Foto: Wim Beunk
TC Nijverdal bestond vorige maand 90 jaar. Dat werd op vrijdagavond 27 en zaterdag 28 augustus gevierd met verschillende activiteiten op het park aan de Sportlaan in Nijverdal. Vrijdagavond was er een toernooi ‘Tennis met een kennis’, waarin leden hun buurman, collega, broertje etc. mee konden nemen om kennis te laten maken met de sport. Hadden jullie veel activiteiten op de rol staan en wat gaat daarmee gebeuren, voorzitter Ronny Jannink?
Jazeker! Het was een vol, maar erg gezellig weekend. Omdat tennis geen contactsport is, is er ook in tijden van corona gelukkig veel mogelijk. Zo speelden we op vrijdagavond inderdaad het toernooi ‘Tennis met een kennis’. Op zaterdag was het ’s ochtends de beurt aan de jeugd van Nijverdal om kennis te maken met ons mooie park en de tennissport. De opkomst was hoog en we hebben veel gelukkige kinderen op ons park gezien. Als klap op de vuurpijl kwam zaterdagmiddag oud-toptennisser (haalde ooit de finale van Roland Garros) Martin Verkerk een clinic geven aan onze leden. Daarna heeft hij nog een demonstratiewedstrijd gespeeld met en tegen 3 clubtoppers. Al met al kijken we met een goed gevoel terug op dit weekend, we hebben ook veel positieve reacties mogen ontvangen; zowel van leden als niet-leden.
Negentig jaar. Kun je dit op tennis gebied een uitzondering noemen of zijn er nog meerdere verenigingen die het zo lang vol houden?
De eerste echte verenigingen sloten zich begin vorige eeuw aan bij de landelijke KNLTB. Dat gold dus iets later ook voor TC Nijverdal. Wij zijn daarin echter geen uitzondering, er zijn meer tennisclubs met een lange geschiedenis in Nederland. Dat is ook niet verwonderlijk, want het is een leuke sport die je tot op hoge leeftijd blessurevrij kunt beoefenen. Tennis is bovendien een sport die met zijn tijd meegaat, onder andere qua materialen, baansoorten en competitievormen. We kunnen er dus nog wel 90 jaar tegenaan!
Foto: Wim Beunk
Door wie is het initiatief genomen om negentig jaar geleden een tennisvereniging op te richten?
TC Nijverdal is klein begonnen met 11 leden. Je moet bedenken dat tennis in die tijd echt een elitesport was. Zo was er bijvoorbeeld een ballotagecommissie die bepaalde of je wel lid mocht worden. Dat is in de huidige tijd gelukkig niet meer het geval.
Direct al veel animo?
Zoals gezegd is er begonnen met 11 leden. Dat groeide gestaag tot 20 leden, maar pas na de oorlog werd de club groter met zo’n 50 leden.
Jullie hadden een naam bedacht, Smash, maar die bestond al in de regio, dus?
Smash uit Borne, dat nog altijd die naam draagt, was eerder met die naam en de KNLTB verzocht Smash Nijverdal om een naamswijziging. Dat werd dus TC Nijverdal. Niet heel origineel, maar wel duidelijk.
Foto: Wim Beunk
Waar speelden jullie het eerst en op welke ondergrond?
De eerste baan lag bij de Eversberg in Nijverdal, welke ondergrond dat was is niet bekend. Vanaf ’34 werd er gespeeld op een betonbaan in het Doktersbos. De kantine was een kamer in de villa van de dorpsdokter. Zoals gezegd, in die tijd was tennis nog een echte elitesport.
Vaak verhuist?
Na de Eversberg en het Doktersbos is de club in 1969 verhuisd naar het huidige park Duivecate, daar werd in die tijd ook gebruikgemaakt van (een deel van) de “Duiventil”, dat diende als clubhuis. Gelegen op een steenworp afstand van het Doktersbos overigens. Prachtig langs de Regge volop in het groen. Van tegenstanders krijgen we vaak complimenten over de fraaie ligging.
Waar spelen jullie nu en over hoeveel velden beschikken jullie?
Park Duivecate beschikt over 8 banen. Er wordt gespeeld op Tennis Force, een soort gravel. De banen zijn onderhand aan vervanging toe en één van de speerpunten van ons bestuur is de realisatie van nieuwe banen. We zijn nu druk doende om alle mogelijkheden op een rij te zetten.
Ik heb gelezen dat jullie in de jaren tachtig zelfs een ledenstop moesten invoeren.
Dat klopt. In de jaren ’80 was er een maximum van 1.000 leden. Om lid te worden kwam je eerst op een wachtlijst.
En hoe is het nu?
Tennisclubs in Nederland hebben de afgelopen jaren te kampen gehad met een teruglopend ledenaantal. Ook bij TC Nijverdal was dat tot voor kort het geval. Als bestuur zijn we nu druk bezig die tendens te keren en dat lukt aardig. We laten steeds meer mensen kennis maken met de sport en je ziet dat het voor veel sporters van andere clubs (hockey, voetbal, korfbal) een sport is die ze makkelijk oppakken. Groot voordeel is dat tennis tot op hoge leeftijd kan worden gespeeld en dat de blessuregevoeligheid beperkt is.
