Als De Zweef ergens goed in is, is het degradatievoetbal. Tegen een sterk beginnend Bon Boys vorige week kon de ploeg zich oprichten en winnen na verlenging en strafschoppen. Tegen Achilles’12 werd de overwinning binnen de reguliere speeltijd binnen gesleept. Niet met mooi voetbal, maar met vechten, inzet, wilskracht en af en toe pech voor de tegenstander). Degradatievoetbal dus. De 1-3 overwinning op de Hengelose ploeg is niet geflatteerd. Qua voetbal misschien een beetje, maar qua kansen zeker niet. Met een beetje geluk hadden de blauw-witten er nog twee gemaakt. In de finale op zondag 16 juni wacht WAVV uit Wageningen. Plaats nog onbekend. Aanvang 14.00 uur.
Zonder de gebroeders Vermeulen en Nick Snellink was De Zweef best wel verzwakt, maar dat was niet echt te zien. Beide ploegen gingen voor de winst en probeerden druk te zetten. Dat betekend veel balverlies over en weer. In de beginfase was Achilles vaker voor het doel van Michel Dikkers aanwezig dan de blauwwitten aan de andere kant.
Via lepe uitvallen kreeg De Zweef iets meer mogelijkheden. Bij een van die uitvallen moest de keeper van de gastheren buiten het strafschopgebied Sharma Ekuchu afstoppen en raakte daarbij zo geblesseerd dat hij uit moest vallen. De nieuwe keeper stond koud in het veld toen hij een lange bal op zich af zag komen met daarachter Joey Knobben. De keeper schrok van dat geweld, waardoor Joey de bal gemakkelijk kon veroveren. Toen was het niet moeilijk die in het lege doel te schieten: 0-1.
Achilles gaf na deze goal gas en probeerde de gelijkmaker te forceren. Michel Dikkers stond een paar knappe schoten goed in de weg. Tot de rust kon hij zijn doel schoon houden. Na rust kon De Zweef niet meer brengen dan z’n tegenstander en dat was toch nodig om de winst veilig te stellen. Met Marc Nieboer voor Joey Knobben kon het middenveld wat meer body krijgen.
Dat betaalde zich uit toen Daniel Jannink in de 56e minuut de ruimte in werd gestuurd. Richting doel zag hij in z’n ooghoeken Tom Heuver meelopen. Oog in oog met de keeper was Daniel niet zelfzuchtig en tikte breed. Tom had de hoek voor het uitzoeken en het was 0-2. Een zucht van verlichting ging door het team. Twee goals speling moet genoeg zijn, hoorde je denken. Niets was minder waar.
Binnen een minuut lag de aansluitingstreffer in het blauwwitte doel. Een hoge voorzet kon niet worden weggewerkt en werd netjes binnen gekopt: 1-2. Achilles geloofde er weer in. De Zweef hield z’n hart vast. Althans de supporters. Met nog twintig minuten op de klok maakte Sharma Ekuchu plaats voor Mohammed Korowa. Die liet even later zien wat te kunnen toen hij z’n man uitspeelde en de vrije ruimte in kon. Middendoor kwam Jesper Middelkamp op volle snelheid aanrennen. Iets te hard, want toen Koroma over speelde en Jesper scoorde gingen niet alleen de handen van de Zweefsupporters omhoog, maar ook de vlag van de grensrechter. Buitenspel.
Met kramp moest Daniel Jannink ruim tien minuten voor tijd het veld af. Dat betekende het debuut voor Lars Stückradt uit A1. Lekker vrijuit ballen voor deze spits, die zich direct liet gelden. In de 82e minuut kon De Zweef opgelucht adem halen. Jesper Middelkamp wed de diepte ingestuurd. Op volle snelheid kon niemand hem meer inhalen. Hij omspeelde de keeper en tekende voor de 1-3. Ruim in blessuretijd gebeurde hetzelfde, waarbij Jesper te laat probeerde de vrijstaande Lars Stückradt te bereiken, die anders zijn debuut een bijzondere glans had kunnen geven. Achilles probeerde nog van alles, maar de Zweef stond goed en als het niet goed ging, ging de bal wel naast.