De trainerscarrousel bij het amateurvoetbal draait al geruime tijd op volle toeren. Slechts een enkeling verlengt zijn contract bij zijn huidige werkgever. Een daarvan is Philip Agteres. Hij begint na dit seizoen aan zijn vierde jaar bij SVZW. Een bewuste keus?
Ja zeker. Ik heb ook niet lang gewacht of er iets voorbij komt. Als je huidige club je nog voldoende uitdaging en plezier geeft hoef je niet lang te wachten. In mijn eerste seizoen werden we kampioen en promoveerde naar de hoofdklasse. Alles lag op schema. We hadden niet verwacht dat we kansloos zouden degraderen dat jaar erop. Voor mij is het daarom heel belangrijk om terug te keren naar de hoofdklasse en de club achter te laten waar het hoort. Dit is een extra reden om een 4e seizoen te blijven.
De resultaten tot nu geven eigenlijk ook geen enkele aanleiding om te verkassen, toch?
Nee, maar zelfs als stonden we er iets minder voor dan lagen er nog voldoende kansen en uitdagingen om bij te tekenen. Ranglijst alleen mag nooit leidend zijn. Maar het is natuurlijk wel prettig.
Maar vertel eens wie is en wat doet Philip Agteres in zijn dagelijkse leven?
Getrouwd met Amiëlla. We hebben twee kinderen van 10 en 8 (Senne en Ferre). Alle 3 voetballen ook bij SVZW trouwens. Verder werk ik 32 uur bij SKOR Sport in Almelo.
Altijd al trainer geweest of misschien ook zelf gevoetbald?
Door een blessure op mijn 25ste ben ik relatief vroeg trainer geworden. Eerst 3 jaar assistent en daarna hoofdtrainer. Als speler ben ik bij Excelsior 31 begonnen in de jeugd. Tot mijn 20ste waarna ik een overstap heb gemaakt naar SVZW. Die periode heb ik de blessure opgelopen.
Afgelopen seizoen degradeerde je met SVZW na een jaar uit de hoofdklasse. Een teleurstelling?
Een hele grote teleurstelling. We hebben veel pech gehad met veel en vooral zware blessures. Daarnaast verloren we veel wedstrijden in de laatste 5 minuten. Uiteindelijk kwamen we over de hele breedte kwaliteit te kort en konden we te weinig wedstrijden over de streep trekken. Aan het eind bloeiden we nog op maar toen was het helaas al te laat.
Maar toch ging je niet weg?
Een degradatie hoeft niet altijd een exit te betekenen. Dat heeft met veel factoren te maken. Na de titel viel het jaar erop enorm tegen. Dat gebeurd en konden we met zijn allen niet tegenhouden. Dan moet je de knop omzetten.
Jouw spelersgroep voor dit seizoen in tact gebleven of veel mutaties?
We hebben wel gekozen voor de nodige mutaties. De selectie heeft wel een iets ander gezicht gekregen. Sommige spelers besloten overigens zelf te vertrekken of lager te gaan spelen.
Kun je in een paar woorden aangeven hoe de structuur bij SVZW er uitziet en dan vooral ten aanzien van trainersstaf/opleiding/doorstroming spelers?
SVZW heeft de organogram flink aangepast. Naast de vereniging met een bestuur is er ook een stichtingsbestuur. Deze laatste is verantwoordelijk voor de 1e selectie. Het gaat hier met name om de voorwaarden en advies. Daarnaast is er technisch hart die de rode draad van de vereniging bewaakt met als doel ‘doorstroming van eigen opgeleide spelers naar de 1e selectie. Wij als staf werken met alle groepen prettig samen.
Wat ben je zelf voor een trainer (technisch/tactisch/sociaal).
Ik probeer van alles wat te pakken. Daar zal ik vast niet de enige in zijn. Tactiek is een fundamenteel onderdeel en een open communicatiestructuur past ook goed bij mij. Hierin moet iedereen zijn eigen weg vinden. Je moet dicht bij jezelf blijven op sociaal vlak.
Is het trainersvak te combineren met zakelijk en privé?
Het is soms wel druk maar ja daar kies je voor en geeft ook voordelen. Een vierdaagse werkweek is wel prettig moet ik zeggen.
Je begint straks aan je vierde jaar in Wierden. Altijd al zo honkvast geweest?
Een 4e seizoen is voor mij ook nieuw. Bij RKSV De Zweef en bij DOS ’37 bleef ik 3 seizoenen. Bij Blauw Wit ’66 Holten en TVC ’28 bleef het bij één seizoen.
Nooit gedacht om een (kleine) stap richting betaald voetbal te maken?
Nee niet concreet. Ik vind de afwisseling ook wel prettig.
Ik heb vaak het gevoel dat het wel klikt tussen trainer/staf en spelers, maar dat vooral van buitenaf kritiek komt en dan met name richting trainer. Hoe ervaar jij dit?
Het is vrij simpel. “Als je wint heb je vrienden”. Als je verliest komen er ‘geluiden’ en die komen vaak van derden die er wat verder vanaf staan. Dat is hun goed recht. Als je zelf er alles aan doet en prettig werkt met spelers en staf dan is het overige niet prettig, maar heb je toch geen invloed op.
Jullie staan op dit moment op een eerste plaats met twee punten voorsprong op DFS, maar die hebben nog een wedstrijd tegen SDV te goed. Iets anders verwacht?
DFS is een erg goede ploeg met veel ambitie en budget. Deze zullen tot het eind mee doen om de titel. Het is nog ver dus voorlopig gewoon naar ons zelf kijken.
2020 is amper begonnen, maar jullie zijn alweer druk bezig. Vooral met looptrainingen om de extra pondjes kwijt te raken of viel dat mee?
4 Januari zijn we begonnen. Alle soorten trainingen komen weer aan bod om fit te zijn als we weer competitie en beker spelen.
Wat is het einddoel? Kampioen en opnieuw promoveren?
Ons doel vooraf was top 3 en nacompetitie halen. Die nacompetitie hebben we al dus nu gaan we voor titel. Rechtstreeks.
Is deze selectie hoofdklasse waardig of moet er nog wel het een en ander gebeuren om klassenbehoud te bewerkstelligen?
De komende weken zullen we de selectie samenstellen met ambitie ‘een stabiele hoofdklasser’
Laatste vraag. Een wens voor 2020?
Gezondheid en geluk.
Foto’s: Henk Steen
