Spelersprofiel:
Naam: Erwin Nijhuis
Geboren: 15-6-1973
Clubs:
BWO Jeugd
BWO 1990 – 1993
SC Enschede 1993 – 1994
FC Emmen 1995 – 1997
HSC 21 1997 – 2002
Gestopt 2002 -2004
ATC 65 2004 – 2005
Sportclub Enschede 2007 – 2008
Aanvaller: Linksbuiten van origine, achter de spitsen en spits
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben in eerste instantie gestopt in 2003 op 29 jarige leeftijd. Na alle succesjaren bij HSC’21 (o.a. Kampioen van Nederland) voelde ik de motivatie verdwijnen om week in week uit meer dan 100% te geven voor het voetbal. Ook vond ik, op dat moment, het tijd was om te investeren in mijn maatschappelijke carrière en privé.
In 2005 voelde ik het toch weer kriebelen en ben ik bij eersteklasser ATC ’65 gaan meetrainen en uiteindelijk ook competitie gaan spelen. Na ATC ’65 heb ik nog een jaar hoofdklasse gespeeld bij Sportclub Enschede met Paul Krabbe als trainer en veel goede voetballers waar ik o.a. bij BWO en HSC’21 ook mee gespeeld had. Een mooi jaar qua resultaat, we werden derde in de Hoofdklasse, en mooi om met mijn oude maatjes te spelen. Alleen had ik grote moeite om het voetbal te combineren met mijn maatschappelijke carrière en ook thuis. Ik ben daarom uiteindelijk met veldvoetbal gestopt in 2008.
Daarna heb ik nog wel links en rechts bij wat vriendenteams mee gevoetbald en ook nog een tijdje in de zaal gevoetbald. Momenteel speel ik nog speedsoccer in Wierden en een paar wedstrijden op het veld bij de oud elftallen van HSC’21, Heracles en FC Twente. Daar heb ik nog steeds veel plezier in.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
Ik was een balvaardige en technische speler en geen doorsnee speler. Ik kon soms onnavolgbare acties afwisselen met onbegrijpelijke., Doelgericht, scoorde regelmatig en had ook overzicht voor de goal. Mijn speelwijze werd door anderen nogal eens vergeleken met die van Rob Rensenbrink, ook wel bekend als slangenmens. Op de een of andere manier kreeg ik de bal bijna altijd mee, langs heen en tussendoor.
Wat was jouw specialiteit?
Ik denk dat ik op elk moment met een onverwachte actie de wedstrijd kon openbreken en/of beslissen. Of ik nu wel of niet in de wedstrijd zat.
Wat is je mooiste herinnering?
Mijn carrière als voetballer op zich heb ik ervaren als een groot hoogtepunt. Vanaf de jeugd bij BWO tot mijn laatste jaar bij Sportclub Enschede. Van voetballen werd ik blij, waar en welk niveau dan ook. Daarnaast vond ik het heerlijk om een beetje te ouwehoeren en te zeuren met de jongens en om als team iets neer te zetten.
Mijn absolute hoogtepunten zijn de promotie met BWO naar de 3e klasse, Nederlands Kampioen van de amateurs met HSC’21 en het behalen van twee periodetitels in de eerste divisie met FC Emmen.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Na mijn vertrek bij Sportclub Enschede ben ik gestopt met veldvoetbal en sinds 2012 ben ik zelfstandig ondernemer. Ik probeer mij daarin te onderscheiden. Mijn ambitie is om bijzondere concepten op te zetten met blije mensen om me heen. Daarbij wil ik privé niet vergeten, ik heb een vriendin en een dochter van vier.
Over welke eigenschappen dient een goede aanvaller, naar jouw mening, te beschikken?
Een aanvaller dient tegenwoordig best veelzijdig te zijn. Balvaardig, een actie in huis hebben, kunnen scoren, overzicht hebben, snelheid en tegenwoordig ook een meer dan gemiddelde fitheid.
Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Qua voetballer vond ik Bert Jan Diphoorn, ex FC Twente en Sportclub een hele bijzondere persoonlijkheid en unieke voetballer. Qua teamspeler en allrounder vind ik Ben Veldhuis een absolute topper. Daarnaast vind ik dat o.a. Marthijn Abbenhues, Arnold Marschall, Frank Ensink niet mogen ontbreken. Voetballers van origine van BWO waar ik later bij o.a. Sportclub Enschede en/of HSC’21 gespeeld heb. (de andere BWO-ers hebben volgens mij reeds in de column gestaan). Een andere BWO-er en toentertijd topscorer van de regio Peter ter Ellen mag mijn inziens ook niet ontbreken. Ook Hemco Arentsen, Patrick Geesink, Bob Helle en Jan Bouwhuis zijn bijzondere spelers en mensen met een hart voor de club, in dit geval Sportclub Enschede.
