Hij is pas 55 jaar maar al 47 jaar lid van De Zweef waarvan de laatste twaalf jaar als voorzitter. Maar nu stopt hij. Een echte Zwever, Erik Heuver?
Als je de jaren lidmaatschap van De Zweef in acht neemt en de jaren dat ik als vrijwilliger actief was en ben voor de club, dan past daar maar één antwoord bij: Ja.
Dan ben je al vroeg met het gezonde De Zweef “virus” besmet.
Klopt. Ik was bijna acht toen ik op voetbal ging. Tegenwoordig begin je met vier jaar bij de mini’s of word je bij de geboorte al opgegeven als lid van de club. Toen was dat nog niet het geval.
Had je een duwtje in de rug nodig om lid te worden, of werd het bij wijze van spreken je met paplepel ingegeven?
Mijn vader heeft er gevoetbald. Drie oudere broers ook. Ik ben van huis uit katholiek. Alle jongens op de katholieke basisschool voetbalden ook bij De Zweef. Evenals bijna alle jongens uit de buurt. Er was geen andere keuze dan De Zweef.
Maar vertel eerste eens even wie Erik Heuver is en wat hij zoal doet en heeft gedaan.
Ik ben 55 jaar. Geboren en getogen in Nijverdal. Getrouwd met Frederiek (54). Wij hebben twee zonen. De oudste is Tom (25). Die voetbalt al jaren in het eerste van De Zweef. De jongste is Niek (22). Zijn voetbalcarrière was niet zo flitsend. Maar als assistent-scheidsrechter helemaal op zijn plek bij het eerste elftal van De Zweef.
Ik ben een sociaal type. Mag het graag anderen naar de zin maken. Ben behoorlijk actief als vrijwilliger. Jaren in het bestuur van de straatvereniging gezeten. Vanaf dat ik naar de senioren ging ook altijd actief geweest als vrijwilliger bij De Zweef. Jeugdleider, jeugdtrainer, clubscheidsrechter, leider senioren, lid seniorencommissie, redactielid magazine, barmedewerker en de afgelopen dertien jaar lid van het hoofdbestuur, waarvan de laatste twaalf jaar als voorzitter.
In mijn dagelijkse werk ben ik woonconsulent bij een woningcorporatie in Enschede. Daarvoor heb ik ook 33 jaar in corporatieland gewerkt. Ik moet er kort gezegd voor zorgen dat onze huurders prettig en veilig wonen. Met name betrokken bij overlastsituaties.
Hoe zag je voetballoopbaan eruit?
Ben begonnen in de F jeugd. Tot en met de B jeugd (nu JO-17) steeds in de selectieteams gevoetbald. In de A jeugd afwisselend A1 en A2. Toen ik over ging naar de senioren kwam ik voornamelijk uit in de B selectie (derde en vierde elftal). Toen ik een jaar of dertig was zijn we met een vriendenteam begonnen. Daar kwamen alle jongens samen die vanaf de jeugd met elkaar hadden gevoetbald. Dus ook spelers die uit het eerste elftal kwamen en hoofdklasse hadden gespeeld.
De eerste jaren werden we met twee vingers in de neus kampioen. Op een gegeven moment was dat klaar en ging ik over naar de veteranen, 45+ op een half veld. Dat heb ik een paar seizoenen gedaan. Ik ben gestopt omdat ik ’s middags bij de wedstrijden van het eerste elftal was. En dus de hele zondag van huis was. Dat begon te schuren met het thuisfront. Nu ik niet meer in het bestuur zit gaan de voetbalschoenen weer aan.
Had jij jezelf een bepaald doel gesteld?
Nee. Lekker voetballen in een leuk team. Daarna een pot bier bij de derde helft en lekker zeuren. Het mooiste wat er is.
Op welke positie speelde je het liefste?
Linkshalf. Had oog voor diepgang door slim te lopen. Tegenwoordig heet dat tussen de linies spelen. Ik kwam dus vaak voor de goal. Scoorde regelmatig of leverde een assist.
Wat was het hoogste team waarin je speelde?
Het derde elftal. Wel kampioen geworden.
Wanneer stopte je met het actieve voetballen?
Na een afwezigheid van een jaar of 6 gaan we weer beginnen.
Geluisterd naar het thuisfront, of?
Ik luister altijd naar het thuisfront. Doe er alleen niet altijd wat mee. Moet wel een beetje in mijn straatje passen. Haha.
Wanneer werd je ook actief op bestuurlijk gebied?
Als je de seniorencommissie ook meerekent ongeveer op mijn 30e. Maar dat was natuurlijk niet het echte werk. Dat begon toen ik toetrad in het hoofdbestuur in 2007.
Toen je voorzitter werd hoe stond De Zweef er toen voor?
Sportief gezien kwam ons eerste elftal uit in de tweede klasse. Later volgde promotie naar de eerste klasse, een degradatie en in 2014 kampioen en weer naar de eerste klasse. Dat hebben we zes seizoenen volgehouden. Dit seizoen hebben de overstap gemaakt van zondag naar zaterdag. Met als gevolg dat we instromen in de derde klasse.
Ons tweede elftal presteerde al die jaren uitstekend. Of ze kwamen uit in de eerste klasse of reserve hoofdklasse (hoger kan niet). En de dames hebben ook grote stappen gemaakt. Die speelden op een gegeven moment in de eerste klasse. Met uitwedstrijden naar Alkmaar en Roelofarendsveen. Die waren nog langer onderweg dan heren 1. Niet normaal.
Direct voorzitter of eerst warmlopen?
