“Op 24-20 kreeg Masu de Ridder haar spelerswissel. Zij verlaat Dynamo na bijna 5 seizoenen omdat ze voor haar stageplaats naar Amsterdam verhuisd”. Een traantje weggepinkt Masu?
Ik had zeker een dubbel gevoel over dit afscheid. Een mooi moment om een punt achter mijn tijd in Enschede en Tubbergen te zetten, maar ik zou het ook zeker missen. De waardering werd al gelijk zichtbaar bij binnenkomst van de sporthal; er hing een mooie poster in de zaal, gemaakt door Twenteprint. En toen moest de wedstrijd nog beginnen! De wedstrijd werd in ons voordeel beslist maar ik was ontzettend zenuwachtig de laatste paar punten. Het was zeker een mooi en emotioneel afscheid maar ik heb het droog kunnen houden.
En na afloop?
Na afloop is de 4-0 winst goed gevierd in de kantine en kreeg ik ook nog een ontzettend lieve speech te horen. Daarnaast had het team een fotoboek gemaakt van de afgelopen 5 jaar en kreeg ik nog een Twents kinderboek en de dynamo sjaal zodat ik ze in Amsterdam maar eens Twents kan gaan leren!
Maar vertel eerst eens even wie Masu de Ridder is en wat zij zoal doet.
Mijn ouders komen uit Hoogland (Amersfoort) en ik ben na mijn middelbare school naar Enschede verhuisd voor de studie Technische Geneeskunde aan de Universiteit Twente. Daar wilde ik het volleyballen graag voortzetten en ben ik bij Dynamo Tubbergen terecht gekomen. Eerst heb ik 4 jaar onder leiding van Johan Booyink getraind en het laatste half jaar bij Dennis Polman. Ik zit nu in de laatste twee jaar van mijn Master zal daarvoor stage gaan lopen in Amsterdam waardoor ik afscheid zal moeten nemen van de mensen in Tubbergen en Enschede.
Vijf seizoenen dat is bijna een heel volleyballeven?
Het clubgevoel heb ik altijd mooi gevonden dus ik wilde ook niet voor ‘slechts’ een jaartje mee gaan draaien. Ik had het geluk dat er heel erg werd meegedacht over hoe ik qua vervoer Tubbergen kon bereiken en verder was de klik er gewoon met het team en de vereniging. Ik had niet van tevoren gedacht dat ik hier zoveel seizoenen zou gaan spelen, maar het bleef gewoon leuk en iedereen was nog even gemotiveerd dus kwam er steeds weer een jaartje bij.
Altijd in Tubbergen bij Dynamo?
Na deze jaren kan ik wel zeggen dat ik Tubbergen als dorp ook zeker ga missen! Maar ik ben nog wel van plan terug te komen en misschien zelf nog een enkele keer op de bank en dan zal dat zeker bij Dynamo zijn ja.
Hoe ben je bij het volleyballen terecht gekomen?
Ik ben begonnen doordat mijn moeder trainster werd bij Forza Hoogland en vroeg of ik het volleyballen ook wilde proberen. In die tijd tenniste ik ook nog en dit heb ik ook nog lang weten te combineren. Al snel kreeg het volleyballen de overhand en ben ik daarnaast nog fanatiek gaan beachvolleyballen. Na vele leuke jaren in het eerste team van Forza promoveerden we in mijn laatste daar naar de 1e divisie. Ik wilde graag op dat niveau verder gaan in Enschede en zo kwam ik dus bij Tubbergen.
Nooit aan andere sporten gedaan zoals bijvoorbeeld basketbal?
Ik vond het grappig om te zien dat de sporten die hier gedaan worden zo anders zijn dan in Amersfoort, want ik kende bijna niemand die aan basketbal deed, en al helemaal geen meiden. Volleybal was ook een stuk minder groot dan het hier is, maar andersom hadden wij bijna net zo veel heren teams als dames wat hier dan weer niet het geval is. Maar basketbal is dus nooit echt in me opgekomen.
Wat is jouw favoriete plaats in het team?
Ik heb eigenlijk altijd op de diagonaal gestaan bij Tubbergen en ben die plek ook eigenlijk alleen maar meer gaan waarderen. Ik had wel het voorrecht dat ik in de pass mocht staan, wat vaak niet het geval is bij diagonaal speelsters, maar daardoor had de positie wel degelijk iets extra’s. Daarnaast ben ik linkshandig en is die plek met aanvallen dan ook gunstiger voor mij.
