In de jaren zeventig, tachtig van de vorige eeuw vormde hij samen met zijn jongere broer Gino een bekend voetbal duo. Zelf schuwde hij geen enkel duel en ook afgelopen week kwam de echte vechter weer boven drijven in het onrecht wat volgens hem en vele anderen wordt aangedaan in de erkenning van het vele werk in de strijd tegen het corona virus. Of niet Ben Weber?
Ik kan gewoon niet tegen onrecht. Dat zit er vanaf kind zijn al in. Zo kreeg ik de bijnaam Ben Streber. Ik word dan boos en gebruik alle mogelijke manieren om mijn recht te halen. Desnoods via de media en dat is wat er vorige week is gebeurd.
Als ik het goed begrijp krijgen velen een bonus, maar er worden ook vele stiefkinderen gemaakt?
Klopt en daar valt nou juist onze afdeling Medische Beelvorming (Röntgen) onder. Wij staan in de frontlinie van dit coronavirus. Als patiënten ziek binnenkomen op de spoedeisende hulp, zijn wij de eersten die gebeld worden om een röntgenfoto of CT scan te maken. En dat zo’n 15 tot 20 keer op een dag en dat is echt heftig. Hele dagdelen sta je in zwetende beschermende kleding je werk te doen. Dat wend nooit kan ik je zeggen.
Wie bedenkt zo iets?
Blijkbaar onze regering die totaal geen rekening houdt met het risico dat wij, dag in dag uit, lopen om besmet te raken. Rutte en de Jonge mogen met alle plezier een dagje met me meelopen, dan zou de bonus met zekerheid nu al op mijn rekening staan. Dat kan ik u verzekeren.
Maar volgens mij is je werkgever creatief met dit probleem omgegaan?
Niets dan lof over mijn werkgever Medisch Spectrum Twente. Zij zien gelukkig wel in dat al het personeel met het ‘zweet in de naat’ hun stinkende best doen om de coronapatiënten op te vangen en grote zorg te dragen om het ziekteproces te stagneren voor zover mogelijk. Het MST heeft voor elke medewerker de zorgbonus aangevraagd.
Enig idee of dit ook elders in Nederland speelt?
Gezien de demonstraties en alle media aandacht in de afgelopen weken met als gevolg de protesten verdeeld over ons land, geldt dit voor alle zorgmedewerkers.
En dan heb je je ook nog opgewonden over één van de vele experts, Ernst Kuipers.
Daar werd ik echt heel erg boos om. Hij zei letterlijk in een debat op NPO1 bij de NOS “we hebben de röntgenafdeling in coronatijd gesloten.” Dan snap je er echt geen ene pepernoot van. Ik heb meteen de NOS gebeld en gevraagd om een rectificatie. Daar werd natuurlijk geen gehoor aan gegeven, dus heb ik een kritisch facebook bericht geplaatst. Daar kwamen heel veel reacties op waardoor het ineens een hot item werd waar de Tubantia en Hart van Nederland direct op reageerden.
Maar vertel eerst eens even wie Ben Weber is en wat hij, naast werken in het MST, zoal doet en vooral wat hij gedaan heeft.
Ik ben opgegroeid in Enschede aan de Daalweg op het Hogeland. Ik wilde maar één ding en dat was profvoetballer worden. Ik droomde ervan om te scoren in Het Diekmanstadion waar ik elke dag ging kijken naar de trainingen van FC Twente. Op mijn achttiende verjaardag tekende ik een contract voor 3 jaar en werd mijn droom werkelijkheid. Mijn eerste goal tegen Roda JC was onvergetelijk. Een dieptepass van Fred Rutten nam ik perfect aan en lobde de bal met veel souplesse over de uitkomende keeper van Roda. Nog steeds krijg ik kippenvel van dat moment.
