Carlijn Oosterlaken: "Woensdag, de kampioenswedstrijd, was mijn laatste eredivisiewedstrijd"

Afgelopen week werd ze met haar team Sliedrecht Sport Nederlands kampioen volleybal, maar het was tevens haar laatste wedstrijd op TOP niveau.

Wie is Carlijn Oosterlaken?

Ik ben een bijna 26-jarige die volop in het leven staat. Ik ben de benjamin van het gezin Oosterlaken, bestaande uit ouders René en Lidwien en zussen/broer Kirsten, Carmen en Kevin. Ook ben ik de verloofde van Renzo Verschuren, werkzaam bij de politie en gepensioneerd volleybalster, haha.

Waar ben je met volleybal begonnen?

Toen ik een jaar of 7 was, ben ik bij de mini’s begonnen in Tubbergen bij Dynamo. Toen ik net 16 jaar oud was, ben ik verhuisd naar Papendal om bij het Talent Team te spelen. Vervolgens ben ik via Dynamo Apeldoorn, Regio Zwolle en Alterno Apeldoorn bij Sliedrecht Sport terecht gekomen.

Via Apeldoorn nu in Sliedrecht. Een bewuste stap?

Absoluut! Ik hoopte al enkele jaren op Sliedrecht, omdat ik dat in Nederland als het hoogst haalbare zie. En het hoogst haalbare is waar ik altijd al voor wilde gaan. Ik wilde prijzen pakken, Europees spelen. De laatste jaren is Sliedrecht daar behoorlijk succesvol in gebleken. Dat hebben we ook dit seizoen weer bewezen met de triple en een ronde verder bij het debuut in de Champions League.

Sliedrecht Sport lijkt wel een Twentse enclave.

Haha, dat valt mee op zich, toch? Maar inderdaad, met Christie Wolt uit Weerselo en Florien Reesink uit Borne houden we de Twentse eer wel hoog.

Nooit gedacht om dichter bij huis, zoals Eurosped of Set-up ’65, te gaan spelen?

Ja en nee. Ik ben met beide clubs wel eens in gesprek geweest, maar heb er uiteindelijk nooit voor gekozen. Dit heeft te maken met het feit dat bijna al mijn vriendinnen bij Sliedrecht Sport hebben gespeeld en ik altijd positieve verhalen hoorde over de club. Ook was het praktisch niet goed haalbaar in verband met het studeren in het westen van het land.

Wat is je favoriete plaats in het team?

Dat ligt eraan hoe je het bekijkt. Volleybal technisch sta ik op de passer-loper, in mijn ogen de leukste positie omdat je daar met bijna alle spelelementen te maken hebt. Als je ‘favoriete plaats’ op een andere manier bekijkt, bied ik graag ondersteuning. Ik vind het leuk om medespeelsters beter tot hun recht te laten komen, door ze bijvoorbeeld te helpen wanneer ze onzeker zijn over bepaalde aspecten. Als je mij in het veld met andere mensen bezig ziet, betekent het dat ik zelf op dat moment goed in mijn vel zit. Wanneer ik stiller oog, heb ik kennelijk de handen vol aan mezelf.

Hoe vaak trainde je in de week?

Afgelopen seizoen deed ik 3 baltrainingen per week, waar de meesten er 4 deden. Daarnaast deed ik 2 krachttrainingen in de week. Die zijn/waren ook heel belangrijk voor mij, omdat ik in het verleden de voorste kruisbanden van beide knieën gescheurd heb gehad.

Je werkt en woont in Apeldoorn, is dat dan wel te combineren?

Het was te doen, maar ik werd wel erg geleefd. Dat kun je je vast voorstellen, aangezien ik die trainingen dus combineerde met een fulltime baan en gemiddeld 10 uur reistijd per week. Ik kreeg wel wat vrijheid van de baas om eerder weg te mogen waar nodig, maar moet natuurlijk wel gewoon zo veel uren als mogelijk draaien.

Ik las ook dat je overweegt om misschien wel met topvolleybal te stoppen?

