Spelersprofiel:
Naam: Nick Otten
Geboortedatum: 27-02-1975
Voetbalperiode:
Ik heb tot mijn 26e gespeeld voor SV Enter. 3 jaar geleden ben ik weer begonnen. Uiteraard bij SV Enter.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Na enkele jaren in het eerste van Enter was ik echt klaar met voetbal. De lol was er af en ik had echt niets met de trainers, alleen Theo Booij vond ik een heerlijke trainer. Zoals je wel vaak ziet met trainers, worden ze dit uit de pure liefde voor het spelletje; of ze er echt geschikt voor zijn, laat ik maar in het midden. Wat wel jammer was, dat toen ik de beslissing had genomen, Guus Hoevenberg trainer werd. Eindelijk weer iemand met voetbalverstand. Daar heb ik eigenlijk nog steeds spijt van dat ik toen niet terug ben gekomen op mijn beslissing, maar helaas heb ik dat toen zo besloten.
Mis je het zelf voetballen?
Nou nee, want ik ben weer begonnen en ik vind het mooier dan ooit. De ongekend flauwe humor en het voetballen met mijn broer Bart vind ik prachtig. Wat ook echt nieuw voor me is, dat we wel willen winnen, maar dat dit totaal geen noodzaak is. De lol is er bij verlies geen minuut minder om. Tevens hebben we een dusdanige grote groep met diverse artiesten dus plezier is gegarandeerd.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
In alles niet goed genoeg, behalve mijn inzet en wat ik ervoor heb gelaten, waren een voldoende waardig. Uiteindelijk heb ik altijd in dienst gespeeld van anderen. Dat is me in de jeugd bij FC Twente wel duidelijk geworden, dat dit vooral mijn taak werd en dat is er helaas ingeroest.
Je hebt op meerdere posities gespeeld, welke had je voorkeur?
Als jeugdspeler speelde ik veel centraal en in mijn laatste jaar in de jeugd van SV Enter stond ik veel links half. Ook dat jaar was Theo Booij mijn trainer en hij vond dat die plek beter was voor de ontwikkeling van mijn linker been. Bij Twente heb ik vervolgens veel centraal achterin of als rechtsback gespeeld. Terug bij Enter heb ik echter op elke plek gestaan. In 1 seizoen heb ik op elke plek gespeeld, maar stond alleen niet op doel. Dat was tevens het jaar dat we ongeslagen niet kampioen werden. Daarom was de lol er ook wel snel af. Nu sta ik vaak rechtshalf of spits. Beide vind ik mooi, maar ik sta het liefst linksbuiten. Daar mag / moet je een actie maken en bij balverlies is dat nooit een direct probleem en na een geslaagde actie mag je nog uitrusten ook!
Waar moet een goede aanvaller aan voldoen, naar jouw mening?
Dat ligt aan de positie voorin en vaak ook aan je team, maar het is altijd lekker als je een makkelijk scorende spits hebt.
Had jij een specialiteit als speler?
Nou ik moest het echt van mijn mentaliteit en doorzettingsvermogen hebben. Dat was niet genoeg voor de volgende stap in Enschede, dus werd ik terecht teruggestuurd naar de afzender.
Je bent altijd bij SV Enter gebleven; heb je daar achteraf geen spijt van?
Wel gehad, maar dat zie ik nu niet meer zo. Ik heb eerder spijt gehad, dat ik naar FC Twente ben gegaan. Je gaat er naar toe als een jong jochie met een droom, maar ik wist 2 minuten na het tekenen al, dat ik nooit het eerste zou halen. Eigenlijk breekt er dan iets en is alles al over. Onbegrijpelijk ook hoe slecht, dat toen die tijd geregeld was. Destijds waren daar 2 mensen allesbepalend en met beide had ik helemaal niets. Eerlijk gezegd was ik gewoon bang voor ze. Maar ja verblind door de interesse….
Na het eerste jaar wilde ik ook al terug naar Enter, maar dat vonden mijn ouders jammer en ben dus gebleven. Toen had ik naar Heracles moeten gaan, dat had veel beter bij mij gepast. Maar achteraf is alles zo makkelijk. Na mijn tweede jaar kon ik alsnog naar Heracles, maar mijn droom was vervlogen en ik was gelukkig niet blind. Ik wist zelf dat ik niet goed genoeg was. Daar zou ik wederom selectievulling worden en daar was ik niet naar op zoek. Ik zocht het plezier terug in het spelletje en eigenlijk heb ik dat maar heel even gehad bij Enter.
De eerste jaren hadden we een hele goede selectie met echte bikkels zoals Eddy Nitert, Patrick Rensen , Wilfried Kuipers en Erwin Geels op doel. Gerard Geels was de onbetwiste leider en Richard Schreier was bij vlagen onnavolgbaar. Rob Braamhaar was ook zo’n onneembare horde samen met Marcel Geels en voorin mocht Patrick Slaghekke het vaak uitzoeken met de snelle Richard Geels of de balvaste Marcel Gierkink. Op het middenveld stond ik vaak met Robert Slaghekke en Bart Otten. Met de laatste 2 speel ik nog steeds, waarvan Robert echt nog wekelijks laat zien dat hij heel goed kan voetballen. Bart staat tegenwoordig op doel, dus voetballend komen we zelden of nooit in de problemen.
Waar ben je het meest trots op?
Op mijn vrouw en kinderen, maar dat bedoel je waarschijnlijk niet. Op mijn voetbal carrière in ieder geval niet.