Kenners zeggen dat je een echte teamspeelster bent. Hoe zou jij jezelf willen duiden?
Nou het is zeker leuk om te horen dat mensen zo over mij praten maar het is lastig om dit over jezelf te zeggen. Ik hoop en denk wel dat het waar is. Dit heeft ook nog wel even geduurd omdat ik in het begin praktisch als enige ‘buitenstaander’ bij de vereniging kwam en daardoor wat afwachtender was in teamverband. Nu is dat allang niet meer zo en voel ik me net zo goed een volwaardig Dynamo lid.
Heb je binnen Dynamo nog hand en spandiensten verricht?
Helaas heb ik binnen de vereniging niet veel extra’s kunnen betekenen. Dit kwam doordat ik niet heen en weer met het Openbaar Vervoer in en uit Tubbergen kon komen en daardoor waren mijn bezoekjes wat beperkter en was bijvoorbeeld een commissie niet praktisch.
Wat was Dynamo 1 voor een team. Een (h)echte meidenteam?
Nu is het zeker een hecht meidenteam ja. Voorgaande jaren ook hoor, maar ik denk doordat de leeftijden dichterbij elkaar liggen dan voorheen, het groepsgevoel nog sterker is geworden. Daarnaast wist iedereen dat het met de nieuwe lichting een pittig seizoen ging worden, zo bleek namelijk vorig jaar. Dat geeft ook een hechtere band omdat je dan echt als team moet gaan functioneren. Dat we het zo goed zouden doen dit seizoen had denk ik niemand verwacht.
Ook na afloop?
Uiteraard ook na afloop! De derde helft zijn er altijd nog genoeg meiden aanwezig, maar ook trainers, om gezellig na te bespreken of om het verlies weg te drinken. Bij uitwedstrijden worden er vaak uitstapjes naar de Mac Donalds gemaakt op de terugweg en daarnaast zijn er veel teamuitjes naar o.a. de tentfeesten in het dorp en carnaval.
Beach volleybal is momenteel ook in. Ook nog gedaan?
Ik heb ongeveer 5 jaar voordat ik naar Enschede kwam gebeachvolleybald in Zaandam bij de beachvolleybalschool. Dit is later overgegaan in een zelfstandige vereniging, Silicium. Ik heb de laatste 2 jaar met Lara Visch een aantal keer in de eredivisie mee mogen doen. Toen ik naar Tubbergen ging werd dit wat lastiger om te doen, maar heb ik nog wel een seizoen met Anouk Boerrigter gespeeld. Maar nu ik weer naar het westen ga ben ik wel aan het overwegen het beachen weer op te pakken.
Wat ga je precies in het “grote” Amsterdam doen?
Ik ga in eerste instantie naar Amsterdam voor mijn stage in het AMC. Hier zal ik aan een opdracht gaan werken op neurologie afdeling. Ik zal nog 3 verschillende stageplekken toegewezen krijgen, maar kan dus nog weinig zeggen over de andere opdrachten. Het volleyballen wil ik zeker blijven doen dus ik ga nu daar mensen benaderen om te kijken of ik mee kan trainen.
Al nagedacht over een volleybalclub?
Jazeker, en de contacten zijn ook al gelegd. Maar ik wil alles nog even afwachten voordat dit als definitief beschouwd kan worden.
Blijf je de verrichtingen van het team volgen?
Uiteraard. Ik ben zeker nog van plan om mijn gezicht te laten zien in Tubbergen en de meiden zijn ook echt vriendinnen geworden dus dat gaat vast vaak genoeg lukken. Ik heb er voor nu alle vertrouwen in dat dit seizoen nog mooi afgesloten gaat worden en ik ben er zeer waarschijnlijk met het Dynamo eindfeest ook nog bij.
Sporter van de week. Een erkenning en waardering?
Na een fantastisch afscheid was ik al helemaal tevreden over mijn tijd in Tubbergen, maar dit is wel de kers op de taart. Ik beschouw dit zeker als een mooi gebaar en kan met plezier op mijn tijd in Tubbergen terugkijken!
Foto’s: Rudy van ’t Rood, Jan van den Noort en sportfoto-oost