Heb je het maximale eruit gehaald?
Wat is maximaal? Ik heb het geschopt tot fulltime professional bij FC Emmen en kampioen van Nederland met HSC’21. Daar ben ik ben trots op. In mijn periode bij FC Emmen heb ik vanwege fysieke ongemakken en ook op mentaal vlak m.i. niet het maximale eruit kunnen halen. Echter overall heb ik er een goed gevoel bij en ben ik blij wat het voetbal mij gebracht heeft.
Wie was jouw lastigste tegenstander?
Ik had altijd grote moeite met Michel Lage Venterink van Quick 20 en gek genoeg eigenlijk van mijn eigen teamgenoot bij zowel BWO, HSC’21 als Sportclub Enschede Arnold Marshall. Die zat altijd overal tussen met zijn benen haha..
Wat is jouw mooiste herinnering aan een trainer?
Ik heb twee trainers heel hoog zitten. Ten eerste Bert Jan Heins waarmee ik promoveerde bij BWO naar de 3e klasse. Hij zorgde niet alleen dat we promoveerden, maar ook dat ik voor het eerst na ging denken over verschillende andere belangrijke aspecten van het voetbal zoals goed positiespel, druk zetten, het vrij lopen en balaannames.
Daarnaast is Paul Krabbe mij heel dierbaar. Hij haalde me op 21-jarige leeftijd van BWO naar Sportclub Enschede en na mijn tijd bij FC Emmen naar HSC’21. Met Paul kon ik lezen en schrijven, een absolute toptrainer. Hij kon mij op scherp stellen, motiveren en in mijn kracht laten voetballen. Een echte teamcoach die voor zijn spelers door het vuur ging.
Had jij een bepaald bijgeloof/ritueel voor de wedstrijd?
Ik had geen echt bijgeloof, buiten een vaste structuur om naar de wedstrijd toe te leven.
Had jij een bijnaam?
Ik werd door andere nogal eens ‘het slangenmens’ of Rob Rensenbrink genoemd.
Wat was het mooiste sportpark?
Het mooiste sportpark is naast het Scholtenhagen in Haaksbergen, toch wel het sportpark van IJsselmeervogels in Spakenburg. Daar werden we kampioen van Nederland na een thriller van een wedstrijd voor 7.500 toeschouwers en live uitzending op TV Oost, onvergetelijk.
Wat was je mooiste goal?
Mijn mooiste en belangrijkste goal maakte ik voor HSC’21 in de 98ste minuut in de terugwedstrijd tegen IJsselmeervogels in Spakenburg tijdens de finale om het Nederlands Kampioenschap. Ik schoot de bal, na wat kappen en draaien op de vierkante meter in het strafschopgebied, hard boven de keeper in het dak van het doel.
De heenwedstrijd hadden we voor 4.000 toeschouwers in Haaksbergen gelijkgespeeld met 2-2 en met deze goal diep in blessuretijd werd het 3-2 voor ons en daarmee was ogenschijnlijk het kampioenschap een feit. Echter de scheidsrechter liet nog enkele minuten doorspelen en de IJsselmeervogels maakten helaas alsnog gelijk. Hierdoor was een verlenging nodig en in deze verlenging schoot Dimitri Charnotski op een weergaloze manier alsnog de beslissende 4-3 binnen
Ook wil ik mijn goal in de 1e helft van de verlenging van de wedstrijd (0-0 na 90 minuten) nog benoemen die de promotiewedstrijd met BWO tegen UD Weerselo besliste. Promotie was daarmee een feit.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Ik vind het belangrijk, dat talenten blijven inzien, dat voetballen het mooiste is wat er is. Dat ze blijven genieten op welk niveau dan ook! Talenten mogen niet vergeten dat elke weg lang is en vol teleurstellingen is en dat deze teleurstellingen; ze juist sterker maken. Geef niet op en geniet maximaal!
Heb je nog ergens spijt van?
Ik heb niet snel ergens spijt van. Het leven loopt zoals het loopt. Wat wel jammer is, dat er in mijn actieve periode veel talentvolle voetballers in Hengelo waren en dat deze nooit samen bij een Hengelose club in één team hebben gespeeld. Een greep uit deze spelers; Dennis Sepp, Michael Dikken, Frank Ensink, Daniel Nijhof, Michel Steggink, Peter Veldhuis, Ben Veldhuis, Arnold Marshall, Marthijn Abbenhues, Michael Willemsen, Remco Zengerink, Dennis Habers en nog een paar die ik waarschijnlijk mis.
Wil je nog iets kwijt?
Jazeker! Voetbal heeft mij in verschillende opzichten veel gebracht en ik kijk graag op deze periode terug. Het is en blijft toch het mooiste spelletje en ik hoop dat ik nog lang dit mag beleven.
