Harbinkhoeker Loohuis na winnende solo in de beloften klassieker Brussel-Opwijk: “zege bewijst mijn goede vorm”. Klopt toch Lars en hoe ging dat in zijn werk?
Ja dat klopt helemaal, het was een zware koers waarbij er steeds op de Putberg werd doorgetrokken en het verschil gemaakt werd. We moesten de Putberg en 2 andere beklimmingen in totaal 5 keer beklimmen.
Niet bang dat je voor de meet door de jagende achtervolgers werd ingehaald?
Nee, met nog 1 lokale ronde van 10km te gaan reed ik naar de eerste man in koers die 100 meter voor onze groep reed. Toen ik bij hem aansloot deed hij weinig werk, eerst dacht ik dat hij een spelletje aan het spelen maar ik zag al snel dat hij gewoon niet meer kon. Ik wist dat we niet moesten stilvallen want andere zouden we wel teruggepakt worden. Met 4 kilometer te gaan sprong ik dan ook weg bij hem en had ik op de streep 20 seconden voorsprong. 
Waar vond de schifting plaats?
De echte schifting vond plaats toen we voor de een na laatste keer de Putberg opreden, toen hadden we een groep van zo ongeveer 30 renners. Na de laatste keer Putberg waren we nog met 20 renners over. In de lokale ronden reden er ook steeds groepen weg, je moest dus erg alert zijn.
Wist je hier moet ik mijn slag slaan?
Ik voelde me de hele dag al super sterk en ik wist dat ik de meeste kansen had om te winnen door solo te gaan. Toen ik in de 1 na laatste ronde voor de punten van de groene trui sprintte en ik zag dat ik een gat had en de rest zijn benen stilhield wist ik, nu moet ik vol gaan.
Toch was het begin van dit seizoen niet om over naar huis te schrijven?
Mijn eerste wedstrijd was zeker een tegenvaller, tijdens de Tour of Antalya moest ik tijdens de tweede etappe afstappen doordat ik 3 keer van fiets moest wisselen. Maar dit hoort ook bij de sport.
Maar vertel eens wie je bent en wat je zoal doet?
Ik ben Lars Loohuis, wielrenner voor ABLOC CT en ben woonachtig in Harbrinkhoek. Naast het wielrennen volg ik ook de opleiding sportmarketing aan Saxion Deventer
Dit is je eerste seizoen op “continental” niveau, maar het begon al veel eerder toch?
Dit jaar is mijn tweede seizoen op continentaal niveau, vorig jaar maakte ik naar de overstap van de junioren naar de beloften bij Monkey Town CT dat nu ABLOC CT heet.
Wat trok je zo aan in het wielrennen op zo’n jonge leeftijd?
Ik heb altijd op voetbal gezeten maar ik merkte altijd dat het team al snel ongemotiveerd was wanneer we bijvoorbeeld met 2-0 achterstonden, daar kon ik me nogal snel aan irriteren. Mijn ouders fietsten ook vaak en zei hadden dan ook een mountainbike gekocht voor diegene die een keer mee wilde. Ik was de eerste en vond het ook nog erg leuk ook. Ik begon later al gauw aan te dringen dat ik graag bij een wielerclub wilde gaan fietsen om daar te trainen en ook wedstrijden te kunnen rijden.
Hennie Kuiper misschien een stimulerend voorbeeld?
Die ken ik zeker, maar dat was niet uit mijn tijd. Ik ben vooral de renners gaan volgen die nu nog actief zijn in het profpeloton.
Bij welke vereniging heb je het koersen geleerd?
Bij OWC Oldenzaal ben ik begonnen met trainen en koersen.
En dan gaat het plotseling wel heel snel van jeugd categorie vijf tot elite/beloften.
Klopt, na categorie 7 maak je de overstap naar de nieuwelingen. De afstand wordt iets groter en je rijd meer klassiekers. Bij de junioren begon het dan ‘echt’ zeiden ze altijd. De afstanden werden toen toch een stuk langer en de koersen zwaarder, maar ik heb nooit heel veel moeite gehad met deze overstappen. Wanneer je de overstap maakt van de junioren naar de beloften/elite is het wel een flinke stap, je rijd koersen van minimaal 170 kilometer en vaak ook met hele ervaren renners.
Je zit dan nog op school. Was topsport wel te combineren met school?
Ik heb een opleiding gekozen waarbij het perfect mogelijk is om mijn studie met de topsport te combineren.
Dan komt er een moment dat je voor een sponsorploeg gaat rijden. Ben je zelf op zoek gegaan of kwamen ze bij je langs?
Ze kwamen eigenlijk langs en wilden mij graag in het team hebben, hier was ik dan ook erg blij mee!
Is het meerijden in een prof koers als de Ronde van Almelo een leermoment?
Niet zozeer een leermoment want het koersen leer je vooral in de klassiekers, het was wel heel gaaf om voor het eerst tussen de echte profs te rijden in deze ‘thuiswedstrijd’.
Je rijdt niet alleen op de weg maar komt ook uit in veldritten. Is dit wel te combineren en te vergelijken of zie je dat als een overbrugging voor de winter?
Ik heb bij de jeugd veel veldritten gereden, vooral omdat ik het heel leuk vond en het voor mij een perfecte overwintering was/is. In de winter doe ik het nog steeds wel af en toe maar dan zie ik het meer als voor de lol en voor de intensiviteit. Ik focus me vooral op het wegwielrennen.
Je had een mooie agenda voor 2020 met o.a. de Ronde van Groningen, Ronde van Drenthe en natuurlijk de Ronde van Overijssel. Maar nu zitten we allemaal in de Corona crisis. Streep door de rekening van het voorseizoen want de Ronde van Drenthe is al geschrapt?
Ja dit klopt, de koersen zijn tot nu toe tot april geschrapt maar het lijkt mij dat dit nog een stuk langer zal duren gezien de ontwikkelingen. Erg jammer maar niks aan te doen, gezondheid gaat voor.
Hoe gaan jullie als renners met “Corona”om?
Het is vooral lastig omdat er weinig zekerheid is, je kunt nu wel vol voor een koers in april gaan trainen, maar wanneer deze ook wordt afgelast is er alleen maar meer teleurstelling en zit je met je goede benen thuis op de bank. Voor mij is het nu vooral de vorm onderhouden en gezond blijven. We zien het wel wanneer we weer kunnen koersen.
Wordt het programma aangepast?
Ja, de meeste wedstrijden worden afgelast of verplaatst maar er is nog weinig duidelijkheid.
NK 2020. Elite/beloften of profs?
Als deze doorgaat rijd ik hem bij de beloften.
Welke grote Ronde zou je graag willen rijden?
Ik zou in de toekomst heel graag de Ronde van Vlaanderen, Parijs Roubaix of koersen als Strade Bianche willen rijden.
Foto’s: eigen foto’s facebook en sportfoto-oost
