Komende zaterdag is Mariënberg op het vertrouwde Westerpark gastheer voor de club VKV (vijf kilometer verderop), namelijk Voetbal Vereniging Bergentheim, die normaal gesproken bivakkeert op sportpark Moscou aan de sportlaan nummer 7 in het mooie Banthum.
Door A.D.
De trainers van Mainbarg en Banthum kunnen elkaar de hand schudden, want beide kapiteins zitten voor de onvervalste kanaalderby in een soort van hetzelfde schuitje. Wat ik oe brom.
Volledig verzorgde weekendcruise
Na de winterstop zijn de vlaggenschepen van beide clubs al regelmatig op een zandbak gevaren of stak er op het Kanaal Almelo- De Haandrik ineens een ongelooflijke storm op, windkracht tien werd er soms gemeten, de groenwitte en zwartrode matrozen flikkerden zo via bakboord het schip af. Kopje onder. Het zorgde ervoor dat de punt(en) meestal gedwee werd meegegeven aan de tegenstander. De trotse bemanning had dan weer scheurbuik, dan waren ze ziek, zwak of misselijk of waren ze op een volledig verzorgde weekendcruise in het buitenland. Waarvan akte.
Tevens zwaar onvoldoende
Want zowel Banthum als de Westerparkbewoners hebben na de winterstop wel eens betere tweede helften van de lopende seizoenen gedraaid. Onze gasten van The Green Pride speelden tot nu toe, na de hervatting, negen officiële competitiewedstrijden. Ze wonnen er maar één (tegen ASV ’57), drie keer werd er gelijkgespeeld en maar liefst vijf verliespartijen. Daar kocht je vroeger bij de NOH-bakkerij geen brood voor, daar zette Schipper de ovens niet voor aan. Maar wij deden het amper beter. Ok, wij speelden één wedstrijd minder, acht duels dus. Maar ons rapport is tevens zwaar onvoldoende. Ook één keer winst (tegen Bruchterveld), tevens drie keer een remise (gelijkspel dus) en vier verloren duels.
Rendementen uit het verleden
Daar haalde je eerder bij Solong Mode aan de Westerweg niet eens een nat pak voor, met de complimenten trouwens van de familie de Jong. Nostalgie mensen. Allemaal nostalgie, iets met rendementen uit het verleden en geen garanties voor de toekomst. De NOH-bakkerij is niet meer, daar staan tegenwoordig fraaie huizen vlak bij de Pub van Gait, ik hoor daar mooie verhalen over maar dat geheel terzijde. Een illuster duo van weleer (be)spreekt daar nog wekelijks de toestand in- en rondom Banthum en verdere omgeving.
Mooie en lieve vrouwen
Waar ooit de Solong Mode zat is nu De Kapperij gehuisvest. Je wordt daar mooi geknipt en glad geschoren, je legt je drukke hoofd heerlijk rustig in de zalvende handen van Wilma, Hester, Monique, Karin, Laura of onze eigen Janiek. Ja, ik noem ze alle zes, je weet nooit waar het goed voor is. Zonder uitzondering mooie en lieve vrouwen, waarvan akte. Mien Moe komt er al zo’n beetje negentig joar. Ja lieve mensen, Times are Changing zong Bob Dylan ooit. En Pantherei stroomt sowieso door de aderen van wat ooit de klassieker onder de klassiekers was. De onvervalste kanaalderby. Alles stroomt, niets blijft.
De dreigende afgrond
Waar ik eigenlijk naar toe wilde is dat beide clubs 363 – in een schrikkeljaar 364 dagen per jaar – hele goede vrienden cirqa buren van elkaar zijn. Elkaar het licht in de ogen gunnen, elkaar groeten onderweg en soms bij elkaar op de koffie komen. Vaak letterlijk, heel af en toe figuurlijk. Maar dat wij nu allebei op een kruispunt staan. Is de brug over de Kloosterdijk of in Oud-Banthum nu open of dicht? Wie gaat SVVN achterna en maakt zich vroegtijdig op voor droge voeten en wie gaat er nog enkele weken vertoeven langs de dreigende afgrond van het afvoerputje wat nu nog de 4e Klasse heet?
