Komende zaterdag is Mariënberg op het vertrouwde Westerpark gastheer voor voetbalvereniging Daarlerveen, die normaal gesproken bivakkeert op sportpark de Belt aan de Gerrit Jan Kerkdijkweg, nummer 5, in het pittoreske Daarlerveen.
Door A.D.
‘The Boys Are Back In Town’ – Het fantastische nummer van Thin Lizzy – knalde afgelopen zondag door mijn huis aan de Voermanstraat, net op het moment dat ik ff aan het rondneuzen was op de website van onze gasten.
Gemoedelijk boemeltje
Toeval bestaat, wen er maar vast aan. Big Brother loert naar ons allemaal. Want ze zijn een tijdje uit de running geweest, de trotse Daarlerveners, de jongens van de gestampte pot. Ze stopten namelijk zo maar van de één op andere dag na het seizoen 2007/2008 (tijdelijk) met prestatievoetbal op de mooiste dag van de week. Net alsof ineens de boemel niet meer stopte op het gemoedelijke perronnetje van Doarseveld, maar vanuit Vroomshoop in één streep (nou ja, zo hard liep die boemel vroeger niet) door kachelde naar Vriezenveen met als eindstation Almelo. Of net andersom, wat u prefereert, als je de andere kant op gaat met als laatste halte Mainbarg.
Fijn slapen
Nu boemelt de Blauwnet de laatste jaren zelfs door naar Hardenberg. Zo voelde het een beetje. Iets met Phanterei. Alles stroomt, niets blijft. Waarvan Akte. Maar wat kon je fijn slapen in dat boemeltje. Vanuit Almelo viel ik vaak halverwege, net als wij Daarlerveen passeerden, in slaap en miste dan vaak aan de linkerkant sportpark de Belt. Als Geerdijk werd omgeroepen, destijds stopte de trein er nog, moest ik opletten dat ik wakker bleef totdat de boemel station Mariënberg binnenreed. Ben namelijk wel eens wakker geworden in Daarlerveen en dan treinde de Boemel net weer niet de goede kant op, als u begrijpt wat ik misschien bedoel.
Blonde kuif
In het seizoen 2013/2014 liet Daarlerveen zich zien als een heuse herintreder. Ze hadden blijkbaar links en rechts weer wat volk opgetrommeld die tegen een bal en een deuk in een pakje boter konden trappen cq. schieten. Denk niet dat Jurrie Karsten nog acte de présence heeft moeten geven. Als ik denk aan Daarlerveen, opgericht op 1 juli 1948, moet ik ook altijd denken aan de blonde kuif van Karsten. Volgens mij liep hij al richting de vijftig jaar toen ie nog orders stond uit te delen in de achterhoede van het Daarlerveense vlaggenschip. Ik verdenk Jurrie er zelfs van dat hij amper na de oprichtingsdatum al actief was op de Belt. Wat ik oe brom.
Grote bankroof
Vroeger, in de vorige eeuw, kocht je je zwarte voetbalschoenen bij Jurrie. Adidasjes, maat 45 drie-kwart. Tuurlijk met zes afschroefbare noppen. Pinnen noemde men dat toen. Niemand anders in de omgeving had die maat, Jurrie wel en ik dus ook. Kocht daar tevens de rood-zwarte Uhlsport keepershandschoenen. Destijds nog 79 gulden, nu betaal je dat minimaal in euro’s en meer vertelde Jelle. “Times are Changing, My Friend en zekers in onze portemonnee.” Nu kom ik niet meer zo vaak in Daarlerveen, het dorp in Noordwest-Twente. Ze tellen ruim 1200 inwoners. In de Tweede Wereldoorlog werd het geld van de grote bankroof in Almelo (1944) in een hooischuur op een boerderij in Daarlerveen verstopt. En de Duitsers maar zoeken. haha.
Oude stempel
Ten kerke kan men ook in Daarlerveen, je hebt keus uit wel twee, De Kruiskerk en De Schoof. Ze hebben dus die spoorlijn, een kroeg (Café ’t Vossehol), een basisschool en een gymnastiekvereniging. Van alle gemakken voorzien dus. En je had/hebt de sportzaak van Karsten, Jurrie Karsten. De tijd heeft er stil gestaan, prachtig. Nu doet hij veel in campingspul, sportprijzen, etcetera. En het is een afhaalpunt voor pakketten. Eerder haalde je er ook schitterende verhalen op, naast je voetbal- en handschoenen kreeg je die er gratis bij. Jurrie is er nog eentje van de oude stempel en stond ergens voor. Nooit om een mening verlegen. Zowel buiten als in het veld. Mooi man. Hopelijk is ie zaterdag inpandig op het Westerpark. De weg er naar toe is niet moeilijk, gewoon het Overijssels Kanaal (Almelo – De Haandrik) volgen, kan niet missen. Van harte welkom.
