Komende zaterdag is Mariënberg op het vertrouwde Westerpark gastheer voor Voetbal Vereniging Hellendoorn, die normaal gesproken bivakkeert op sportpark De Voordam aan de Koemaste nummer 2 in het avontuurlijke Hellendoorn.
Voorbeschouwing op V.V. Mariënberg – VV Hellendoorn (09-04-2022)
Door A.D.
Als je denkt: ‘Ik ben verslagen’, is de nederlaag een feit. Als je denkt: ‘Ik zal niet versagen’, win je op den duur de strijd. Als je denkt: ‘Ik kan het niet halen’, is de tegenslag op til. Want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door een wonder, telkens weer de zwaarste race. Denk: ‘Ik kan het’, en daar gaat het. Iedereen vindt bij wilskracht baat. En in zaken wint de daad het van het nutteloos gepraat. Als je jammert: ‘Ik ben zwakker dan mijn grote concurrent’. Blijf je levenslang de stakker die je ongetwijfeld bent. Niet de Goliaths en de rijken tellen in de kamp van zes. Maar de fermen, die niet wijken, hebben vroeg of laat succes.
Elf tegen elf
Jullie denken, vast en zeker, wat heb ik nou weer aan mijn fiets hangen? Heeft onze razende reporter ze niet alle 24 meer in het kistje bier zitten? Gaat het wel goed, jongen? Ja, hoor. Prima. Kan altijd natuurlijk. Maar zoekende naar oude wedstrijdverslagen kwam ik dit oude overwinningsgedicht per ongeluk tegen op het internet. Soms vind je iets waar je überhaupt niet naar op zoek was. We denken misschien dat wij komende zaterdag tegen een club uit de ongenaakbare top drie geen kans van slagen maken, maar waarom niet? Geloof in jezelf, het is elf tegen elf, we beginnen met 0-0 op het scorebord en na negentig minuten worden pas de twee keer drie kwartieren afgerekend. We hielden Hellendoorn 23 oktober van het vorige jaar toch ook keurig op 0-0?
Niet bepaald de mooiste brieven
Ok, de grote plaaggeest voor de Voordam-bewoners was destijds Brinks, Jelle Brinks. Maar we moeten gewoon het duel met een andere mindset in. De komende weken krijgen wij het niet makkelijk. Wat ik je brom. We spelen in enkele weken tegen de nummer drie (zaterdag dus), vier, zes en de nummer twee van de huidige ranglijst. De laatste weken schreven wij nou niet bepaalde de mooiste brieven naar huis. Vele verliespartijen, soms totaal onnodig en gelijke spelen. Het wordt weer eens tijd dat wij punten gaan pakken. Voelen wij ons David? Voelen wij gewoon onszelf, zijn wij het rood-zwarte hart of nie? Ik probeer ook maar wat hè. Gooi het eens over een andere boeg.
Opvallend
Hellendoorn vinden wij terug op de derde stek. 37 punten uit 16 wedstrijden. Dit jaar speelden ze al acht competitieduels. Ze verloren er één, tegen de Zweef (de koploper) en speelden halverwege februari gelijk met 1-1 tegen Wilhelminaschool. De overige zes duels in 2022 werden glansrijk gewonnen. De laatste drie wedstrijden zonder een tegendoelpunt. Het is opvallend dat zowel De Zweef, Oranje Nassau alsmede Hellendoorn alle drie het aantal tegendoelpunten exact gelijk heeft. Tien doelpunten, weet niet wat het zegt, maar het viel mij op. Bart Benneker is voor het vierde seizoen de hoofdtrainer in Hellendoorn en knoopt er volgend jaar nog een seizoen aan vast. Jonge, vrolijke gast. Snapt hoe het spelletje werkt. Verder weinig te melden.
Onze trainert, Arjan Visscher, is tevens uit hetzelfde oefenmeesterhout gesneden. Benieuwd wat zijn strijdplan is want de laatste weken gaf zijn elftal niet echt thuis. Tuurlijk, sommige clubs hebben de punten harder nodig dan wij ze hadden maar het is nu wel een keer uit met de pret. Er moet gewonnen worden, in ieder geval punten bij elkaar gesprokkeld worden om aan de goede kant van de score te blijven zitten (iets met linkerrijtje). Mede daarom gok ik gewoon hartstikke stoer op een 3-1 zege. Scheidsrechter is de heer Ron Steen en hij blaast om half drie voor het eerst op zijn fluit. Veule wille maar vooral veule Skik. Joah, mag wel zo.
