Spelersprofiel:
Naam: John ter Mors
Geboren: 17-10-1961
Clubs:
Begonnen met voetballen in: 1965/1966; RKAVV RAVA, Den Haag; 1966/1978; v.v Victoria’28; 1979/1983; Sp. Enschede; 1983/1986; S.C Heracles’74; 1986/1988; Sp. Enschede; 1989/1991; Enschedese Boys; 1991/2012; Vorwärts Epe en 2012/2014; Phenix 45+.
Als trainer: laatste drie jaar bij Vorwärts Epe Spieler /trainer. Daarna bij E.V.& A.C. De Tubanters 1897, achter Hoofdtrainer Rob Poell, en tweede trainer Gerard Timmers; uitgevonden bij E.V. & A.C. De Tubanters 1897 drie of het trainersvak mij wat zou lijken….
Waarschijnlijk door het enorme succes van de beide selectie elftallen in die periode, en omdat ik het eigenlijk ook wel leuk vond, gestart met de trainerscursus. Mede door een opspelende hardnekkige knieblessure, kwam dat ook goed van pas om bij het voetbal betrokken te blijven.
Na E.V. & A.C. De Tubanters 1897 en het behaalde trainersdiploma kon ik aan mijn trainersloopbaan beginnen, bij het toen nog niet gefuseerde O.S.V.’31 te Overdinkel. Door naar Delden 2, waar Ronald Dams hoofdtrainer was, en een tweede trainer kon gebruiken. Zuid Eschmarke 1 was daarna de volgende mooie club, vervolgens naar Phenix 1, 2009/2010.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben gestopt met voetballen wegens te ernstige knie klachten in 1998 bij Vorwärts Epe , maar daarna toch weer begonnen bij Phenix 45 +, waar ik nog drie seizoenen het spelletje met wisselende successen heb vol gehouden.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
Mijn kwaliteiten lagen vooral in het aanvallende gedeelte, vooral wat ze tegenwoordig in de omschakeling noemen: snelheid, technisch sterk, goed in de één tegen één en daarnaast het scorend vermogen …….
Had jij een specialiteit als speler?
Mijn specialiteit was, dat als wij in balbezit kwamen, zo snel mogelijk die bal zien te krijgen , en richting goal van de tegenstander gaan om de boel af te maken…
Hoe verliep de stap van SC Enschede naar SC Heracles’74?
In 1982/1983, was ik enkele keren door meerdere scouts uit de regio bekeken en kreeg ik van S.C. Heracles ’74 een uitnodiging om daar te komen voetballen; wat natuurlijk geen moeilijke keuze was, want op die leeftijd wil je altijd zo hoog mogelijk voetballen.
Heb je, met de kennis van nu, het maximale uit jezelf als voetballer gehaald?
Of ik alles uit mijn carrière heb gehaald, is en blijft mij tot de dag van nu nog wel eens achter volgen..
Hoe verliep de stap van SC Heracles’74 naar SC Enschede?
Eerste jaar in Almelo als 12de geëindigd , super debuutjaar gehad, tweede jaar Kampioen eerste divisie, en het derde jaar degradatie uit de Eredivisie , waarna een leegloop volgde van de betere en oudere spelers van het team.
Er was interesse vanuit De Graafschap en Vitesse , maar niet zo, dat ik op dat moment het lef had om onder die voorwaarden mijn baan op te zeggen, omdat het allemaal semi-prof contracten waren…
Ik was net begonnen als postbode en dat was toen een ambtenarenbaan, mooi en weinig werken en goed betaald krijgen. Mijn baas in die tijd bij de PTT; Twente supporter, haha, stelde mij voor de keus of werk of voetbal , omdat ze wel een beetje klaar waren met dat geruil van mijn diensten steeds…Uiteindelijk heb ik voor de zekerheid van mijn baan gekozen , en ben teruggekeerd naar Sportclub Enschede…..
Sportclub Enschede of Enschedese Boys?
Sportclub Enschede, bij de boys ook prachtig kampioenschapsjaar gehad, maar meerder mooie jaren bij Sportclub Enschede , vooral het jaar, dat ik als jongetje met Jan Jeuring mocht voetballen, om hem daarna in de spits op te volgen , was onvergetelijk, met een kampioenschap tegen Dos’19 op het Quick veld, met zoals het hoort 2 doelpunten van Jan, en 1 van mij……
Zag jij het opheffen van Enschedese Boys aankomen?
Het opheffen zie je, denk ik nooit aankomen bij een club, mits je er lid van bent Je hoort weleens wat in de wandelgangen, maar dat het zo ernstig was, zag ik niet aankomen ….
Waar moet een goede aanvaller, volgens jou, aan voldoen?
Tegenwoordig is het allemaal zo veranderd met mijn tijd. Je werd als aanvaller bijna nooit ingehaald door je eigen back, haha en is het zolang “gebrei” met de bal, dat een aanvaller sterk aan de bal moet zijn en dan vooral in de kleine ruimte, met een goed oog voor de situatie zodat hij snel kan handelen om te scoren.
