Spelersprofiel:
Naam: Martijn Nijhuis
Geboren: 12-12-1978
Voetbalperiode:
1994 VOGIDO
1994-1996FC Twente B1 en A1
1997-2002 VOGIDO
2002-2004 Excelsior ’31
2004-2005 HSC ‘21
2005-2010 VOGIDO
Bij al deze clubs heb ik de spitspositie bemand. Af en toe een keer als buitenspeler.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
In 2010 ben ik gestopt. Ik had al een paar moeizame jaren achter de rug vanwege blessures en haalde daardoor niet altijd meer het beste niveau. Omdat ik het spelletje nog zo leuk vond en vind ben ik in een vriendenteam gaan spelen. Een team met veel spelers waarmee ik vroeger in het eerste van VOGIDO speelde. Daar speel ik nu nog steeds. Al die jaren hebben we in de vierde klasse gespeeld. Dit jaar zijn we naar de vijfde klasse gegaan. We hebben eindelijk ingezien dat het allemaal wel wat minder is geworden.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
Ik ben een ‘ouderwetse’ spits. Aanspeelpunt. Inspelen. Kaatsen en door bewegen. Dat was wel mijn spelletje. In de 16 kon ik goed kort wegdraaien en snel schieten. Met links en rechts. Van nature ben ik rechts maar denk dat ik misschien wel net zo vaak met mijn zwakkere linker scoorde. Ook was ik zo’n spits die vaak op de juiste plek stond en daardoor ook de frommel goals kon maken.
Had jij een specialiteit als speler?
Het korte wegdraaien en schieten dan toch. Issy ten Donkelaar zei vroeger toen ik in de jeugd van FC Twente speelde ooit eens: Hij kan (met een man in de rug) draaien op een bierviltje.
Excelsior’31 of HSC’21?
Excelsior ’31. Dat is echt een mooie club waar ik hele leuke herinneringen aan heb. Het waren ook succesvolle jaren daar. In het tweede jaar werden we namelijk kampioen. De beslissingswedstrijd moest ik toen aan me voorbij laten gaan voor pak hem beet 6.000 mensen. De laatste competitiewedstrijd scheurde ik mijn kruisband. Onvoorstelbaar hoeveel publiek er in die seizoenen langs de lijn stond en hoe fanatiek daar meegeleefd werd.
HSC ’21 werd een raar seizoen. Ik kwam daar met een zware blessure binnen, kon dus lang niet spelen en een groot deel van de ‘succesgeneratie’ was net gestopt op weg gegaan naar een andere club. Dat werd voor HSC ’21 echt een overgangsjaar waarin een nieuw team opgebouwd moest worden.
Speelde je liever op zaterdag of op zondag?
Ik ben altijd gewend op zondag te spelen. Gaat ook mijn voorkeur naar uit. Ik heb echter wel de mooiste jaren in het zaterdagvoetbal gehad.
Heb je, met de kennis van nu, het maximale uit jezelf als voetballer gehaald?
Ik denk het wel. Ik had niet de fysieke voorwaarden voor de echte top. Daarmee bedoel ik: Ik moest er echt veel voor laten om topfit te zijn. Dat was ik bij Excelsior ’31 op een gegeven moment wel. Helaas raakte ik zwaar geblesseerd enkele dagen nadat ik met HSC’21 had afgesproken daar te gaan voetballen. Ik heb toen keihard getraind en speelde al na 6.5 maand mijn eerste wedstrijd. Achteraf veel te snel, raakte weer geblesseerd en ben blijven kwakkelen met mijn knie. Ik vraag me wel eens af als dat niet was gebeurd en ik een aantal jaren op dat niveau topfit was geweest.
Heb je ooit de kans gehad bij een BVO?
In de jeugd bij FC Twente dus. 2 jaar heb ik daar gespeeld in de B1 en A1. Ik heb echter nooit de illusie gehad dat ik prof kon worden. Ik merkte wel dat daar meer voor nodig was. Dat ik Jan Vennegoor of Hesselink voor me had als concurrent hielp overigens ook niet mee in het maken van veel minuten.
Wat was jouw mooiste prestatie met Vogido?
De beslissingswedstrijd in 2006 in de derde klasse. VOGIDO – Markelo op neutraal terrein in Haaksbergen. We moesten winnen. Bij gelijkspel na verlenging zou Markelo kampioen zijn. Het werd na een makkelijke 2 – 0 uiteindelijk gelijk en kwam toch die verlenging. Daarin scoorde ik een typische spitsengoal. De keeper liet de bal los. Ik tikte de bal binnen. Lelijke goal. Wel heel belangrijk want we waren kampioen. Die ontlading was geweldig!