Van buitenaf
Verder geen nieuwe editie van Ontdek je Plekje, wij weten ondertussen allemaal wel weer waar Daarlerveen ligt en hoe daar de vlag inmiddels hangt. Wat kunnen wij verwachten van Daarlerveen? Ze hebben alle smaken reeds gehad. Gelijkspel in de seizoensouverture tegen De Esch, winst uit een weekje later bij SVVN en slechts met 1-2 vorige week de bietenbrug op, thuis tegen titelkandidaat Rigtersbleek. Zeg het maar. Hoe goed of slecht ben je dan? Schijnt dat ze veel voetballers van buitenaf hebben, jongens die de wieg of huis niet in Doarseveld hebben staan. Maakt voor ons niet zoveel uit wie waar vandaan komt. Wij moeten gewoon winnen. De laatste competitiewedstrijd tegen Daarlerveen speelden wij in het seizoen 2001/2002. Zowel thuis als uit wisten we destijds te winnen. Met respectievelijk 2-1 en 2-3. Daar koop je tegenwoordig bij de bakker geen brood meer voor.
Eerste acht
Het is net als met die handschoenen, die worden ook maar duurder en duurder. Niet alleen de vis wordt duur betaald. Het laatste wapenfeit, dat wij ons nog wel goed kunnen herinneren, is de verloren bekerwedstrijd in het seizoen 2021/2022. Daar gingen we redelijk kansloos met 3-0 kopje onder. Echter, garanties uit het verleden. Jullie kennen ‘m vast wel. Wat heeft de benauwde zege op Kloosterhaar (3-4) met ons gemoedstoestand gedaan? We hadden meer moeten en kunnen scoren. Is de boot met het nodige zelfvertrouwen nu eindelijk via het kanaal het Westerpark binnen gevaren? Als we de rood-zwarte voetjes droog willen houden, zullen er tegen clubs als Daarlerveen punten moeten worden. Ik schat hen persoonlijk wel in bij de eerste acht, maar waar ik die wijsheid vandaan haal is mij ook een volkomen raadsel.
Sierlijke voetballer
Veel kritische doch rechtvaardige supporters zien Mariënberg niet bij de eerste acht eindigen. Waarom niet? Als onze voorhoede gaat lopen zoals ze het vroeger vaak liep, zie ik voldoende mogelijkheden. Pas over een wedstrijd of acht, negen weten wij pas hoe de krachtsverhoudingen dit seizoen zullen zijn. Tot dan, zoveel mogelijk punten pakken en strijden voor elke meter. Jammer is wel dat onze noeste middenvelder en aanvalsleider, Jari van der Veen, door vervelende en steeds terugkerende blessure(s) zijn voetbalschoenen (vast niet van Karsten) aan die klotenwilgen heeft moeten hangen. Een gemis zowel binnen alsmede buiten het veld. Jari was een groeibriljant die het spelletje zag, tevens een mooie en sierlijke voetballer. Type Jan Wouters, maar toch weer een stukje anders, wat ik oe brom.
Na de vorige thuiswedstrijd tegen Juventa ’12 moest hij helaas de jobstijding melden aan zijn teleurgestelde ploeggenoten. Nogmaals een bijzonder hard gelag, want een glansrijke carrière bij de rood-zwarten lag zeker in het verschiet. Wij voetballen niet voor de boterhammen, maar voor het plezier. En Jari de kleuroloog moet nog flink wat jaartjes zijn kwast hanteren, wat ik oe brom. Jari, het ga je goed. Wie weet kun je in de toekomst een mooie functie vervullen bij het eerste elftal. Ouderwets gok ik voor zaterdag op een 3-1 zege. Zelfs zonder Jari houden wij dit optimisme er maar in. Het duel staat onder leiding van de heer Gert Jansen en hij fluit om half drie voor het eerst. Veule wille maar vooral veule Skik. Joah, mag wel zo.
