Rob Hoekschop in gesprek met René Roord

Spelersprofiel:

Naam: René Roord

Geboortedatum: 15 mei 1964

Voetbalperiode; in seizoen 1980-1981 naar FC Twente gegaan vanuit Quick ’20, 1e seizoen in destijds 2e team (C-elftal), op 17 jaar gedebuteerd in 1e elftal FC Twente (Groningen uit), tot 1988 officieel bij FC Twente, laatste seizoen 1987-1988 niet meer gevoetbald, in overleg zelf gerevalideerd en mondjesmaat aansluiting bij Quick ’20.

Vanaf seizoen 1988-1989 Quick’20 tot en met seizoen 1996-1997, daarna nog 8 jaar in elftal met allemaal oud 1e elftal spelers (8 jaar kampioen). Positie, linksbuiten, bij FC Twente ook veel middenvelder, later bij Quick links- en rechtsbuiten.

Foto archief: sportfoto-oost.nl

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Gestopt dus in zomer 1997 met afscheidswedstrijd tegen Ajax, ik wilde stoppen op een moment dat het nog goed ging, ik had misschien nog een jaar door kunnen gaan, maar vond het belangrijk om zo goed mogelijk af te sluiten, bovendien had ik op dat moment 2 kleine kinderen.

Mis je het zelf voetballen?

In het begin wel, alhoewel ik op niveau bleef spelen in het 3e bij Quick, en maar vast bleef zitten in een bepaald ritueel; bijvoorbeeld dat ik zaterdag avond thuis moest blijven omdat ik de volgende dag een wedstrijd had, totdat mijn vrouw zei van ‘hou daar eens mee op, het is maar het 3e elftal hoor’.

Nu mis ik het al geruime tijd niet meer, lang assistent-trainer geweest dan gaat het wel over, bovendien is het fysiek niet meer mogelijk (slechte knie).

Ben je liever assistent-trainer of speler?

Speler, geen enkele discussie, prestatieve sport beoefenen is geweldig.

Waar ben je het meest trots op?

In mijn FC Twente tijd het doorlopen van alle nationale jeugdselecties tot dicht aan het Nederlands elftal, bij Quick’20 later een geweldige periode gehad in fantastische elftallen met 2 kampioenschappen (had er nog wel 1 bij gemogen) en het spelen om het landskampioenschap, helaas op het nippertje verloren, waardoor we 2e werden.

Heb je, met de kennis van nu, alles eruit gehaald?

Ja, de blessure (ontsteking in het kraakbeen van mijn rechterknie) kostte mij mijn carrière in het betaald voetbal, wel last van gehad, maar ik had de topperiode met het 1e elftal van Quick nooit willen missen.

Had je veel last van de overstap van de amateurs naar FC Twente?

Ja, last met mezelf, heeft wel even geduurd voordat ik dat kon accepteren, gevolg was wel dat ik met een ‘profmentaliteit’ bij Quick binnen kwam en ook zo acteerde. Dat leverde wel wat scheve gezichten op in het begin, maar mondjesmaat ging iedereen erin mee, en dat verklaart het succes van die jaren daarna.

Hoe verliep de overstap van de profs weer terug naar de amateurs van Quick’20?

Ik heb in seizoen 1987-1988 eerst rustig gerevalideerd bij Quick in overleg met FC Twente, vanaf 1988 volledig ingestapt en mijn knie kon die intensiteit ineens wel aan, ook door vele fietsen en krachttraining.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik ben na afkeuren voor het betaald voetbal in het familiebedrijf gestapt, assurantiekantoor, en vorm daar samen met mijn broer de directie. Daarnaast heb ik jeugdelftallen getraind bij Quick, later ook 7 jaar assistent bij het 1e elftal en ook nog 2 jaar bij Excelsior ’31 in Rijssen.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?

Waar ik mee gespeeld, daar kan ik  zo 15 spelers opnoemen uit die kampioensjaren begin jaren ’90, als ik er 1 noem doe ik de rest tekort. We hadden een geweldige mix van jong en oud, balans in elke linie, en waren in die tijd op amateurgebied echt een topploeg.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Ik heb aan veel trainers, die ik gehad heb goede herinneringen; Rob Groener, ontzettend fanatiek, was lang een rode draad door mijn carrière, ben ik bij FC Twente onder gedebuteerd, heb ik een revalidatie periode onder gewerkt en kreeg hem later bij Quick weer terug. Frits Korbach, bijzondere trainer, kon een ploeg echt motiveren. Theo Vonk, had ik niet zo’n goede band, kwam ook doordat ik vanaf moment dat hij kwam geblesseerd was. Gerard Schefer was een hele aimabele trainer die precies wist hoe om te gaan met een al gearriveerd elftal zoals wij toen waren. Gerrit Postma, aardige man, maar kort onder getraind. Rob Snijders, was een hele goede trainer die destijds jong voor onze groep kwam en er een geweldige drive en boost in kreeg. Paul Krabbe heb ik ook nog een jaar gehad, mijn laatste, en hij was een goede trainer met enorm fanatisme.

Foto archief: sportfoto-oost.nl

Wat was je mooiste sportpark?

Sportpark Vondersweijde, Quick 20, daar ben ik opgegroeid en heb ik mijn leven lang rondgelopen als kind, speler en trainer.

Wat was jouw specialiteit?

Mijn techniek, mijn balvastheid, later bij Quick kwamen ook de doelpunten erbij. Ik heb 3 seizoenen aan de rechterkant gespeeld, omdat Bas Martron overkwam en echt linksbuiten was, en was onbewust de tijd ver vooruit, aangezien ik dan continu naar binnen kon met mijn linkerbeen (Robben) en zo behoorlijk wat goals heb gemaakt.

Had je een bijnaam?

Neuh, niet echt.

Waar moet een goede middenvelder aan voldoen, volgens jou?

Dat verschilt natuurlijk per plek, maar techniek, overzicht en dynamiek moet elke middenvelder wel hebben. Ik zie een middenveld het liefst met een 6, een 8 (zoals Sören Lerby vroeger speelde) en een niet te diepe 10, maar die via loopacties er wel komt.

 

Wat is jouw advies aan de talentvolle spelers van nu?

Tsja, tijden zijn veranderd, heb ik ook al gemerkt in mijn periode als assistent, maar als je voetballen op prestatief niveau leuk vindt, moet je er alles voor doen en voor laten. Het is echt heerlijk om te voetballen, sporten, op niveau. Later besef je je dat nog meer.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer