Komende zaterdag reist Mariënberg naar Hardenberg, waar op sportpark Baalderveld aan de Hondsdraf nummer 2C voetbalvereniging Hardenberg ’85 de gastheer zal zijn.
Door A.D.
‘Alles Wat Onhaalbaar Lijkt’, zingt Stef Bos op mijn oortjes terwijl ik zoek naar een opening voor dit fijne stukkie proza. Net dochterlief naar bed gebracht. Na tig verhaaltjes voor te hebben gelezen kom ik beneden en zie ik Moos achter de laptop zitten.
Oude vrouw bij de Appie
‘Moet je schrijven papa? Ik kan het stukkie ook wel schrijven hoor,” zegt ie terwijl hij Word alvast voor mij opent. Ik gooi wat vluchtige aantekeningen op tafel. ‘Kun je dit lezen, jongen?’ “Néé, jij wel dan?”. Ik zeg maar niet dat ik soms mijn eigen handschrift niet kan lezen, ach – veel zinnigs komt er vervolgens toch niet uit mijn vingers. Hij doet wel een dappere poging. ‘Papa, wie is Jan Wolbink en Emiel Maat, is dat de broer van Bert? En wat heeft Dennis van Dijk te maken met een oude vrouw bij de Appie? Wat is een Coopertest en waarom staat je school (MAVO) op dit papiertje. Je gaat het toch wel over voetbal hebben?’
Van vierde naar negende plek
Hij mist meteen de naam van Gerard Lotterman, zijn grote vriend, tussen mijn zinloos gekrabbel. Die is er zaterdag weer gewoon bij hoor. ‘Maar ze moeten wel weer eens winnen of niet, Papa?’, als hij aan mij voorleest dat het wel weer eens tijd wordt voor een klinkende overwinning. Waarvan Akte! Daar heeft ie trouwens wel een punt. Want veel punten hebben wij de laatste weken niet meer gehaald. Voor enige tijd terug stonden we nog op een gedeelde vierde plek, momenteel bivakkeren wij op de negende stek. 24 punten uit 20 duels.
Mooie roerganger op het Westerpark
Ter vergelijk, nummer vijf op de lijst heeft maar drie punten meer. Er kan nog van alles gebeuren, maar het is wel zaak dat wij de komende duels eens wat punten gaan sprokkelen, gewoon om enkele weken voor het einde van de competitie de veilige haven te bereiken. Hardenberg staat voorlopig een plekje onder ons. Ze staan 10e met 21 punten. Jan ‘Potdomme’ Wolbink resideert alweer enkele seizoen als (jeugd)trainer bij de Blauwen. Ooit was hij een mooie roerganger op het Westerpark, de kapitein in de achterhoede van het vlaggenschip. Mooie kerel.
Tussen de potige zwanen
Net zo als trainer Emiel Maat en zijn assistent Dennis van Dijk. Emiel is de zoon van Jan en het neefje van Bert, Ard, Therese, Jan en Riny. Heb ik ze allemaal? Emiel zit voor het tweede seizoen achter het stuur bij de club die ooit voetbalde op sportpark de Kruserbrink waar nu nog altijd korfbalclub Juventa is gehuisvest. Hardenberg ’85 begon als een zondagclub maar verhuisde voor enkele jaren terug naar de mooiste dag van de week, namelijk de zaterdag. De Kruserbrink, ik wandel er nog regelmatig mijn kilometers tussen de potige zwanen en kwakende eenden door. Nu voor de lol, eerder – vroeger, moest ik daar van de heren Nawijn en Snijders van de Christelijke MAVO vaak de Coopertest lopen. (hardlopen hè).
Familie van elkaar
Binnen 12 minuten, ik geloof minimaal 2400 meter afleggen. Ach, dat haalde ik altijd wel. Gemakkelijk ging het niet, ben nooit een Gerard Nijboer of Marti ten Kate geweest. Ben anders gebouwd, zeg maar. Zal Mark ten Kate van de VTC dan weer familie van die hardlopert uut Twente zijn? Iedereen is toch bijna familie van elkaar? Ach, alle Menschen werden Brüder. Alle vragen beantwoord? Oh ja, Dennis van Dijk. Ik kwam deze mooie praatgrage trainert, de vroegere buurman van Theo en Janneke, begin februari eens zaterdagavond laat tegen bij de plaatselijke Appie Heijn.
