Komende zaterdag is V.V. Mariënberg op het vertrouwde Westerpark gastheer voor Zaterdag Voetbal Vereniging de Esch, die normaal gesproken bivakkeert op sportpark De Weschterik aan de Operalaan nummer 100 in het pittoreske en bourgondische Oldenzaal.
Foto’s: Vorige speelronde (s.v. Wilhelminaschool-V.V. Mariënberg)
Door A.D.
Er staat ons volgend jaar nog wat te wachten als wij na oud- en nieuw de voetballers van de Esch, ergens eind april ’23, met een tegenbezoek gaan vereren. Het hoeft niet altijd van één kant te komen hè. Toch?
Bourgondische sfeer
Als je ‘Uit in Oldenzaal’ aantikt op het internet, lees je dat Oldenzaal een levendige en bruisende stad is en een feest om naar toe te gaan. Want als oudste stad van Twente staat Oldenzaal bekend om haar bourgondische sfeer en inslag. De bekende Twentse gastvrijheid zul je er ervaren op de gezellige terrassen aan de Groote Markt, in de winkelstraatjes of tijdens de vele feestelijke evenementen die deze Boeskoolstad biedt. Boeskoolstad is namelijk de naam van Oldenzaal in de carnavalsperiode. Alaaaf. Denk niet dat het sportpark van De Esch aan de Groote Markt resideert?
Tientallen kilo’s
Daarnaast beschikt Oldenzaal over een multi-functioneel recreatiepark, het Hulsbeek. Oldenzaal is tevens de poort naar het nationaal landschap Noordoost-Twente. Kortom, je kunt er meer dan voetballen alleen en/of voetballen kijken op de Weschterik. Wat ik oe brom! Oldenzaal kent dus veel vertier en bovendien houden ze daar wel van een happie en een snappie. Ken namelijk geen enkele voetbalclub in het Oosten, hier achter de Iessel, die jaarlijks een Bokbier- en Mosselfeest organiseert. Bokbier is inmiddels ook bij ons gemeengoed geworden. Waarvan Akte. We drinken het graag op het Westerpark. Maar op een doodnormale zaterdag even tientallen kilo’s mosselen er met z’n allen door heen jassen is nieuw voor mij.
Zeeuwse kust
Je verwacht het misschien bij clubs aan de Zeeuwse kust, waar je regelmatig in het Duits wordt aangesproken. Maar niet hier. Toch was het zo. Afgelopen zaterdag 5 november kon je na afloop van het duel tussen De Esch en Wilhelminaschool mosselen eten en bokbiertjes drinken. Ik heb Alie er vorige week niet over gehoord. Maar kiezen tussen haar Cake of een bordje Zeeuwse mosselen. Nou, dan moet ik Alie helaas teleurstellen. Ga ik toch voor de mosselen. Mmmmmmmm. Lekker hoor, met stokbrood, wat sausjes en de mosselen gekookt of in witte wijn of in het al eerder genoemde bokbier.
Geen gehoor
Ik zal het hoofd competitiezaken bij de KNVB verzoeken om volgend seizoen onze ‘uit(wedstrijd) in Oldenzaal’ te plannen, eind oktober of begin november. Het begin van het bobkierseizoen en de mosselen zijn het lekkerste als de ‘R’ in de maand zit. Enfin, maar goed, het logge KNVB-apparaat zal hier wel geen gehoor aangeven. Of loop ik nu te ver op de zaken vooruit. Eerst maar zorgen dat wij er dit seizoen in blijven. Of niet dan? De Esch hoeft ook niet zo nodig, stante pede, weer terug naar de tweede klasse. Dat las ik namelijk in de Twentsche Courant, of zoals het nu heet: Tubantia. Trainer Bas van der Wal legde 11 november jl. wat zaken helder en simpel uit. Met zijn 25 of 26 jaar toch één van de jongste oefenmeesters in het trainersgilde.