Tennis zit ook qua aandacht weer in de lift met tot voor kort Kiki Bertens als topper bij de dames en nu is Botic van de Zandschulp bij de heren succesvol op de Grand Slams. Dat spreekt jongeren aan en dat is goed voor de sport.
Met hoeveel teams spelen jullie nu in de competitie?
De competitie is dit jaar een beetje “uitgekleed” en wordt op een ander moment gespeeld dan normaal gesproken, het najaar in plaats van het voorjaar. Dit alles als gevolg van de coronaperikelen. Er spelen dit jaar 18 teams mee in de competitie. In voorgaande jaren lag dat aantal rond de 25. Een team bestaat uit 4 tot 7 personen en competitie wordt gespeeld op vrijdagavond en op de zaterdag en zondag.
Er is voor ieder wat wils: de “gehaktballencompetitie” op vrijdagavond met alleen maar dubbels en de meer inspannende variant op zaterdag met 4 enkels en 2 dubbels. Ik heb ook andere sporten gedaan en kenmerkend aan tennis is de goede sfeer, ook tussen tegenstanders onderling. Het wordt regelmatig erg gezellig en erg laat.
Voldoende kader?
Het vinden van vrijwilligers is altijd een aandachtspunt. Als club hebben we niet te klagen over de betrokkenheid van onze leden. Er gebeurt op dit moment veel (nieuw logo, nieuw jeugdbeleid, nieuwe banen) en dat zien leden. Dat inspireert denk ik wel om ook wat te doen voor de club.
Jullie kennen een zomer- en wintercompetitie, maar deze laatste is een onderlinge competitie. Is die buiten of binnen?
De wintercompetitie is een gezelligheidscompetitie op de donderdagavond. Er wordt buiten gespeeld. Soms vallen er wedstrijden uit omdat het weer het tennissen niet toelaat, maar over het algemeen wordt er in weer en wind gespeeld. De competitie kent een hoge opkomst en is goed voor de baromzet!
Even terug naar het begin. Na tien jaar brak de oorlog uit. Betekende dat alles op een laag pitje gezet moest worden?
Over de oorlogsjaren is eigenlijk weinig bekend. Ik stel me zo voor dat ondanks de bezetting het leven wel door ging. Er zal ook wel getennist zijn in die tijd.
Foto: Wim Beunk
En nu zitten we al anderhalf jaar met corona opgescheept. Hoe zijn jullie daar mee omgegaan?
Op het sportieve vlak konden we redelijk onze gang gaan. Tennis is geen contactsport en er is een afstand tussen jou en je tegenstander. Bovendien speel je in de buitenlucht. We zagen dus erg veel activiteit op ons park. Wel was het voor de club financieel lastig dat er geen toernooien konden worden gespeeld en de bar dicht was. Eén van de financiële pijlers van de club viel daarmee weg.
De gemeente Hellendoorn kent veel sportverenigingen. Werken jullie veel samen in bijvoorbeeld een sportcommissie?
TC Nijverdal heeft veel contact met de gemeente en andere sportverenigingen. Zo heeft de club zich in 2020 aangesloten bij het Lokaal Sportakkoord van de gemeente Hellendoorn.
Wat nog wel aardig is om te vertellen is dat tijdens de coronamaatregelen van afgelopen jaar leden van andere sportclubs waar niet gespeeld mocht worden de kans kregen om zich als seizoen lid aan te melden bij onze club. Als leden van andere clubs dat deden ging een deel van hun contributie terug naar hun voetbal- of korfbalclub. De onderlinge band tussen de sportverenigingen is dus goed.
Zelf hebben jullie een echt beleidsplan: “Willen, kunnen en doen”. Een aansprekende titel. Was er een behoefte aan een beleidsplan?
Een aantal jaren geleden is de knop omgegaan bij de club. Er was sprake van vergaande vergrijzing en het was duidelijk dat er nieuw elan moest komen. Het beleidsplan was daar een aanzet voor.
Het loopt tot 2021 al een idee hoe het is uitgevoerd en komt er een vervolg?
Gedurende de uitvoering kom je er achter dat sommige dingen wel werken en andere niet. Terugkijkend is de club er in ieder geval in geslaagd om weer met een positieve blik naar de toekomst te kijken. We groeien als club nog steeds, zowel qua ledenaantal als qua organisatie.
Er komt zeker een vervolg op het beleidsplan. Op dit moment zijn er drie speerpunten waar het bestuur mee bezig is: een nieuw jeugdbeleid, nieuwe banen en een professionalisering van de sponsormogelijkheden. Genoeg te doen dus!
Nog een ultieme wens?
De aanleg van nieuwe banen is een kostbare gelegenheid. Het zou mooi zijn als het ons lukt om 8 nieuwe, mooie banen te realiseren. Als dat lukt, kunnen we weer jaren vooruit. De ultieme wens is om op die nieuwe banen weer een mooi nationaal toernooi te organiseren. Dan herleven oude tijden, zo werd in 1984 Richard Krajicek op onze banen Nederlands jeugdkampioen. Het zou mooi zijn als we 40 jaar later in 2024 een nieuwe jeugdkampioen op ons park mogen verwelkomen.