Waar ben je het meest trots op?
Het meest trots ben ik op meerdere dingen. Ik heb gevoetbald met Jan Jeuring op veld en zaal in een eerste elftal, heb gewoon tegen Louis van Gaal, Ruud Gullit, Ronald Koeman en Marco van Basten mogen voetballen , Johan en Danny Cruijf een hand gegeven in de Meer, (kwam ik aan als postbode haha).
Tussentijds nog het Nederlands Elftal van de PTT gehaald (veld en zaal) waarmee ik een paar kwalificatiewedstrijden in het buitenland gespeeld heb. ….Daarnaast jaren met een van de betere amateurtrainers mogen trainen, Paul Krabbe..
Zou je iedereen voetballen in Duitsland aanbevelen?
Nu wel, want als ze je halen kijken ze echt tegen je op, je kunt er beter verdienen dan hier. Ook doe je weer een andere ervaring op en er zijn niet, zoals in mijn tijd, 1 grasveld en verder van die gravel velden, waardoor het altijd doorging, iets wat niet echt voor ons Nederlanders is weggelegd….
Wat is je mooiste herinnering?
Mooiste herinnering is het kampioenschap met Sportclub Enschede in een beslissingswedstrijd tegen Dos ’19 in Oldenzaal voor 7000 man in ik dacht 1979/1980, en mijn fantastische goal tegen Ajax , 1-2, waardoor, op dat moment het publiek nog geloofde in een stunt! En natuurlijk het kampioenschap Eerste Divisie met Heracles in 84-85.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Nu zit ik al jaren in het bestuur van EVV Phenix, waar ik na mijn trainerschap ben blijven hangen…..
Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?
Hendrie Krüzen; supertechnisch en begaafde middenvelder, met scorend vermogen , overzicht en vooral de juiste mentaliteit om te slagen in de voetballerij. Rob Poell, gelukkig bij meerdere clubs in mijn team, haha, zo eentje die je echt vier keer voorbij moest. Rob van den Abeelen, super technische middenvelder, die altijd een aanvaller voor de keeper kon zetten met een prima pass.
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
Paul Krabbe, en dan niet een echte herinnering, maar ik heb een heel seizoen als leider meegelopen bij Sportclub Enschede, naast Paul en Brian Madho. Om zo te kunnen zien hoe een trainer elke week weer tot in detail een elftal kon sturen, motiveren als het tegenzat en altijd voor de spelers op de barricade ging als het nodig was .
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Op de een of andere manier stapte ik altijd eerst met mijn rechtervoet het veld op na de warming up. En in de periode bij de Enschedese boys kreeg ik de bijnaam; the Joker, omdat ik vaak in dat jaar, met mijn kapotte knie als pinchhitter werd gebracht en dan ook vaak nog de wedstrijd uit het vuur sleepte….
Wat was je mooiste sportpark.
Het mooiste sportpark, dat zijn er meerdere, maar die koude winderige vlakte bij WKE had altijd de meeste indruk, omdat je daar via een weggetje tussen caravans links en autowrakken rechts en jeugd die met stokken en stenen de bus bekogelden bij aankomst om daarna nog een wedstrijd te gaan voetballen.
Wat was je mooiste goal?
De mooiste? Dat is lastig, dat waren er heel veel. Sportclub – NAC in de beker, 1-0 gewonnen. Een solo vanaf eigen veld. De 1-2 tegen Ajax en de winnende bij De Bataven die de keeper uitschoot uit de handen, ik aannam op de middenstip met links, een keer stuiteren en met rechts direct over de keeper weer terugschoot…
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Ik vind het echt grootste verschil met nu, dat een aanvaller van tegenwoordig niet altijd spontaan de actie op mag zoeken, omdat balbezit tegenwoordig zo heilig is en hij dan bij twijfel weer terug moet spelen; echt verschrikkelijk!
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
De talenten van nu, tja. Ik zou eerder de ouders willen adviseren niet zo snel hun kind weg te halen bij hun club en vriendjes. Dit omdat ik zelf gezien heb, toen mijn zoon nog bij Quick in de E- tjes voetbalde, dat zo gauw er een scout het veld opkwam, de ouders geen oog meer hadden voor hun voetballend kind, maar liever naar de scout gingen om handjes te schudden en hun kind gingen ophemelen en dergelijke.. Laat talenten eerst kleine beetjes spelen en levenservaringen opdoen, talent komt ook nog bij 14, 15 jaar boven drijven.
Heb je ergens spijt van?
Spijt heb ik nergens van. Alleen blijft het doodzonde, dat ik na het overlijden van mijn vrouw, nooit meer in staat ben geweest de trainerscursussen op te pakken door een storing in de bovenkamer.
Wil je nog iets kwijt?
Net als iedereen wil ik natuurlijk dat het spelletje zo snel mogelijk weer gespeeld kan, want dit leven zonder voetbal en alles wat er bij hoort, vind ik hee-le-maal niks.
Foto’s Krabbe en Krüsen: sportfoto-oost.nl
