STEVO kwam zondagmiddag in Nijverdal niet verder dan een 0-0 gelijkspel tegen De Zweef. Meer had het ook niet verdiend tegen een ploeg die trouwens ook niet in staat was om STEVO het vuur na aan de schenen te leggen. Wat de beide ploegen de weinige toeschouwers voorschotelden was voetbal van zijn ergste soort op het nieuwe kunstgrasveld van De Zweef. Goed voetballen was ook bijna onmogelijk op deze mat. Wie goedkeuring heeft gegeven om deze kunstgrasmat aan te leggen verdiend alsnog ontslag op staande voet.
Op het eerste oog een plaatje, het nieuwe hoofdveld van De Zweef, maar schijn bedriegt. De spelers waren nauwelijks in staat zich goed staande te houden op het veel te gladde veld, dat niet met rubberen korrels bezaaid is maar een constructie heeft die volgens de geleerden het spelen op een natuurgrasmat moet benaderen. Dat is in dan in totaliteit niet gelukt. Het zou te vergaan om het slechte voetbal helemaal op de grasmat af te schuiven, maar dat het wel degelijk meespeelde staat buiten kijf.
De wedstijd was zoals gezegd het aanzien niet waard, ballen vlogen over al en nergens heen en wie van flipperkast voetbal houdt kwam, die kwam volledig aan zijn trekken. Vermeldenswaardig is eigenlijk alleen de levensgrote kans die Roy Wigger kreeg in de 91e minuut. Waarschijnlijk schrok hij er zelf zo van, dat hij in alle ijver bij de tweede paal ruzie kreeg met de bal en te veel tijd nodig had om de trekker over te halen. Buiten deze kans om waren de overige mogelijkheden goed over beide partijen verdeeld in de eerste en tweede helft en is de 0-0 uiteindelijk een terecht resultaat.
Roy Damhuis maakte na een lange tijd afwezigheid weer zijn rentree op het eind van de wedstrijd. Niet onbelangrijk nu de competitie meer en meer in een belangrijke fase komt en elke man telt. Volgende week speelt STEVO thuis tegen laagvlieger Tubantia, aanvang 14:00 uur.
