Spelersprofiel
Naam: Niels Kolkman
Geboortedatum: 7 april 1979
Voetbalperiode
Gedebuteerd in het eerste van RKSV De Zweef in de Eerste Klasse in 1996 en uiteindelijk gestopt bij het eerste elftal na het kampioenschap in de Tweede Klasse in mei 2014.
“Ik heb dus mijn gehele voetbalcarrière deel uitgemaakt van de selectie van De Zweef 1 (met af en toe wel een blessure, helaas).”
Positie
In mijn beginjaren speelde ik meestal als een aanvallende rechtshalf en naarmate ik ouder werd, kwam ik vaker op 1de nummer tien positie dan wel in de spits te voetballen.
Wanneer en waarom ben je gestopt?Mijn laatste competitiewedstrijd was op 11 mei 2014, die week ervoor waren we thuis kampioen geworden. Ik had toen in de winterstop al besloten om aan het einde van het seizoen te stoppen. Feitelijk was het gewoon mooi geweest. Ik had op dat moment een mooi team waarin ik zelf nog een belangrijke rol had. Ik kon zelf nog bepalen om te stoppen, zonder dat iemand ‘het voor mij deed’ of noodgedwongen door een blessure. Uiteindelijk scoorde ik in de kampioenswedstrijd de openingstreffer, dus mooier kon het achteraf niet.Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?Dat vind ik altijd lastig, maar ik denk dat ‘fanatiek’ iets is wat anderen sowieso over over mij zullen zeggen. Als speler dus veeleisend naar mijzelf en anderen, altijd al druk geweest met het team om het meeste rendement eruit te halen. Daarbij niet de meest technisch vaardige speler, maar zeker wel functioneel, zoals trainers zullen zeggen, haha!Had jij een specialiteit als speler?Haha, niet echt denk ik. Misschien was mijn specialiteit wel om zo te lopen dat juist anderen aan de bal kwamen. Altijd blijven gaan en daarbij had ik ook zeker een rol in het aanjagen en motiveren van het team, denk ik.Ben je liever trainer of speler?Speler zijn is natuurlijk het leukste wat er is. Ik merkte wel, dat toen ik lager ging voetballen ik het fanatieke eromheen miste. Vandaar dat het trainerschap altijd kriebelde en dat ik dat nu weer ben gaan doen.Wijkt jouw visie als trainer af van hoe jij zelf als speler was?In eerste instantie gaat het om winnen. Dat wilde ik als speler al, en de manier waarop vind je als speler ergens minder belangrijk. Tuurlijk zou dat met aansprekend voetbal het mooist zijn. Als trainer geldt feitelijk hetzelfde, je wilt winnen, koste wat kost. Het liefst met mooi en aansprekend voetbal. Met de beschikbare spelers, en een hopelijk gedegen plan, streef ik beide na.Waarom ben je altijd bij De Zweef gebleven?Er heeft zich nooit een moment voorgedaan in relatie tot andere clubs. Daar ben ik ook zeker nooit naar op zoek geweest, niet als speler en niet als jeugdtrainer. Ieder jaar was het bij de Zweef ook anders, het team was meestal van een goed niveau. Daarnaast heb verschillende trainerscursussen gevolgd naast het voetballen en als jeugdtrainer ook mooie uitdagingen gehad bij de club. Dus ik heb me bij de club altijd prima kunnen ontwikkelen als speler en trainer.Heb je, met de kennis van nu, het maximale uit jezelf als voetballer gehaald?Ik denk het wel. Bij De Zweef heb ik meerdere jaren Eerste Klasse gevoetbald en mooie tegenstanders gehad. In de A1 speelde ik zelfs tegen betaalde clubs als Heracles.Een goede assist of een goal?Doelpunten blijven mij veel meer bij dan een mooie assist, dus ik denk dat dat alles zegt voor mij.Waar moet een goede aanvaller, volgens jou, aan voldoen?Doelgericht, explosief en tactisch sterk.Waar ben je het meest trots op?Dat is eigenlijk heel simpel, ik ben natuurlijk trots op het feit dat ik al die jaren een bijdrage heb kunnen leveren aan het eerste elftal van De Zweef! Dit kwam misschien wel het best tot uiting bij mijn afscheidswedstrijd, o.a. geregeld door mijn broer. Ik was ietwat overrompeld, want er kwamen zoveel (oud-)teamgenoten, (oud-)stafleden, (oud-)trainers, vrienden en publiek op af, daar kwam het besef van al die jaren en zeker ook de trots naar boven!Wat is je mooiste