Na een botsing enkele maanden later met de keeper van FC Groningen Sjakie Storm, scheurde ik mijn kruisbanden af en begon er een lange revalidatie die ik voort mocht zetten bij SC Heracles in Almelo. Ik wilde niet opgeven, maar uiteindelijk werd ik afgekeurd voor het betaalde voetbal. Wat restte waren de lovende krantenberichten en een voetbalplaatje in het Panini voetbalalbum waar ik apetrots op ben.
Nu ben ik bezig om samen met mijn kinderen een nieuw concept sneakers te laten ontwikkelen in Portugal. Hoe gek kan het lopen!
Waar trapten jij en je broer voor het eerst tegen een bal aan?
Dat was bij VOGIDO, ‘voor ons genoegen is dit opgericht’. Mijn ouders waren vrijwilliger bij de vereniging waardoor we vaak meegingen om een balletje te trappen. Op mijn zesde werd ik lid en begon ons mooie avontuur.
Al snel bleek dat jullie talent hadden en dat had met name voor Gino positieve gevolgen.
Gino was een groeibriljantje. Hij had zoveel talent dat FC Twente spelers Martin Jol en Romeo Zondervan hun vrije zaterdag opofferden om naar hem te komen kijken. Op 12 jarige leeftijd maakte Gino zijn debuut in het Nederlands elftal onder 13 en speelde met Frank en Ronald de Boer, de gebroeders Witsche, Brian Roy etc. Johan Cruijff vergeleek mijn broer met Rob Rensebrink en dat was echt een heel groot compliment.
Ik was een laatbloeier en werd op mijn zeventiende gescout door Isy ten Donkelaar waar we met de Twentse selectie in 1984 Nederlands kampioen werden.
Van VOGIDO gingen jullie al snel naar FC Twente, maar wel met vers. chillende contracten.
Gino kreeg een jeugdcontract en ik een volwaardig profcontract. We waren beiden dolgelukkig en mijn ouders super trots.
Een droom in vervulling?
Jazeker, het is dan zo onwerkelijk. Ik keek hoog op tegen spelers als Fred Rutten en Theo Snelders en ineens stond ik samen met hen op het heilige gras in Enschede. Dat maakt super veel indruk kan ik je vertellen. Gino mocht op het hoogste jeugdniveau spelen en werden kampioen van Nederland onder leiding van Eddy Achtenberg.
Wanneer maakte jij je debuut bij FC Twente?
Dat was in 1986 uit tegen Ajax. Ik mocht twintig minuten voor tijd invallen bij een stand van 5-0, maar kreeg na de wedstrijd grote complimenten van Sonny Silooy mijn directe tegenstander.
En?
6-0 verloren hahahaha, maar dat vond ik niet belangrijk. Mijn naam stond in het programmaboekje van de Amsterdammers en ik had mijn debuut gemaakt met dank aan Frits Korbach.
Nog bekende namen uit die tijd?
Bij FC Twente Martin Koopman, Fred Rutten, Evert Bleuming, Dick Schoenaker en Pietje Keur. Ik speelde tegen Marco van Basten, Ruud Gullit, Ronald Koeman, Jan Wouters, Franky Rijkaard en Hans van Breukelen.
Foto archief: sportfoto-oost.nl
Het seizoen 1987/1988 vergeet je niet snel.
Dat was een bewogen jaar. Het Nederlands elftal werd Europees kampioen. Wij werden derde in de Nederlandse competitie en ik kreeg mijn ernstige blessure aan mijn knie waardoor ik uiteindelijk werd afgekeurd.
Toch kwam je weer aan het voetballen, want je verkaste naar Almelo waar je bij Heracles een contract kreeg.
Het niveau bij FC Twente was te hoog om nog een basisplaats af te dwingen. SC Heracles had interesse en wilde me de kans geven om me via de Almeloërs weer in de picture te spelen. Daar was ik heel erg blij mee omdat ik niets liever wilde dan voetballen. Na een jaar lang gerevalideerd te hebben mocht ik mijn opmars in de eerste divisie maken. Dat ging goed en we pakte dat seizoen een periodetitel. Tijdens een training verdraaide ik uit het niets mijn knie en moest ik met pijn in mijn hart de voetbalschoenen aan de wilgen hangen.