Waar moet een goede aanvaller, volgens jou, aan voldoen?
Tegenwoordig is snelheid steeds belangrijker. Maar meer nog is slimheid beslissend. Weten wanneer je voor je man moet komen en waar je positie moet kiezen. Ik zie nu soms aanvallers, ook in het betaalde voetbal, op plekken lopen, dat ik denk hoe dan?
Waar ben je het meest trots op?
Die jaren bij Excelsior ’31. Het heeft me veel gebracht ook eens bij een andere club dan VOGIDO te kijken. Ik had mezelf een aantal doelen gesteld en behaald.
Wat is je mooiste herinnering?
Ik denk wel dat kampioensjaar bij Excelsior ’31. Ik weet nog goed dat we dat jaar kampioen moesten worden. Een sponsor had zelfs voor de wedstrijden een 100.000 klapper gesponsord. Kwamen we elke thuiswedstrijd het veld op met zwaar vuurwerk en moesten wachten tot het vuurwerk afgelopen was. Stond je voor je gevoel toch direct al met 1-0 voor.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik werk nu als Marketingmanager voor Heutink ICT. Onderdeel van de Odin Groep. Daar zijn we met hele mooie ontwikkelingen bezig en hebben veel ambities om te groeien. In andere landen, anders segmenten in het onderwijs. Mooi om onderdeel van te zijn. In het voetbal hoop ik nog een paar jaar te blijven ballen met ons team. We hebben net weer mooie nieuwe kleding besteld. Dus we gaan nog een paar jaartjes door. Al vroegen we ons wel af of dit het laatste setje nieuwe kleding is.
Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?
Ben Veldhuis. Superleuke vent. En fantastische balvaste middenvelder, die altijd een oplossing had op het veld.
Nick Hoekstra: Echt goede speler. Mooie trap. Je kon aan alles zien dat ie kwaliteiten had. Die had denk ik meer veel uit zijn voetballoopbaan kunnen halen.
Dennis Sepp: Alleen de naam al. Een van de beste amateurvoetballers. Ik vond het leuk om nog met hem op het veld te hebben gestaan in dat jaar bij HSC ’21. Al hebben we samen meer in het krachthonk gezeten. Hij was ook veel geblesseerd dat jaar en het beste was er daardoor wel af. Maar dat ie kon voetballen zag je direct.
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
Ik communiceer via mijn trainingen. Ik hoor het Peter Boeve nog zo zeggen bij HSC ’21 om vervolgens een speler voor de wedstrijd het woord te geven en te vragen wat de opstelling is en hoe we zouden spelen. Als we goed opgelet hadden op de training hadden we het geweten.
Gevolg was dat we bij elke training en elke oefenvorm ons afvroegen wat hij ermee bedoelde richting de wedstrijd. Fantastisch goede trainer qua oefenstof. Jammer dat ie op persoonlijke vlak in mijn ogen de plank wel eens behoorlijk mis sloeg.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Ik liet graag mijn rug kraken voor de wedstrijd. Verder niet echt rituelen. Bijnamen? Ik heb er veel voorbij zien komen. Maar er is er niet een aan me blijven hangen. Gelukkig maar want ze waren niet allemaal even flatteus…
Wat was je mooiste sportpark?
De Koerbelt. Excelsior ’31. Dat hoofdveld ligt daar wel erg mooi.
Wat was je mooiste goal?
In de jeugd van FC Twente tegen Excelsior Rotterdam. Rechtsback stuurt me diep.
Net buiten de 16 kop ik de bal met een snoekduik langs de keeper. Beetje zoals die kopbal van Van Persie. Al was die nog wel wat sierlijker dan die van mij.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie? Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Als ik naar het amateurvoetbal kijk is het binding en mentaliteit. Ik zie dat de binding met een club veel minder is. Past natuurlijk bij de huidige maatschappij. Ook de mentaliteit is wel een dingetje. Het echt iets willen bereiken. Kritiek op elkaar kunnen geven en incasseren. Wat wil je ervoor laten om te slagen. Dat is vaak ver te zoeken. En laat dat nu net een belangrijke voorwaarde zijn om samen beter te worden. Dat is ook meteen het advies aan talenten. Besef je dat je meer hebt aan (opbouwende) kritiek dan aan complimenten.
