In een open, leuke wedstrijd heeft De Zweef verdiend met 2-3 gewonnen van Winterswijk. Belangrijke punten die het mogelijk maken naar boven te kijken om een veilige plek te krijgen. Bij rust was de stand 1-2 voor de blauwwitten. Enigszins geflatteerd, omdat een gelijke stand een betere afspiegeling zou zijn van het aantal kansen. Na rust verwachtte iedereen dat Winterswijk zou aanzetten. Niets was minder waar. De Zweef was de betere ploeg en won verdiend.
Zoals gezegd, het was een open wedstrijd , waarin de uitstekend leidende scheidsrechter veel toe liet; aan beide kanten. Het werd en mannelijke wedstrijd met in de eerste helft iets meer overwicht van Winterswijk. De kansen die de ploeg creëerde, werden echter allemaal om zeep geholpen.
De Zweef gaf les in effectiviteit. De eerste kans (na tien minuten) was een vrije trap nadat Jesper Krukkert alleen via ene overtreding kon worden gestuit. Nick Snellink nam de vrije trap en krulde de bal in de verre hoek het doel in: 0-1. Vijf minuten later werd Jesper Krukkert de diepte in gestuurd. Op snelheid haalde hij de achterlijn en gaf strak voor het doel waar Sven Kolman miste. Bij de tweede paal kwam Sven Dikkers inlopen en die wist wel raad met de geboden kans: 0-2.
Leuk voor de wedstrijd, maar jammer voor De Zweef was het feit dat een minuut later de 1-2 werd gescoord. Een knal uit de tweede lijn belandde achter Dennie Hoogenkamp in het net. Dit bleef de stand tot de rust, waarbij Winterswijk gezien het vertoonde spel wel een goal meer had verdiend.
Na rust kwam Ruben Hendriks (terug van een blessure) in plaats van Sven Kolman in de spits te staan en dat bracht gevaar. Toch was het Winterswijk die geluk had. Geluk omdat Lenn Redeker van deze club bij een hoge bal Thijs Kemperman net genoeg in de rug duwde om de bal vrij voor de voeten te krijgen. De scheids had de overtreding niet gezien en zo vloog de bal vlak langs de paal in het doel: 2-2.
De Zweef liet zich niet van de wijs brengen. Had meer inzet en betere passing. Snelle vleugels en een snelle spits. Roy ten Dam kon zelfs verscheidene keren (gevaarlijk) mee langs de zijkant van het veld. Ondanks het overwicht kon de wedstrijd nog twee kanten op. In de 67e minuut snelde Ruben Hendriks op volle kracht richting achterlijn. Op het moment dat hij wilde voorgeven, werd hij onderuit gehaald; strafschop.
Sven Dikkers stelde zich op achter de bal en knalde onberispelijk in; 2-3. Wat een ontlading aan de kant, waar spelers en reserves elkaar (inclusief trainer) in de armen vielen. Het leek wel of de wedstrijd al afgelopen was en De Zweef kampioen was. Mooi om te zien.
Ook toen nog was de koers niet gelopen. Winterswijk probeerde het nog met Lenn Redeker als beste man. Daarom ook deed die zijn ploeg zoveel tekort toen hij een hoge voorzet met de hand in het doel sloeg. Dom, dom en rode kaart. De Zweef had het toen een stuk makkelijker. Een kwartier voor tijd had de ploeg de winst helemaal binnen kunnen slepen toen Sven Dikkers en Ruben Hendriks een een/twee aangingen en de bal in vrije positie jammer genoeg tegen de keeper werd aangeschoten.