Maar dat verliep niet zo denderend, want je werd voor het betaald voetbal afgekeurd.
Dat was het meest verschrikkelijke moment in mijn leven. Mijn droom spatte uiteen, maar zoals altijd komt er weer iets moois op je pad.
Wanneer, bij wie en op welke leeftijd was het met het actief voetballen gebeurd?
Ik ben op mijn tweeëndertigste gestopt. Heb tien seizoenen in het eerste van De Tubanters gespeeld en alle promoties meegemaakt van de vierde klasse naar de hoofdklasse. Alle kampioenschappen en de vele trainingskampen in het buitenland blijven me het meest bij.
Volgens kenners was Gino één van de grootste talenten van Nederland. Maar zijn loopbaan verliep duidelijk anders.
Gino had last van het borderline persoonlijkheidsstoornis. Faalangst, automutilatie, schizofrenie, alcohol, gok en drugsverslaving konden niet samengaan met topsport. Hij moest vanwege gezondheidsredenen stoppen en daarbij was een groot talent verloren gegaan. Dit heeft hij op drieëndertig jarige leeftijd moeten bekopen met de dood.
Jij hebt ook een boek geschreven “Mijn broer Gino en ik”. Hoe gingen jouw ouders hiermee om. Moet wel erg emotioneel zijn geweest?
In eerste instantie had ik dit boek voor mijn kinderen geschreven. Zij hebben Gino niet echt gekend vandaar dat ik ons levensverhaal op papier had gezet. Nadat Gijs Eijsink (journalist Tubantia) na een interview met mij over mijn broer dit document in handen kreeg, ging alles in een treinversnelling. Marin Jol ontving het eerste exemplaar van mijn ouders. Inmiddels zijn er meer dan 15.000 exemplaren van verkocht. Nog steeds ongelofelijk dat een verwerkingsproces zo’n draai kan krijgen. We zijn er best trots op.
Heb je nog meer boeken geschreven en zit er nog iets in de pijpleiding op dit gebied?
Ik had de smaak wel te pakken ja. Bloedbad, Dekmantel der Liefde en Kleedkamerverhalen over mijn voetbalcarrière volgden in vier jaar tijd. Op www.benweber.nl kun je ze vinden. De laatste jaren heb ik er geen tijd meer voor gehad. Zoals je weet wordt het in de zorg steeds drukker en drukker. Met zeer geavanceerde machines en minder personeel meer diensten draaien maakt dat er voor het schrijven van boeken geen tijd meer is.
Wat ging jij verder doen op voetbalgebied. Ik heb onder andere gelezen dat je bij De Tubanters talentencoach bent geweest.
Als talentencoach kan ik mij ei kwijt omdat dit goed te combineren is met mijn werk. Ik kan zelf mijn eigen tijd indelen en mag met de grootste talenten van onze vereniging De Tubanters werken. Samen met Technisch Coördinator Freek van Oenen hopen we De Tubanters naar een hoger niveau te tillen.
Foto: @ De Tubanters
Nog teams onder je hoede gehad?
Op dit moment alle selectieteams vanaf onder dertien tot het eerste elftal. In het verleden ben ik hoofdtrainer geweest bij de Tubanters, FC Aramea, Rigtersbleek en TC bij AJC in Losser.
Ik dacht dat je ook nog iets bij het vrouwenvoetbal gedaan hebt en misschien nog wel doet?
Dat heb ik maar een jaar gedaan en vond ik meer dan genoeg. Vrouwenvoetbal is een totaal andere tak van sport. Ik was te fanatiek waardoor ik teveel eiste van de dames. Dat werkt tegen je als trainer. Overigens zijn we wel kampioen geworden in dat jaar.
