij ons begon als simpele back, haha… Overigens kan hij beter voetballen dan golfen. (sorry Daan..).
Daarnaast heb ik jaren gevoetbald met Mark Jansen. Een middenvelder met een heel goed loopvermogen en een gave techniek. Een echte voetballiefhebber, die waarschijnlijk veel hoger had kunnen voetballen. Gelukkig loopt hij voor mij in het 3e elftal nog steeds de meters dicht. Als laatste, maar wellicht de beste amateur, is Bert-Jan Diphoorn. Voor mij een jeugdvriend bij Vogido, waar ik later nog een aantal keren tegen gespeeld heb. Een creatieve speler en gewoon een klasse apart.
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
Voor mij zijn dat 2 trainers, namelijk Eddy Metternich en Erik Koppelman. Eddy was een mooie trainer, bloedfanatiek en met veel verstand van voetbal. Hij heeft als eerste trainer de ommekeer bij Vogido naar prestatie neergezet en dat is mooi. Erik Koppelman was 3 jaar onze trainer in de 3e klasse. Een bevlogen trainer, die wist wat een groep nodig had, maar vooral een fijne kerel. In zijn laatste jaar zijn wij in een promotietriller (zie foto) via een beslissingswedstrijd kampioen geworden. Dat is waarschijnlijk een van de mooiste herinneringen aan wat hij als trainer teweeg heeft gebracht.
Wat was je mooiste sportpark?
Nu kan ik wel Vogido zeggen, maar dat is helaas (nog) niet zo. We hebben wel een prachtige kantine, maar goed. Laten we het dicht bij de deur houden en dan zeg ik toch Rigtersbleek. Ondanks dat het voor mij altijd een concurrent was (vooral bij Emos), hebben ze een mooi en multifunctioneel park met een mooie hoofdtribune.
Had jij een specialiteit of een bijnaam?
Ik begin liever bij mijn specialiteiten. Het verdelen van het spel en mijn balvastheid waren kwaliteiten. Daarnaast scoorde ik als nr. 10 ook regelmatig. Helaas heb ik mijn bijnaam daar niet aan te danken. Ze noemen mij nog steeds “Dikke Tien”. Tien is altijd mijn rugnummer geweest, maar waar dikke vandaan komt…. Zal wel met mijn loopvermogen te maken hebben.
Waar moet een goede aanvaller, volgens jou, aan voldoen?
Uiteraard een goed scorend vermogen, maar zeker ook het laten scoren van anderen en het nuttig zijn als aanspeelpunt. Daarnaast is het nog steeds mooi om te zien, als een aanvaller een mooie actie in huis heeft. Dat zie je steeds minder helaas. Het echte verdedigen mag een goede aanvaller wel overlaten aan de rest.
Wat is jouw advies aan de talentvolle spelers van nu?
Volgens mij moeten ze gewoon genieten van wat ze doen, willen leren en een juiste positieve instelling laten zien. Dan komt de rest vanzelf wel. Oh ja.. en ga niet direct bij elk wissewasje op zoek naar een andere club. Als je gaat, doe dat dan om de juiste redenen.
Wil je nog iets kwijt?
Uiteraard. Ik wil je bedanken Rick voor de uitnodiging om te verschijnen in je column. Onverwachts, maar erg leuk om te doen. Het is leuk om weer eens de oude boeken in te kijken. Zo kan ik thuis weer stoere verhalen vertellen.
