In het seizoen 2017/2018 heeft hij als coach van de jongens onder 17 de finale van het Nederlands Jeugdkampioenschap en nu wordt hij bij Het Ravijn assistent-trainer van de herenselectie. Een logische stap misschien maar moet ook als een stuk voldoening en erkenning voelen Adam Zaidi?
Ja, zo voelt het zeker. Het feit dat ik de afgelopen jaren vaker werd benaderd om iets voor/bij de club te betekenen zag ik altijd als erkenning.
Maar vertel eerst eens even wie je bent en wat je naast het waterpolo nog meer doet.
Ik ben 33 jaar oud, woonachtig in het prachtig mooie Oldenzaal en werkzaam bij Velco Brandbeveiliging BV als accountmanager binnendienst. Hiervoor jaren lang in de fiets-branche gewerkt, hierdoor veel passie voor fietsen. In Hongarije als gymleraar afgestudeerd maar nog niet voor de klas gestaan. Wie weet maak ik ooit nog een switch…
Je eerste bal in het water gooide je in je geboorteland Hongarije. Successen behaald?
Geen grote prijzen als je dat bedoelt. Maar ik zag het altijd als een succes dat ik op mijn 16de bij Szolnoki Vizilabda Club met het eerste naar wedstrijden mee mocht en ook nog eens speelminuten kreeg.
In Hongarije rondde je ook de opleiding tot sportleraar af. Was je een echte sportman?
Ja, hoor. Ben meer van de praktijk dan de theorie. Kon ook niet zo goed op mijn kont blijven zitten (lees: boeken lezen en studeren). Daarom was ook de keuze snel gemaakt dat ik iets met sport wilde doen.
Nog aan andere sporten gedaan dan waterpolo?
Door mijn opleiding heb ik een beetje aan alle sporten gedaan.
Hongarije stond in het verleden bekend als een sterk waterpololand. Hoe is dat nu?
Ik denk niet dat daar aan iets is veranderd. Zoals bij de dames als bij de heren doet Hongarije altijd mee in de top. Ook als je naar clubniveau kijkt zijn er altijd Hongaarse teams bij de top 4 á 6 te vinden. Is nog steeds een erg populaire sport met erg veel aanwaai vanuit de jeugdkant.
Wat was de aanleiding om naar Nederland te komen?
Was altijd mijn droom om ergens in een buitenlandse competitie te mogen spelen. In september 2008 kreeg ik de kans om naar Hengelo te komen. Toen zat ik midden in mijn opleiding maar omdat ik wist dat ik niet zo snel weer nog zo een kans ga krijgen heb ik besloten de studie stop te zetten en deze kant op te komen. In eerst instantie was ik voor een seizoen gekomen maar door omstandigheden ben ik blijven “plakken” en denk niet dat ik hier ooit nog weg zou gaan.
Je pakte wat het waterpolo in Nedeerland betreft de draad weer op bij WS Twente, maar vanaf 2011 maakte je de overstap naar Het Ravijn. Een bewuste stap?
Ja, zeker weten. Naast het feit dat paar teamgenoten de jaar daarvoor vanuit Hengelo naar Nijverdal zijn gegaan wilde ik weer op het hoogste niveau gaan spelen. WS Twente speelde toen 1ste klasse en het Ravijn Hoofdklasse. Dan is de keuze snel gemaakt.
Wat waren je mooiste herinneringen met Het Ravijn?
Een van de vele mooie herinneringen blijft toch het (onverwachts) behalen van de bekerfinale. In dat seizoen speelden de dames ook de bekerfinale. Jammer genoeg geen beker gewonnen maar de sfeer wat die dag in het zwembad aanwezig was vergeet je niet zo snel meer.
Sommige van je medespelers van toen kom je nu misschien weer tegen. Hoe gaan je ze zien, denk je?
Buiten het bad blijven wij uiteraard vrienden. Maar in het water verwacht ik de nodige van ze en dan is er vaak geen ruimte meer voor vriendschap. Maar omdat ik de meeste jongens van vroeger al ken denk ik dat ik makkelijker binding met ze kan krijgen als trainer – speler.
Hoe stel je de samenwerking met Jan Mensink voor?
Nou, heel simpel eigenlijk. Ben zeer leergierig. Oren en ogen goed openhouden en zoveel mogelijk proberen te leren van Jan. Hij heeft natuurlijk een kapitaal aan ervaring, ik doe nog eens mijn ervaring er bij en zo gaan wij (denk ik) wat moois van maken. Denk dat dit een gouden combi gaat worden.
Waar zal jouw specifieke aandacht naar uitgaan. Het eerste, tweede of toch de jeugd?
Vooral Heren 2 en de jeugd. Wij moeten ervoor zorgen dat de juiste spelers op het juiste moment doorstromen richting de seniorenteams.
Wat zijn je verwachtingen voor het komend seizoen?
Talentontwikkeling, zoveel mogelijk. Prestaties komen daarna (als het goed is) van zelf.
Je bent ook trainer van de jeugd onder 17. Al talenten ontdekt?
Ja, zeker. Er liggen een aantal talentvolle spelers in het water. Ook bij onder 17. Ze zullen dan ook de kans krijgen bij Heren 2 zodat ze speelervaring op doen bij de “grote” jongens.
Je hebt zelf op het hoogste niveau gespeeld. Is dat een voordeel als trainer?
Dat denk ik wel. Ik heb altijd geroepen: bepaalde sporten kun je niet uit het boekje leren. En waterpolo is zeker zo een sport. Om iets over te kunnen brengen aan je spelers moet je ook weten waar je het over hebt. En dat kan alleen als je zelf ook gespeeld had.
Wat ben jezelf voor een trainer?
Mijn motto: Niet lullen maar poetsen. Er is altijd ruimte voor een grapje maar als er gewerkt moet worden dan verwacht ik ook dat er gewerkt wordt. Hierdoor kom ik snel over als een strenge trainer maar het is puur om het beste uit de spelers te halen. En daar hoort een bepaald verwachtingsniveau bij.
Het hele sportleven is bijna lam gelegd door het corona virus. Hoe heb jij deze tijd ervaren?
Saai, natuurlijk. Het feit dat je niet weet waar je aan toe bent is natuurlijk killing…Maar gelukkig heeft de club niet echt stil gestaan en er zijn bepaalde scenario’s bedacht voor de sporters qua trainingsmogelijkheden. Zo zijn wij nu al drie weken bezig met trainen op land en in het water. Zonder het voorbereidende werk van bepaalde teams binnen de club was dit niet mogelijk geweest.
Als er weer gespeeld gaat worden is dat misschien in eerste instantie zonder publiek. Lijkt mij een rare ervaring.
Ja, of het raar is weet ik het niet. Je mist uiteraard een bepaalde sfeer maar je speelt ook tientallen oefenwedstrijden zonder publiek. Ik vind zelf belangrijk dat wij uiteindelijk weer wedstrijden mogen spelen. En of het nu met of zonder publiek is kan mij in eerst instantie gestolen worden. Op ten duur verwacht ik dat er weer publiek op de tribune gaat zitten maar waterpolo kan ook zonder worden gespeeld.
Nog een ultieme wens?
Ik zou heel graag prijzen willen winnen met het Ravijn. Als speler genoeg finales verloren helaas. Dus dan maar als coach de prijzen binnen harken.
Foto’s archief: sportfoto-oost.nl