Als je zelf nog zou spelen. Zaterdag of zondag?
Op dit moment de zaterdag. Ik hield altijd rekening met de zondag waardoor het uitgaan er vaak niet in zat. Ik kan me voorstellen dat het voor veel jonge spelers ideaal is om op zaterdag te spelen. Dat deden ze in Duitsland al voor mijn tijd. Misschien zijn ze daarom al een paar keer Wereldkampioen geworden hahaha.
Voetballen je beide zoons ook of doen ze aan andere sporten?
Lennart en Julian spelen bij BSC Unisson in Boekelo. Een mooie dorpse club waar de derde helft hoog in het vaandel staat. Ze zitten allebei in de eerste selectie en ik ga af en toe kijken, maar stoor me wel aan het niveau. Ach ja het gaat om het plezier zeg ik dan maar.
Terug naar corona. Voor de tweede keer ligt de amateursporten eruit. Een goede beslissing denk je?
Daar ben ik het zeker mee eens. Mensen hebben volgens mij geen idee wat het met je kan doen. De kans is klein, maar het virus kan zomaar de rest van je leven bepalen. Ik zie dagelijks de consequenties van Corona op mijn werk en daar wil je niet bij zitten.
Trainen mag, maar met niet meer dan vier personen inclusief trainer. Een beetje vreemd.
Tja dat is vragen om moeilijkheden. Wie controleert dit en kun je spelers vertrouwen die lichte klachten hebben en thuis moeten blijven? Ze durven in Den Haag geen totale lockdown te verplichten omdat ze bang zijn dat ze volgend jaar geen zetels meer overhouden. Alles gaat gepaard met angst om het verliezen van hun eigen haggie. Je kunt niet iedereen tevreden houden. Ik denk dat een totale lockdown van vier weken en daarna de coronaregels hanteren veel minder slachtoffers geeft.
Als dit nog langer gaat duren, denk je dan niet dat dit sportverenigingen de kop gaat kosten?
Op deze wijze wel. In mijn ogen is het beter om alles vier tot zes weken stil te leggen dan door te modderen tot volgend voorjaar. Gelukkig is De Tubanters weer een gezonde club met heel veel vrijwilligers die er dagelijks staan voor alle leden dus denk ik dat wij deze golf wel overleven.
Misschien zijn fusies wel de enige overlevingsmogelijkheid?
Dat is voor veel verenigingen een feit, maar daarvoor is de corona niet nodig. Dit probleem speelt natuurlijk al jaren met zoveel verenigingen in een stad.
Heb je nog weleens contact met spelers uit jouw glorietijd bij FC Twente en Heracles?
Met oud FC Twente en oud Heracles komen we nog wel eens bij elkaar voor een jubileumwedstrijd. Dat is dan net weer een reünie. In de privésfeer niet, maar dat houd ik ook liever gescheiden.
Wat vind je van Oranje. Frank de Boer een goede opvolger voor Koeman?
Ik denk dat Koeman een goede invloed op deze nationale ploeg heeft gehad. Hij raakte de spelers op de juiste plek en maakte er een ploeg van. Die kwaliteit heeft Frank de Boer in mijn ogen niet ondanks dat hij een goede trainer is hoor. Er zijn teveel spelers die de lijn van Koeman voort willen zetten terwijl de Boer zijn eigen draai er aan wil geven.
Nog een ultieme wens?
Ja, ik heb er eigenlijk twee. Samen met mijn kinderen Julian en Lennart een nieuw concept sneakers op de markt brengen waardoor ons merk Ritzz & Match een wereldbekend merk gaat worden. We wachten nu op de samples uit Portugal om volgend voorjaar de schoenen via een webshop aan te bieden.
Met mijn vrouw Ria over acht jaar, dan zijn we allebei zestig, met onze camper de hele kustlijn van Europa langs reizen en dan af en toe terug naar de kinderen en eventueel kleinkinderen in Nederland.
