In 2013 werd hij op 87 jarige leeftijd kampioen bandstoten van de gemeente Haaksbergen. Menig sporter stopt wanneer hij een hoogtepunt heeft bereikt, maar niet Jan Eijsink.
Want Jan, jij biljart nog steeds in competitie verband?
Stoppen? Waarom? Biljarten kun je tot op een hoge leeftijd, mits je je nog goed voelt en natuurlijk je moet het ook willen spelen. Na een vervelende periode gaat het nu weer. Gemiddelde is wel wat gezakt, maar dat nemen we maar op de koop toe. En als het helemaal niet meer gaat, dan is er altijd je club nog om er naar toe te gaan om je clubgenoten te zien spelen en aan te moedigen ‘s avonds en ’s middags. Speel deze competitie nog niet op volle kracht mee. Maar het zit er wel weer aan te komen, dat we spoedig weer meer gaan spelen vooral ’s middags. In district Berkel en Slinge in de avond reserve en in de middag Senioren Twente. Maar dat laatste is helaas niet in KNBB verband, maar wie weet komt dat nog ooit.
En als ik de resultaten bekijk niet zonder succes.
Dat heb je goed gezien Er waren voor mij leuke successen in het district weggelegd Maar of er nu nog wat te behalen valt? Dat betwijfel ik. Mijn leeftijd, de COPD aandoening en daarbij speelt ook mijn hart een woordje mee.
Jij speelt bij BV Ellenkamp in Haarlo. Altijd al in Haarlo gespeeld of toch ook in Haaksbergen of ergens anders?
Ja zeker! In de jaren 1968 – 1970 bij Pentrop in Hengelo. Daar gestopt en weer begonnen in 1990. Toen samen met Hennie Cornelissen het Senioren Biljart Haaksbergen opgericht. Dit was ook een middag competitie. Ging toen ook in de avond spelen bij “de Biester” in Haaksbergen tot 2007. Daarna de overstap naar Borculo. Door sluiting werd dat toen Haarlo.
Een leuke herinnering is misschien wel Batavia in november 1955. Wachten in deze stad op terugkeer naar Nederland. We ontdekten een Chinese zaak met biljart. Verder nooit een tafel gezien in Indonesië. Eerst kijken en daarna vragen om mee te mogen spelen. Dat mocht. Nu hebben Chinezen de gewoonte dat ze graag willen wedden. Je wilt spelen, dus. Ik kan je zeggen, Jaap, het werden drie avonden gratis drinken, een paar centjes verdienen en ook nog gratis vervoer terug naar de kazerne. Voelde me een heel klein profje.
Wat betekent het spelen in Haarlo voor jouw?
Ja, dat spelen in Haarlo betekent heel veel voor me. Maar niet voor mij alleen. Laten we maar beginnen met de eigenaren. Alie en Dinand. Een gastvrouw en gastheer die je moet zoeken met een lampje. Staan altijd voor de biljartsport dag en nacht klaar. De naam “HET MEKKA VOOR DE BILJARTSPORT” is hen niet aan komen waaien. Ik durf hier rustig namens de hele club te zeggen Alie en Dinand heel veel dank! Bij toernooien hoor je heel vaak de opmerking van “om hier te mogen spelen in zo’n prachtige entourage is een voorrecht! “
In 2013 werd je kampioen van Haaksbergen maar daarvoor had je al verschillende malen in de finale gestaan en toen was het “net niet”.
Ja, 2013 was een bijzonder jaar voor me met bijzondere hoogtepunten. Kampioen in Haaksbergen. Bandstoottoernooi Grote Prijs van Haaksbergen. Hier dikwijls aan deelgenomen met veel plezier. en waarbij altijd veel publiek aanwezig is. Een echt dorps treffen.
Was dit het enige kampioenschap wat je behaald hebt?
Een ander kampioenschap? Gelukkig wel. Enkele districtskampioenschappen in het district Berkel en Slinge. Een gewestelijke ook met als beloning naar een Nationaal (bandstoten) in Steenwijk. Het werd een vijfde plaats. Dan het mooiste resultaat: Eerste geworden samen met Ben Deegens en Jan Scholten in de Zomercompetitie uitgeschreven door het blad Biljart Totaal. In Rosmalen werden we toen met zijn drieën kampioen driebanden. De beloning was een reis naar het Duitse Brandenburg en spelen op Europees niveau. Dan kom je in een omgeving terecht en sta je wel even met je oren te klapperen. Voor mij is dit nog altijd het mooiste wat ik in de biljartsport heb mogen meemaken.
Ik meende te weten, dat hoge series jouw ook (niet) vreemd zijn?
Hoge series. Nee, Jaap, die zul je op mijn tellijsten niet tegenkomen. Heb er 2. Ooit een partij libre (135) in 3 beurten en in Lochem op de grote tafel EEN keer een gemiddelde gespeeld van 1.02.
Je bent nu de negentig gepasseerd en ik mag er toch vanuit gaan dat je je hele leven niet alleen hebt gebiljart?
Ja, inderdaad, de negentig gepasseerd. Nee, niet alleen gebiljart. Ook nog gevoetbald. bij de jeugd en senioren van HSC ’21’in Haaksbergen. In militaire dienst nog gespeeld in het bataljons elftal van 3 – 7 RI . We werden twee keer kampioen van Semarang en omgeving. Hoogtepunt hier was de jaarlijkse wedstrijden tegen Batavia, Bandoeng en Soerabaja. Net als de profs nu werden wij vervoerd per vliegtuig, maar wel in die oude Dakota’s zonder iets luxe!