Ik werd gevraagd als voorzitter en wilde het wel doen op één voorwaarde: een jaar meelopen. De reden is dat ik wilde weten hoe de hazen lopen. Ik vind nogal gauw ergens iets van. En dat is op zich niet verkeerd, maar wilde wel weten wat gebruikelijk was, om te voorkomen dat ik als een olifant door de porseleinkast liep. In die periode veel gesprekken gevoerd. Achteraf kan ik wel zeggen dat ik daar niet slechter van ben geworden. En de club ook niet. En daar gaat het om.
Wat was je voor een voorzitter? Iemand van het harmoniemodel of van het vechtmodel?
Ik ben iemand van het harmoniemodel. Samen moeten we het doen. Maar dat wil niet zeggen dat het niet hard tegen hard kan gaan. Als het gebeuren moest, stond ik wel mijn mannetje. Ik moest er mede voor zorgen dat we het beste resultaat eruit konden halen voor de club. Dat is ook wel gelukt, vind ik.
Wat zie jezelf als hoogtepunt, of meerdere, wat je bereikt hebt?
Als je kijkt naar de grote projecten, dan noem ik eerst onze accommodatie. Als je bij ons het sportpark opkomt dan zie je dat we het goed voor elkaar hebben. Bij de aanleg van het kunstgrasveld hebben we alles eromheen aangepakt. De riolering, nieuwe bestrating, de boarding en het hekwerk. Een terrasoverkapping.
We hebben een grote slag gemaakt in duurzaamheid. Dak vervangen, 160 zonnepanelen erop, heatpipes voor de verwarming van het water van de douches. We zijn nu groener dan SVVN. Haha. Maar ook de wedstrijd tegen FC Twente bij ons 90 jarig bestaan was geweldig. Twente was net kampioen en het puilde uit op ons sportpark. Maar ook de financiële situatie van de club is behoorlijk op orde gebracht. We staan er prima op.
Tegenslagen gehad?
Nee. Overal gebeurt wel eens wat. Ook bij De Zweef. Maar excessen hebben we niet gehad. Dat is wel fijn, want als het boven in de organisatie rustig is, heeft dat zijn weerslag op de rest. Het enige wat heel vervelend is, en dan druk ik me nog zachtjes uit, is deze coronatijd. Tot half maart hadden we de touwtjes stevig in de handen. Nu even een stuk minder. Ik heb geen idee waar het (ook financieel) naar toe gaat. En dat voelt niet goed. Ik hoop dat alle verenigingen deze periode goed doorkomen, maar hou mijn hart vast.
Toen ik in het voorjaar bij jullie in de kantine kwam om de drie fantastische boeken in ontvangst te nemen, zag ik ook verschillende andere groepen. Heeft de kantine een maatschappelijke functie en is daar behoefte aan in Nijverdal?
De Zweef neemt duidelijk haar maatschappelijke verantwoordelijkheid. De KBO (Katholieke Bond Ouderen), Zonnebloem en Parkinsoncafé hebben hun domicilie in onze kantine. Aveleijn zit er twee dagen met hun cliënten die daar de dagbesteding doen. En tevens werkzaamheden voor De Zweef verrichten. Een mooie wisselwerking. Er is regelmatig een kerstviering en sinds kort zijn we gestart met een project in samenwerking met Vluchtelingenwerk. Dit moet als het goed is groeien en zorgen dat de integratie van statushouders beter verloopt.
Hoe ervaar je samenwerking met andere sportverenigingen?
Het contact met de overige verenigingen is goed. Door de overgang naar het zaterdagvoetbal hebben we ook meer contact. We waren altijd de enige zondagvereniging. Nog wel, maar op zondag spelen alleen nog een aantal recreatieteams. Vroeger hadden we de HVC (Hellendoornse Voetbal Clubs). Die behartigden de belangen van alle voetbalverenigingen uit de gemeente Hellendoorn. Maar deze is al lang ter ziele. Iedereen weet zijn weg te vinden naar het gemeentehuis. Maar als er een gezamenlijk belang is, gaan we wel eerst sparren met elkaar.
Je stopt op het moment dat het een groot eeuwfeest had moeten worden. Hoe is de vereniging daarmee omgegaan maar ook jij persoonlijk?
Het is zoals het is. Wij hebben zelf al vroeg de knoop doorgehakt om alles een jaar uit te stellen. Ontzettend jammer, natuurlijk. Met name voor degene die heel druk zijn geweest met een aantal activiteiten. De schrijvers van de revue 100 jaar De Zweef, met drie voorstellingen in het Zinin theater. Al die spelers die een half jaar hebben geoefend. De jubileumcommissie die er al jaren werk in had zitten. Behalve de boekpresentatie die digitaal heeft plaatsgevonden is alles gecanceld. Ik hoop dat alles doorgaat volgend jaar.
Draag je met een goed gevoel de voorzittershamer over aan Richard Benneker?
Zeker. Richard heeft een grote bestuurlijke bagage. Is 12 jaar secretaris geweest van De Zweef. Heeft jaren de ledenadministratie gedaan. Is zelfs erelid. Kent de club. Maar er zitten nog 8 andere mensen met veel kennis en kwaliteit. De toekomst van De Zweef is in goede handen.
Ben je nu uit beeld De Zweef of werk je nog achter de schermen?
We waren al lang op zoek naar een vrijwilligerscoördinator. Ik heb gezegd dat ik dat wel wil gaan doen. Hoe we daar samen met het bestuur invulling aan geven moeten we nog bekijken. Maar dat komt ook wel goed.
Nog een ultieme wens in deze bijzondere abnormale tijd?
Ik hoop dat we weer snel aan het voetballen komen. Dat betekent dat we de goede kant op gaan. Maar uiteraard is gezond zijn en blijven het belangrijkste. En dat wens ik iedereen toe.
Foto’s: De Zweef/jubileumuitgave 100 jaar De Zweef