Wat ik wel leuk vind en ook wel trots op ben dat we met ons bedrijf de wereld over vliegen en veel huizen van voetballers inrichten. De ontwerpen zijn altijd van bekende architecten, die dan de realisatie met ons doen. We zouden echt een wereld team kunnen opstellen van alle grote spelers, waar we voor hebben mogen werken.
Heb je alles eruit gehaald als voetballer?
Nee, dat weet ik wel zeker van niet, maar dat is dan wel weer met de kennis van nu. Naast talent en heel veel andere factoren moet je ook geluk hebben, maar dat moet je zelf afdwingen. Dat perspectief werd me niet geboden, dus ging ik me in dienst stellen van anderen. Dan is je eigen carrière al voorbij voordat je bent begonnen. Daarom vind ik het ook zo bizar, dat kleine kinderen al veel te vroeg naar een BVO gaan. Voor de meeste is het dan al over, omdat ze geen idee hebben waar ze aan beginnen.
Een goede begeleider met een goed plan is echt belangrijk, maar ja daar zien de meeste ouders al een Ronaldo of Messi in hun zoon of dochter en gaan dan direct met een te veel belovende makelaar in zee. Ik zou iedereen aanbevelen eerst met iemand met ervaring in de voetbalwereld te gaan praten, want dan krijg je een onafhankelijk inzicht en kans op een eerlijke start. Je ouders hebben het beste met je voor maar staan er gekleurd in, hebben meestal geen ervaring in topsport en dat is wel belangrijk. Met een makelaar moet je geluk hebben, maar de meeste hebben niet het beste met je voor, laat staan dat ze een plan met je hebben. En mocht je dan later echt een grote worden, dan kun je altijd nog bij Mino Raiola terecht.
Wat is je mooiste herinnering?
Winst op een toernooi in Zuid-Franrijk met o-14. Omdat 0-16 ook mee was kregen wij een andere trainer bij o-14. Dat was Kees Warringa en die had meer vertrouwen in mij en gaf me dat ook. Dat heb ik daar terug betaald, met zelfs een doelpunt in de finale, terwijl ik normaal gesproken nooit scoorde bij de vertegenwoordigende elftallen. Helaas heb ik dat nooit een vervolg kunnen geven, want 2 weken later hadden we een andere invaller uit Oldenzaal en bij hem zat ik steevast 90 minuten op de bank.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
We hebben een 3-tal bedrijven in de woonbranche. We doen veel in een exclusief segment en dat is echt topsport. Dat wordt vaak onderschat, maar onze medewerkers zijn echt allemaal toppers. Ik ben tevreden zo, want de lat ligt al enorm hoog. Het zou prachtig zijn dit zo nog jaren te mogen doen en het dan over te geven aan iemand met dezelfde passie en inzet. Mijn kinderen zijn geregeld op de zaak en de eerste loopt er stage, maar ik weet niet of ze het moeten over nemen. Ik zou ze graag meer vrije tijd gunnen. hahah!
Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?
Bart Otten
Robert Slaghekke
Richard Schreier.
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
De uitleg van Theo Booij waarom ik links half moest staan en waarom ik niet met het eerste elftal mee mocht. Deze trainer had weinig eigen belang. Die was er voor zijn spelers. Voor de uitleg, hij zag het nut er niet van in om mij als jong jochie te laten debuteren in het eerste. Dat was alleen maar door kans op blessures. Hij liet me liever op links spelen, omdat mijn linker meer moest zijn dan een standbeen. Toen begreep ik het niet direct, nu vind ik dat echt prachtig.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Nee, niet dat ik weet. Net als iedereen een warming-up en om vervolgens veel te gespannen te gaan voetballen.
Wat was je mooiste sportpark?
Nooit naar gekeken, keek meestal naar de gordijnen en de vloerbedekking in de kantine haha. Wat me wel opviel, dat er weinig kleedkamers zo schoon waren als in Enter. Met name in de stad, vind ik het nogal eens een gore bedoeling.
Wat was je mooiste goal?
Uit tegen Urk ( hoofdklasser destijds) voor de beker. Meer dan 1000 man langs de lijn dat kenden we al niet. We speelden Urk de eerste helft helemaal weg. Maakte destijds de 1-0 met een stiftje met mijn linker, maar de combinatie daarvoor met ik dacht, Robert Slaghekke en Richard Schreijer maakte het tot een prachtig doelpunt.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Ga nooit te jong naar een BVO en zoek eerst iemand die je kan helpen en die je kan uitleggen, wat er van je verwacht wordt. Weet waar je terecht komt, want het is een andere wereld met andere wetten. Dat begrijpt niet iedereen, laat staan een jong talent dat graag wil voetballen. Er wordt je veel beloofd, maar daar zie je weinig van terug, zeker als het even minder gaat. Je moet heel sterk in de schoenen staan en ik heb daarom ook enorm veel respect voor diegene die het wel halen. En dan moet je er blijven, elke wedstrijd weer opnieuw.
Die druk is veel groter dan veel mensen denken, dus zorg dat je de juiste mensen om je heen hebt en blijf gefocust genieten van het spelletje. Dat gedoe er omheen waarvan je nu denkt dat het leuk is, dat komt vanzelf, daar hoef je niets voor te doen. Je omgeving is vaak verblind door de interesse en de mensen die dan op je afkomen zijn er echt alleen voor eigen gewin. Blijf altijd in jezelf en in jouw droom geloven, dan is er met de juiste wil heel veel mogelijk.
Wil je nog iets kwijt?
Wordt tijd dat we weer lekker kunnen ballen. Beetje gekkigheid en gezelligheid; daar zijn we wel aan toe.