Vaak gelijkspelen
Mooi man, hou je trouwens ook van mosselen? Als je goed genoeg bent, ben je oud genoeg. Waarom altijd een trainert van Advocaat zijn leeftijd? Las ook dat De Esch vaak in de slotfase nog tegendoelpunten moet slikken. Ze beginnen altijd vrij energiek aan duels maar dat houden ze niet de hele wedstrijd vol (leest u mee, trainert Visscher?). Ze kunnen nog moeilijk doseren (maatbeker misschien een optie?) en dat breekt ze vaak op aan het einde van een duel. Ze hebben nu acht wedstrijden gespeeld, waar van er vier eindigde in een remise. Wat zegt dat? Weet jij het? Dat ze vaak gelijkspelen, denk ik.
Klokkijken kunst
Van der Wal, staat ook nog eens aan de zijlijn, naast die beste stuurlui? Sorry, van der Wal heeft liever dat zijn ploeg op tijd een tandje terugschakelt. Maar ja, klokkijken is tevens een kunst. Zo zie je maar weer. Elke ploeg heeft zijn eigen kruis te dragen. Het verschil is, de ene heeft ‘m van piepschuim, de ander weer van lood. Kortom: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het kan verkeren, ik hoor vriend Bredero het zo zeggen. In de hele maand november wist De Esch niet te winnen. In de laatste vijf wedstrijden werd er twee keer verloren (van Rigtersbleek en Bruchterveld) en drie keer gelijkgespeeld (SVVN, Wilhelminaschool en Banthum). Ik hoorde vorige week iemand roepen dat wij gaan winnen van de Esch.
Bietenbrug op
Waarop hij dat baseerde, is een goede vraag. Maar ik hou wel van die instelling. D’r of geen vreten (of mosselen). We speelden het laatst op 21 september 2019 thuis tegen onze gasten uit Oldenzaal. Destijds in de seizoensouverture gingen we met 1-5 de bietenbrug op. In het seizoen 2014/2015 wisten we thuis wel te winnen, met een 3-1 zege bezorgden we De Esch in dat jaar de eerste nederlaag. Daarvoor was het 2009/2010 toen wij de degens met elkaar kruisten: 1-3 verlies. Kortom, het zegt allemaal niet zoveel. We moeten wat, een overwinning zou niet zo verkeerd zijn.
Niet zoveel
Waarom niet tegen de Esch uit De Essen, één van de grootste wijken van Oldenzaal waar bijna alle straatnamen zijn vernoemd naar planten die vroeger op de Hooge Esch groeiden. Een Es is een hoog gelegen akker, meestal te vinden op zandgronden. Dat was De Essen voordat er huizen werden gebouwd in het gastvrije Twentse Oldenzaal. Verder weet ik niet zoveel te vertellen. Wij hebben de Essenaren een paar seizoenen moeten missen. Nu zijn de jongens terug. Back in Town. Tomas Elbersen acteert niet meer in het eerste elftal en Tommie Nuchelmans staat nog langs de kant wegens een blessure, misschien wel naast die beste stuurlui.
Blauwe ogen
Je weet het niet. Luuk Beckmann is op de weg terug, hij prikte er eerder nog wel eentje of twee in tegen ons. Vroeger hadden we wel eens contact met de heren Bos, broers als ik mij niet vergis. Ach, door de bomen het Hulsbeek zien. Hopelijk zien wij de lappenmand bij Mariënberg weer een stukje leger geraken. Zou mooi zijn. Scheelt net die slok op de welbekende borrel. Ik gok ouderwets op een 3-1 zege, waarom niet? De man die het mij verhaalde in de bus vorige week heeft in mijn blauwe ogen best wel kijk op het spelletje, sowieso van buitenspel.
Het duel staat onder leiding van de heer Mick Landman uut Hengelo. Hij fluit om 14.30, euh, al om 13.00 uur voor het eerst op zijn fluit. Natuurlijk om het feit dat ons Oranje vanaf 16.00 uur de strijd aanbindt op het WK in Qatar met de Verenigde Staten. Wij zijn, zeg maar, het voorprogramma. Veule wille, maar vooral veule Skik. Joah, mag wel zo.
