Mariënberg en Banthum gaan met een gelijkspel de winterstop in. Maar zonder toeschouwers is er geen bal aan. Zeker zo’n kanaalderby tussen Banthum en Mainbarg moet met publiek gespeeld worden. Punt. Uitroepteken! Voor veel supporters in beide kampen toch de wedstrijden van het jaar.
Door A.D.
En dan met z’n allen in de altijd gezellige derde helft het titanenduel oeverloos analyseren totdat jij of jouw collega van de club VKV een ons weegt. En toch, toch was het ouderwets gezellig. Anders dan anders. Maar met z’n allen maakten wij er gewoon het beste van.
Mooie zware pijp
Bijna 365 dagen zijn wij elkaars beste vrienden, alleen twee keer in het jaar en twee keer 45 minuten een beetje minder. Maar na afloop zijn we gewoon weer elkaar beste vrienden. Pretkegel erbij, zelfgebakken cake, stukjes worst en blokjes kaas. Ach, je kent het wel. Zowel op sportpark Moscou alsmede in de vele huiskamers via YouTube is het vast op deze manier gegaan, want Banthum heeft een live-stream voor elkaar kunnen boksen. De schatting was toch wel dat op deze manier zo’n duizend liefhebbers het duel live hebben kunnen volgen, kan meer zijn ook minder. Maar het glas hebben wij ook altijd halfvol in plaats van halfleeg. De Statler & Waldorf van Banthum, teammanagers Hans Pullen en Gert Nijenhuis, staken inderdaad een sigaar in brand en rookten een mooie zware pijp.
Waterkoud
Binnen de bewuste kalklijnen duurde het wat langer dat de strijd daadwerkelijk ontbrandde. Het vuurtje werd redelijk laat opgestookt, de meeste voetballers hadden daarvoor wat aansporing nodig van diverse mensen buiten het veld. De eerste helft was Banthum baas in eigen huis. Het kwam na twintig minuten op voorsprong via Tygo Bril, die koppend bij de les was. Veel gebeurde er niet de eerste 45 minuten, maar de thuisploeg had de boel redelijk onder controle. Mariënberg kwam amper in de buurt van het doel, verdedigd door Karel Pullen. Het was behoorlijk waterkoud, het miezerde een beetje. Die twee man, een paardenkop en een plukje wat ander volk waren blij dat scheidsrechter Wolterink na 45 minuten affloot voor de rust.
Lont in het kruitvat
Beetje warmen aan donkere koffie en ach ja, dat plakje cake was niet te versmaden. In de fraaie bestuurskamer, aangepakt door een heuse styliste, spraken de aanwezige Mariënbergers de hoop uit op een punt. Dat was gezien het spelbeeld in het eerste bedrijf wellicht het maximale. De inbreng van Patrick Willems in de tweede helft zorgde voor meer evenwicht. Ineens had Mariënberg in de voorhoede iets meer in de melk te brokkelen. Al na vijf minuten was daar de kans op de gelijkmaker, maar ontbrak het nog aan precisie. Maar eindelijk ging de lont in het kruitvat. Wat irritaties in het veld, enkele opstootjes. Gek genoeg had het jonge elftal van oefenmeester Arjan Visscher dit zetje nodig.
Loon naar werken
Weer respect voor de elf hardwerkende jongens. Ook gaat het voetballend niet altijd even goed, ze blijven maar gaan en strijden voor elke vierkante meter. Ze kregen dan ook loon naar werken. Vlak voor het hele uur leverde een vrije trap vanaf de zijkant de op dat moment misschien wel verdiende gelijkmaker op. Jari van der Veen schoot de bal hard de zestien in. Misschien rekende Karel Pullen erop dat de bal onderweg nog getoucheerd zou worden maar door een woud van spelers ging het leder gewoon tegen het netje aan. 1-1. Lekker hoor. Banthum was het even kwijt, controleerde niet langer de wedstrijd en in die fase had Mariënberg op een 1-2 voorsprong kunnen komen. Oké, teveel van het goede. Maar het had gekund. Een kwartier voor tijd verdwenen de meeste krachten uit beide elftallen. Moegestreden op het zware natte veld.
Gedenkwaardige editie
In de slotfase mochten de gasten uit Mariënberg niet klagen dat enkele mogelijkheden van Banthum niet werden gepromoveerd tot doelpunten. Een vrije trap van good-old Hakkers ging rakelings langs de goede kant van de paal, vanuit ons gezien dan. Verder behoedde Brinks zijn elftal met enkele knappe reddingen voor een achterstand. Maar na afloop konden beide clubs leven met het 1-1 resultaat. Ondanks alle beperkingen toch een gedenkwaardige editie van de kanaalderby, echter volgende keer weer gewoon met dom ouwehoerend publiek langs de lijn. Want nogmaals, zo was er geen bal aan. We maakten er met z’n allen nog iets van. Fijn weekend. Normaal gesproken gaan wij reeds vroeg de winterstop in. Tot volgend jaar.