Typisch kassa-gesprekje
Hij nog in zijn blauwe trainerskloffie, ik met een voorzichtige kegel rondom mijn niet meer nuchtere hoofd en blauwe sneakers. Moi, Hoi – hoe is het. Nog gevoetbald, Ja, verloren, jullie dan, ook ja – ok. Fijn gesprek derhalve. Was tegen sluitingstijd, de meeste mensen hadden alleen maar ongezonde dingen in hun karretje liggen. FF soldaat maken op deze zaterdagavond met een pretkegel on the side. Weet niet eens meer wat Dennis in zijn mandje had liggen. In ieder geval geen drie punten. Het was zo’n typisch kassa-gesprekje tussen ons.
Aan het werk
Theo gtp? Was nog maar één kassa open. Ik had geen drukte, Dennis ook niet! Een oude mevrouw in een fraai gespoten blauwe scooter was aan de beurt. Het lukte haar bijna niet om de spulletjes uit het winkelmandje op de lopende band te krijgen. Ik wilde net te hulp schieten, echt waar, toen reddende engel Dennis op stond. Hij stond al maar je begrijpt wat ik bedoel. Hij pakte keurig de boodschappen in voor deze mevrouw. Zij werd er zo gelukkig van, dat zo’n mooie jonge kerel voor haar aan het werk was. Mooi toch. Werd er gewoon vrolijk van.
Abonnement 3e Klasse
Zo is die oude buurman van Theo hè. De kracht van gewoon doen! De lijfspreuk van de gemeente Hardenberg. Langzaam maar zeker zijn de bewoners van sportpark Baalderveld uit het dal geklommen. Het lijkt erop dat ze tevens het abonnement voor wederom een jaar 3e Klasse weten te verlengen. Gaat weinig over voetbal deze voorbeschouwing hè, klopt als een bus. Wat ik oe brom. Voetbal, dat ging het inderdaad de laatste weken niet over bij ons. Voetballend gezien maken wij niet onze beste periode door.
Appels en bomen
Vorige week was de kleine nederlaag tegen ON van te voren al zo’n beetje ingecalculeerd. Wie weet de aanstaande kampioen nog punten af te pakken? Stunter Bruchterveld misschien komende zaterdag, ze wonnen vorige week van Hellendoorn. Wie had dat verwacht? Ik lul ook maar wat, had beter Moos het stukkie kunnen laten schrijven. Was er nog iets zinnigs uitgekomen, of niet natuurlijk. Iets met appels en bomen. Maar het is zaak dat wij de komende weken overwinningen gaan boeken. Want de komende weken moet het wel gaan gebeuren.
24-uren kaars
Aanstaande zaterdag tegen Hardenberg ’85, dinsdagavond 10 mei tegen ASV ’57 en 14 mei tegen de heren van AJC ’96 uit het verre Losser. Misschien kunnen wij na deze drieluik dan naar rood-zwarte hartelust met losse handen fietsen. Het zou toch mooi zijn, het seizoen mag niet als de 24-uren kaars van Derksen uitgaan. Wij druipen toch niet af? Met de veilige haven in zicht? D’r op of geen vreten. Recht je rug, trap de bal naar voren. Je moet schieten om te scoren. Of niet, Maat? Ik hou goede moed en ik hou vol, blijf gewoon een 1-3 zege als prognose noteren.
De aftrap is zaterdag om 15.15 uur en scheidsrechter is de heer Daan Schoemaker die heerlijk op zijn fluit mag blazen als ie maar bij zijn leest blijft. Alles wat onhaalbaar lijkt! Kop d’r veur! Succes mannen, veule wille maar vooral veule Skik.