Naast de “ups” kende je ook een paar vervelende “downs”.
Natuurlijk heb je naast de “ups” ook de “downs”. Als “ups” op de eerste plaats mijn gezin tegenwoordig. Vijf geweldige kinderen om van te houden en 11 kleinkinderen en dan nog 2 achterkleinkinderen. “Downs” de jarenlange ziekte van mijn vrouw en haar overlijden in 2005. Dan zelf nog in 2004 naar het Anthony van Leeuwenhoek met kanker. Maar hiervan ben ik gelukkig helemaal genezen.
In 2005 kom je in aanraking met Bennie Deegens in Borculo die daar bezig is met een topteam carambole uitkomend in de eerste divisie. Toen was Jan Eijsink om?
En dan kom ik in 2005 Ben Deegens tegen. Ontmoette hem in april dat jaar in Aalten bij Ned. kampioenschap bandstoten ereklasse. Het werd natuurlijk een biljartpraatje. Wat anders. Hij vertelde mij zijn plannen voor het bouwen van een top team. “Ga je mee”. was zijn vraag. “Graag” was mijn reactie. Vanaf dat moment zijn we altijd samen op pad geweest tot 2017. Geweldige jaren. 11 keer Ned. Kampioen en ook nog diverse keren Europees kampioen. Sponsors verdwenen en ook het team helaas. Ook in die jaren ontmoette ik Frans Tusveld. Ook met hem veel gespeeld en enkele mooie reizen gemaakt. naar o.a. naar Viersen en Spanje. En ik mag zeker Bep (Frans vrouw) niet vergeten. Een prinses in de keuken zowel thuis als in Vreeland. Beiden, Ben en Frans, zijn echte (biljart)vrienden, maar dan heb ik liever dat bij dit laatste het woord biljart wordt weg gelaten.
Door dit contact ben je in aanraking gekomen met veel “topbiljarters”, zowel Nationaal als Internationaal. Streelt je dat en heb je nog steeds contact met diverse spelers?
Door de vriendschap met hen kwam ik natuurlijk in contact met heel wat “topspelers” nationaal en internationaal. Het zijn altijd leuke ontmoetingen. Heb je vragen over biljarten zijn ze altijd bereid je op een fijne manier te antwoorden en daar naast altijd een vriendelijk woord.
Op driebandengebied is de Achterhoek met twee teams in de eredivisie goed vertegenwoordigd. Is het dan niet jammer dat zowel HCR Prinsen als BC Bousema altijd tegelijk uit en thuis spelen dit seizoen. Dit moet toch anders kunnen?
Twee teams driebanden Ereklasse in de Achterhoek. Waarin de Achterhoek groot kan zijn. En toch zijn we niet helemaal tevreden. Waarom niet? Hoe is het mogelijk dat de competitieleiding deze twee teams altijd op dezelfde datum thuis moeten spelen? Teams wonen op 20 km afstand van elkaar. Laten we hopen, en bidden mag ook, dat dit het laatste jaar is. Wedstrijdleiding ga in conclaaf en probeer uw fout te herstellen.
Is er volgens jouw wel voldoende aandacht in de plaatselijke/regionale pers voor het biljarten en wat is hier aan te doen?
Aandacht in de lokale en regionale aandacht voor de biljartsport. Weet alleen, dat de Stentor hierover schrijft in haar gebied. Maar de rest, hierover zwijg ik maar liever, want dan word ik wel een beetje veel boos. De pers weet helaas niet hoeveel er gespeeld wordt in hun gebied, in de middag en in de avond. Zelfs nu we 2 geweldige wereldkampioenen in ons midden hebben. Ik zou zeggen KNBB trek eens meer ten strijde en ga de barricaden op en zet de PR op plek één.
Misschien een hypothetische vraag. Hoe lang denkt Jan Eijsink door te gaan met het biljarten, want jij bent eigenwijs genoeg om door te gaan tot het bittere einde!?
Nou, Jaap, als het mij gegeven is, dan zou ik nog graag doorgaan zo lang als mogelijk is. Je zegt dat ik eigenwijs genoeg ben tot het bittere einde. Als dat laatste kon, heel graag. Maar bij dat alles kan ik je wel zeggen dat ik optimist blijf tot in de kist…
2019 is pas begonnen, maar een wens uitspreken mag altijd nog. Wat is jouw wens voor 2019?
Dat dit jaar voor u allen een voorspoedig jaar wordt, in een goede gezondheid met een fijn en sportief biljartjaar!
“Beste Jan, je weet dat net zoals jij, ik mij niet zo gauw uit. Een binnenvetter noemer ze dat, maar als er dan iets
uitkomt is het eerlijk en gemeend. Op deze bijzondere dag wil ik graag nog iets zeggen. We kennen elkaar sinds 2010/2011 vanuit Borculo. Je was meteen geraakt door het spelletje en de spelers. Sinds die tijd zijn we onafscheidelijk en bezoeken we menig evenement in binnen en buitenland. Hier kun je echt van genieten. Samen op stap in weer of geen weer. Ik geniet als ik zie dat jij geniet en neem je telkens graag weer mee. Ik hoop dat ik samen met jou er nog lang van mag genieten. Geniet van deze en alle andere dagen. Jouw biljartvriend, Bennie”.
Foto’s: met medewerking van Agnes en Bennie Deegens, Alie Prinsen, Jan Rosmulder, Henry Tijssens en Ton Smilde.