Het laagste amateurniveau
Ik hoorde dat de KNVB plannen heeft om een 5e Klasse te beginnen op zaterdag. Tuurlijk, het moet gek lopen. Maar ik lig liever enkele wedstrijden voor het einde van het seizoen in de veilige haven uitgeteld met het anker geruststellend verankerd in de zee, euh, in de bodem van het kanaal dan dat ik nog moet vrezen voor een ongemakkelijke afdaling naar het laagste amateurniveau op de mooiste dag van de week. Banthum deed het vorige week echt niet verkeerd tegen de koploper op dat moment, de Zweef. De groenhemden kwamen zelfs voor met 2-0 tegen de ongenaakbare lijkende reus uit Nijverdal.
Spelopvatting van Banthum
Volgens ooggetuigen had de ploeg van trainer Arjan Keuken nog meer in de potten en pannen moeten roeren bij de Zwevers. Een drie of vier tegen nul voorsprong had gekund op Moscou. De Zweef was de weg volledig kwijt in de eerste helft, zocht vergeefs naar een speld in de hooiberg. Banthum werd door de verslaggever van de Zweef de nooit versagende tegenstander genoemd. Wat een heerlijke uitdrukking en verder maar klagen over het erbarmelijke veld en de spelopvatting van Banthum die volgens deze meneer veelal de lange bal hanteerde en het middenveld volledig oversloeg.
De algemene opvatting
Tja, een kat in het nauw maakt nu eenmaal rare sprongen. Desondanks lukte het de Zweef wel om langszij te komen, zij het zelfs met tien man. De keeper kreeg ten onrechte rood. Volgens een goed ingevoerde bron was rood op z’n plek, terwijl ie nog in de kantine zat, maar de Zweef speelde gelijk terwijl er in de 96e minuut nog een penalty werd gemist. Ze vergaten dus de winst mee te nemen naar de Gagelman en zagen vervolgens Oranje Nassau over hen heen kruipen. Maar de algemene opvatting was dat Banthum op de weg terug is. Glas halfvol is het principe.
Sinds lange tijd
Van hetzelfde laken beetje een pak bij Mariënberg. Ook wij speelden gelijk, zij het niet kansloos, met 3-3 als logisch gevolg. Wij creëerden gelukkig weer twee volle handen met kansen. Het was nog niet allemaal goed, de eerste helft was niet bijster om van te genieten maar het spektakel in het tweede bedrijf vergoedde veel, zoniet alles. Een kritische supporter, noem geen namen, had het zelfs over één van de beste tweede helften sinds lange, lange tijd. Later werd ie Ike genoemd bij café Mans en wilde zijn buurman met Tina iets op de brug doen. Wolter probeerde nog ff live in de uitzending bij Omroep Noos te komen maar had zijn beltegoed op. Rare jongens, die Mainbargers.
Glas halfvol twee
Maar de strekking van het verhaal is dat Mariënberg tegen SVVN weer een beetje aan het voetballen was geslagen. Het geloof in eigen kunnen weer terug vond. Als ik mij niet vergis. Glas halfvol twee. Kortom, het lijkt mij op voorhand een zeer interessante ontmoeting te worden, de krachtmeting tussen Mainbarg en Banthum in the battle of the farmers. Vorig jaar, 27 november 2021, was het een troosteloze derby omdat het publiek niet welkom was en thuis moest genieten van dezelfde vertoning als die enkele uitverkorenen zagen op sportpark Moscou. Destijds werd het 1-1 en waren wij achteraf het meest happy daarmee.
Bierleverancier uit Enschede
Nu kan iedereen weer aanschuiven bij de hoofdmaaltijd. Het gaat (gelukkig) weer ergens om. Deze kanaalderby is niet veur spek en bonen. Hier wil Bartje echt wel voor bidden. Een feestje word het sowieso op het Westerpark. Het contract met de bierleverancier uit Enschede is verlengd voor tig meer jaar. Daar moet op gedronken worden, hi ha ho. Daar moet op gedronken worden. Grolsch blef dus aan de tap en dat is geen grap. Vanaf half vijf, kan ook iets later zijn, slingert DJ Erik Volkers de laatste en de grootste hits uit het heden en verleden de zwangere kantine in.
Voor de kinderen is er een heuse stormbaan en voor de ouders opent de tap op ieders commando gulzig haar vochtige kraan. Laat het gerstenat stromen. Laat het feest zijn op het Westerpark. Hopelijk met een 3-1 thuiszege voor de Mainbargers van trainer Arjan de Visscher. Maar laten wij vooral in oude vriendschappen nieuw leven gaan blazen. Mocht u nog iemand weten, ik hou mij van harte aanbevolen. Scheidsrechter is de heer Erik Maat en hij blaast om half drie voor het eerst op zijn fluit. Veule wille maar vooral veule Skik met de club VKV. Joah, mag wel zo.
