Rob Hoekschop in gesprek met: Peter Veldhuis

Spelersprofiel:

Naam: Peter Veldhuis
Geboortedatum: 15-11-1969
Voetbalperiode
1987-1997: BWO
1997-1998: FC Schüttorf 09
1998-2000: Excelsior’31
2000-2006: BWO

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Ik ben op mijn 36e jaar gestopt met prestatievoetbal na het behalen van het kampioenschap met BWO. Ik kan zeggen dat ik op mijn hoogtepunt ben gestopt, ha, ha! Na bijna 20 jaar prestatievoetbal vond ik het wel mooi geweest en ben ik in een lager elftal bij BWO gaan voetballen met veel vrienden en mijn beide broers Geert en Ben.

Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?

Bij BWO was ik veelal een creatieve aanvallende speler. Bij FC Schüttorf 09 en Excelsior’ 31 speelde ik meer in een controlerende (dienende) rol op het middenveld.

Had jij een specialiteit als speler?

Ik ben 2-benig waardoor ik zowel met links als rechts een balletje goed voor de goal kon slingeren.
Ik was dan ook meer een aangever dan afmaker.

Heb je ooit de kans gehad bij een BVO?

Nee, het ontbrak mij met name aan mijn mentaliteit om volledig voor het voetbal te gaan. Ik vond voetballen leuk, echter de 3e helft liet ik ook niet aan mij voorbij gaan!

Heb je, met de kennis van nu, het maximale uit jezelf als voetballer gehaald?

Ik heb op latere leeftijd enkele jaren op een hoger (amateur)niveau mogen spelen. Sportief gezien waren dit mijn beste jaren. Je traint en speelt veel met vele goede voetballers, waardoor je jezelf ook naar een hoger niveau tilt. Ook kon je niet verzaken, want dan stond er wel een ander op je plek. De concurrentie was ook veel groter. Bij BWO (destijds 3e of 4e klasse) was ik altijd wel zeker van een basisplek en haalde ik dan ook niet altijd alles uit mijn mogelijkheden.

Achteraf had ik wellicht eerder een stap omhoog moeten doen. Toen ik 20 was kon ik naar Achilles’ 12, wat destijds op het hoogte amateurniveau (1e klasse/hoofdklasse) speelde. Dit heb ik toen niet gedaan, aangezien er destijds een behoorlijke rivaliteit tussen BWO en Achilles bestond. Het was in die tijd not done om van BWO naar Achilles te gaan! Vele BWO-ers zouden dit mij niet in dank hebben afgenomen. Mijn broer zei letterlijk “als jij naar die rooien gaat, dan ben je mijn broer niet meer!” Dat hij een paar jaar later zelf wel (hoofd)trainer werd bij Achilles’ 12 vond ik dan ook wel een bijzondere keuze, ha, ha!

BWO of Excelsior’31?

Ik heb bij Excelsior’31 een paar mooie jaren gehad. Een mooie warme club met een grote trouwe aanhang. Echter BWO is en blijft natuurlijk mijn club. Hier heb ik jarenlang in het 1e elftal gespeeld met vele goede vrienden. Ik speel nog steeds, met veel plezier, op zondagmorgen in een vriendenteam bij BWO. De (kleedkamer) humor, de “ambitie” en de gezelligheid van ons team blijft geweldig. We hebben een team met “8 kapiteins op 1 schip” (de één weet het nog beter dan de ander) en als we fit en compleet zijn dan winnen we alles!! Helaas is dit al jaren een utopie, ha, ha!!

Waar moet een goede aanvaller, volgens jou, aan voldoen?

Natuurlijk scorend vermogen, echter ook het overzicht kunnen bewaren als iemand anders er beter voor staat.

Waar ben je het meest trots op?

Dat ik met vele goede voetballers heb mogen samenspelen en hier vele vriendschappen aan heb over gehouden.

Zou je iedereen voetballen in Duitsland aanbevelen?

Waarschijnlijk is niet iedereen hier geschikt voor. In Duitsland kennen ze een geheel andere (hiërarchische) beleving van het spelletje. De trainer bepaalt en de spelers voeren het uit. In Nederland is er meer een overleg cultuur. Het is zeker wel leerzaam en goed voor je (sportieve) ontwikkeling om dit mee te maken.

Wat is je mooiste herinnering?