Sterker nog, daar heb ik al voor gekozen. Woensdag 9 mei, de kampioenswedstrijd, was mijn laatste eredivisiewedstrijd. Dat zeg ik nu heel stellig en de tijd zal leren of het ook echt zo is, maar dat is wel de gedachte. Ik zit nog wel bij het nationaal politieteam, dus helemaal afstand van het volleybal doe ik niet gelukkig.

Kies je dan bewust voor een maatschappelijke carrière en niet voor een volleybal carrière?

In feite wel. Ik ben nog in opleiding, tot recherchekundige. Daarom kan ik niet zomaar uren ‘inleveren’ om het te kunnen blijven combineren. Ik haal ook veel plezier en uitdaging uit het werk, dus het wordt nu tijd om me daarin verder te ontwikkelen.

Maar dan moet er wel ergens afgebouwd worden, toch?

Ik krijg inderdaad vaak de vraag of ik niet bij een andere club in de eredivisie en/of op lager niveau wil gaan spelen. Die behoefte is er nu (nog) niet, maar mijn laatste wedstrijd was natuurlijk nog geen week geleden. Ik ben nog aan het uitpuffen van dit seizoen, haha. Maar ik doe iets liever goed, of niet. Het is niet dat ik me daar nu te goed voel hoor, dat absoluut niet. Maar uiteindelijk trainen die teams ook meerdere keren per week en spelen zij ook wedstrijden door het hele land. Dan ben je er alsnog de nodige tijd mee kwijt. En ach, als ik het heel erg mis, kan ik vast zo weer ergens aansluiten.

Twente is volgend seizoen met drie teams in de dames eredivisie vertegenwoordigd. Wordt Twente niet zo langzamerhand niet het volleybal Mekka van Nederland?

Dat doen ze absoluut goed, heel erg gaaf. Maar Sliedrecht wordt ook wel de ‘volleybalhoofdstad’ genoemd vanwege de geleverde prestaties binnen de hele vereniging. In Apeldoorn hoor ik die term ook regelmatig voorbij komen, in verband met de twee grote verenigingen Alterno en Dynamo. En ik gok dat ze in Limburg niet anders zullen zeggen, met tot voor kort drie teams in de eredivisie. Feit is wel dat Overijssel goed scoort, met ook nog Regio Zwolle Volleybal erbij. De volleyballiefhebber in Overijssel hoeft in ieder geval niet ver te rijden voor een leuk potje volleybal!

Wie zijn jouw trouwste supporters?

Dat zijn toch wel mijn moeder en zus Carmen. Dit jaar is Sliedrecht vanuit Twente natuurlijk wel een heel eind geweest, maar ze waren er zeker vaak bij. Mijn vriend is ook een trouwe supporter, maar aangezien hij zelf nog actief is in de eredivisie bij Draisma Dynamo kon hij er niet vaak zijn.

Volleybal staat bij de pers heel goed aangeschreven, terecht?

Is dat zo? Onlangs las ik nog een kritisch artikel in de media, over de ontwikkeling van de Nederlandse eredivisie. Ik moet zeggen: ik vind dat er best weinig aandacht aan besteed wordt. Lokaal is er de nodige aandacht, maar landelijk gezien zie ik niet veel voorbij komen. Niet dat ik me daar druk over maak hoor, dat is nou eenmaal zo. Aan ‘ons’ de taak om het dusdanig interessant te maken, dat de media niet achter kan blijven.

Sporter van de week te zijn. Hoe voelt dat en wat vind je van www.sportintwente.nl en van dit item in het bijzonder?

Om sporter van de week te zijn, vind ik uiteraard een hele eer. Het is een stukje waardering die je krijgt voor wat je doet. Het is leuk, maar ook nuttig, om een inkijkje te geven als sporter zijnde in je leven. Regelmatig hebben mensen niet door wat er allemaal bij komt kijken; zij zien doorgaans alleen de wedstrijden. Dat is geen verwijt, maar wel de realiteit.