herinnering?Ach, dat zijn er zoveel. En dan zijn het niet eens die specifieke momenten. Tuurlijk is kampioen worden of promoveren het mooist. Of scoren in je laatste thuiswedstrijd of scoren tegen het kampioensteam van FC Twente. Maar de mooiste herinneringen voor mij zijn veel meer gekoppeld aan de weg naar zoiets toe: met elkaar ergens voor gaan, het elkaar half staan, in voor- en tegenspoed. Met elkaar presteren, er alles aan doen om tot een resultaat te komen en dat gevoel elkaar geven is echt mooi. Dat is dus niet alleen binnen het veld, maar ook erbuiten. In al die jaren heb ik dat gevoel bij de Zweef 1 best vaak gehad!Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?Ik ben dit seizoen begonnen als hoofdtrainer van het eerste elftal van de Zweef. Ik wil, en het team wil dat ook ook, proberen zo snel mogelijk hogerop te komen. Hierbij wil ik naast het team ook mezelf als trainer verder verbeteren en ontwikkelen.Wat is jouw top 3 van beste amateurs waar je mee of tegen hebt gespeeld?Ik ben nooit zo goed in het onthouden van namen, dus dat is een lastige met betrekking tot tegenstanders. In al die jaren heb ik veel goede medespelers gehad. Enkele van die spelers zochten hun heil ook wel eens bij andere clubs om het hogerop te zoeken, zoals bijvoorbeeld Xander ten Hove, Tom Hegeman, Vincent Fernandez, maar ook anderen deden dat. Waar ik me in die jaren wel eens over verbaasd heb, is dat teamgenoot Niels Hegeman, bij mijn weten, nooit is gevraagd door andere clubs. Ik denk dat hij bij menig club een waardevolle speler was geweest. Als hij wel is gevraagd, maar toch niet ging, ben ik hem daar nog steeds dankbaar voor, haha!Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?Ik heb in al die jaren natuurlijk verschillende trainers gehad. Iedere trainer brengt wel iets met zich mee waar je wat van op pikt. Joop Geerink en Anton Wennemers waren denk ik trainers die goed het teamproces en het teamgebeuren in de gaten hadden. Philip Agteres heeft bij de club en bij ons als spelers ook meer besef gecreëerd m.b.t. randvoorwaarden bij een eerste elftal en meer professionalisme gebracht. Een specifiek moment vind ik lastig te zeggen, er zijn zoveel mooie momenten geweest.Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?Nee, ik had geen rituelen. Qua bijnaam werd ik op een gegeven moment Klokkie genoemd. Er liepen in de A-selectie bij De Zweef op een gegeven moment nogal wat Nielsen rond. Wat was je mooiste sportpark?Ik vond het altijd wel leuk om bij AGOVV of Germania te voetballen, mooi in de bossen en een mooi groot hoofdveld.Wat was je mooiste goal?
Ik kan me zo niet 1-2-3 een hele mooie goal herinneren van mezelf, wel een aantal belangrijke goals. Daarnaast kan ik me herinneren dat ik wel eens ‘verrassende’ goals maakte, dat iedereen dacht, dat is een uitzichtloze situatie, dat wordt niet meer wat, haha. Ik kan me bijvoorbeeld nog herinneren, volgens mij thuis tegen Voorwaarts Twello, dat de laatste man de bal afschermt voor zijn keeper die uitkwam. Echter ik kwam er nog net met een sliding tussen, waarbij de bal lullig midden in de goal rolde, waarbij naast de goal de keeper en laatste man vragend naar elkaar stonden te kijken.Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?Ik weet niet of het spel heel veel veranderd is. Ik denk dat de spelers nu veel meer info krijgen met betrekking tot het voetbal an sich, maar ook qua fysieke begeleiding. Misschien lijkt nu alles dus meer op elkaar, vroeger had je misschien meer specifieke spelopvattingen vanuit een clubcultuur en ik denk ook zekers meer specifieke opvallende karakters, culthelden.Wat is jouw advies aan de talenten van nu?Geniet ervan! En grijp de kansen die je krijgt, ook al moet je soms iets geduld hebben. Je kunt je hele ‘leven’ voetballen, echter fanatiek op een bepaald hoog niveau is maar tijdelijk. Het is zonde om dat te vergooien. Je moet er soms wat voor laten, maar je krijgt er ook heel veel voor terug!