De kampioenschappen met  FC Schüttorf 09, Excelsior’ 31 en BWO waren hele mooie herinneringen, echter de nacompetitie en promotie met BWO in het seizoen 1992/1993 was het absolute hoogtepunt. Na jaren degradatievoetbal in de 4e klasse promoveerden we middels de nacompetitie en een finale tegen UD Weerselo op het veld bij Quick’ 20. Heel BWO liep uit en het feest met de supporters er na was onvergetelijk.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

In het dagelijks leven heb ik mijn eigen Administratie & Belastingadvies kantoor.
Ik heb een aantal jaren geleden mijn TC 3 trainer diploma behaald, echter hier heb ik (nog) nagenoeg niets mee gedaan. Ik heb de laatste jaren de jeugd bij BWO getraind (o.a. de teams van mijn dochter en zoon). Ambities op het trainersvak heb ik niet (meer). Mijn wens is eigenlijk om zolang mogelijk lekker zelf door te blijven voetballen (eventueel 7-7) en zoveel mogelijk mijn kinderen te volgen en stimuleren bij hun elftal.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?

Met mijn broer Ben en Dennis Brilhuis heb ik samen mogen spelen bij FC Schüttorf 09 en Excelsior’31. Beide goede en bepalende spelers met een geweldige CV en staat van dienst. Ook wil ik Ton Langeler noemen. Een goede en zeer betrouwbare keeper waarmee ik jaren heb gespeeld bij BWO. Ook hij heeft een aantal jaren op een hoger niveau gespeeld en is gelijktijdig met mij weer teruggekeerd op het oude nest, BWO.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Ik heb in al die jaren vele goede en leuke trainers gehad, waarbij ik er twee wil uitlichten.
Bert Jan Heins was destijds bij de promotie in 1993 onze trainer. Hij kwam van de “rivaal” Achilles 12. Hij wist het voor elkaar te krijgen om naast de gezelligheid bij BWO (die altijd voorop stond) ook een prestatie-klimaat te creëren.

In die tijd braken vele talentvolle spelers bij BWO door (o.a. Martijn Abbenhues, Michel Steggink, Arnold Marshall, Erwin Nijhuis). Ook de ervaren spelers wist hij te motiveren, zo werd onze spits (Peter ter Ellen)  in zijn nadagen nog topscorer van de regio. We hadden een mooie mix van ervaring en jeugd en we speelden geweldig (aanvallend) voetbal. Ook Michel Janssen, de trainer destijds bij Excelsior, wil ik hierbij noemen. Een trainer die bezeten was van het spelletje en tactisch ijzersterk, waar ik veel van heb geleerd.

Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?

Ik had wel een hekel aan de warming up en probeerde deze “zo kort mogelijk” te houden!
Ik had en heb ook nog steeds een (korte) bijnaam; V.

Wat was je mooiste sportpark?

De (volle) Koerbelt (Excelsior’31) was altijd indrukwekkend.

Wat was je mooiste goal?

Niet de mooiste, maar wel de belangrijkste goal staat me nog bij. Dit was in de laatste wedstrijd van het 1e seizoen bij Excelsior’31. We moesten tegen de rivaal SVZW thuis minimaal gelijk spelen om kampioen te worden en te promoveren naar de hoofdklasse. SVZW kon nog degraderen en had een resultaat nodig om zich te handhaven. Heel Wierden en Rijssen was uitgelopen voor deze wedstrijd en het was volle bak op de Koerbelt.
Het werd een bloedstollende finale die uiteindelijk eindigde in 1-1. Voor beide ploegen (achteraf) voldoende. We kwamen achter met 0-1 en ik scoorde vlak voor rust de belangrijke gelijkmaker (schot vanaf de 16).

Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?

Zonder meer het straatvoetbal. Wij leerden het voetbal echt op straat, tegenwoordig zijn hier voetbalscholen voor.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?

Probeer het maximale er uit te halen. Voetballen (op niveau) blijft het mooiste wat er is.

Heb je ergens spijt van?

Nee, al met al heb ik behoorlijk lang op verschillende niveaus mogen voetballen. Ik hoop nog lang lekker een balletje te blijven trappen!

Wil je nog iets kwijt?

Leuk en een hele eer om gevraagd te worden voor de rubriek Rob Hoekschop. Mooi om al die verhalen “uit de oude doos” weer voorbij zien te komen.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer