Potverdikkemei. Je weet het gewoon. Rigtersbleek is zo’n liefde waarvan je nu al weet: dat is geen blijvertje. Die gaan verder, gaan door. Ze willen én gaan hogerop. Als Mariënberg zijnde gunnen we ze gewoon de hele wereld. De tweede en straks de eerste klasse.
Door A.D.
Wat een leuk, mooi en gezellig volk uut Enschede. Tuurlijk, niet iedereen was even gelukkig met de puntendeling (2-2). Trainer Janwillem van Holland van onze gasten had er zichtbaar de smoor in dat zijn ploeg niet de twaalfde achtereenvolgende zege in deze competitie-jaargang kon noteren.
Niks verloren
Ach, de groene pretkegel toverde ook al snel bij hem een glimlach om de mond mede door het feit dat, ondanks het gelijke spel, de (bijna) ongenaakbare koploper zelfs weer een punt uitliep op runner-up Hellendoorn. Die verloren namelijk van SVVN. De Esch, de nummer drie, ging tevens kopje onder bij Juventa in Wierden dus er was helemaal niks verloren. Een kleinigheidje hou je altijd. Het was gezellig na afloop in de kantine- en bestuurskamer. Rigtersbleek mag blijven. Doen ze niet, maar jullie snappen vast wel wat ik misschien bedoel.
Kansloze missie
De ploeg van trainer Arjan Visscher is gewoon uitstekend uit de korte winterstop gekomen. Het Protos toernooi liep lekker, er werd gewonnen in de enige oefenwedstrijd met 1-2 van tweedeklasser Elim en vorige week werd ternauwernood de derby tegen Bruchterveld gewonnen. Maar zelfs de meest opgewekte roodzwarte supporter zag het voorafgaande aan het duel van afgelopen zaterdag niet echt zitten. Dat was een kansloze missie. Net als vroeger, toen je dacht dat het mooiste meisje van de klas jou echt niet ging kussen in het fietsenhok.
Moeiteloos doorgetrokken
Al elf wedstrijden haalde koploper Rigtersbleek de maximale score. Het was zaak om de bus te parkeren op zo’n dertig meter voor de goal van Jelle Brinks en hopen dat die dekselse Enschedeërs het binnen het halve dozijn wilde houden. Niet teveel dadendrang, alsjeblieft! Maar de Westerparkbewoners dachten daar blijkbaar anders over en verrasten vriend, vijand maar vooral haar eigen supporters. De goede lijn van de laatste weken werd moeiteloos doorgetrokken naar het duel tegen de koploper. Notabene de eerste beste kans was voor de thuisploeg.
Moeilijke middag
Wesley Willems schoot in de derde minuut iets te gehaast de bal over de lat. Meteen in de beste tegenaanval wist Rigtersbleek wel te scoren en voorzag (bijna) iedereen een moeilijke middag. We zouden vast en zeker de bietenbrug opgaan. Niets van dat alles. Middels een penalty kwam Mariënberg op gelijke hoogte. Rolf Hofsink benutte de elfmeter feilloos: 1-1. Toch bekroop je het gevoel dat wij mochten hopen op een goed resultaat zolang Rigtersbleek het toe liet. Maar langzaam toverden wij de bananenschil uit de hoge hoed.
Koude kermis
Uit het niets kwam de koploper weer op voorsprong. Eerlijk is eerlijk, het doelpunt was fraai. Vanaf een metertje of 25 liet Sam Schukkink onze Jelle Brinks kansloos. Dat vond zelfs Moos niet grappig. Wij verstopten ons niet. Geen Hide and Seek. We trokken bij tijd en wijle gewoon brutaal ten aanval. Voor rust hadden wij twee keer de mogelijkheid om de stand gelijk te trekken. Jammer lukte het niet. Na rust dacht Rigtersbleek het klusje wel te klaren. Ze kwamen toch een beetje van de koude kermis thuis. Na 70 minuten moest aanvoerder Dennis van der Veen geblesseerd naar de kant. Toch zo’n beetje de olie in de motor.
Lieve lust
A-junior Ramon Lubbers was zijn vervanger. Het werd niet minder. Er stond afgelopen zaterdag weer een ploeg heerlijk te bikkelen alsof het een lieve lust is. Dat meisje kuste je gewoon. Een curieuze eigen goal leverde Mariënberg de welkome 2-2 tussenstand op, ik heb ‘m helaas gemist maar raar was het sowieso. De laatste tien minuten kon het alle kanten op. Mariënberg ontsnapte twee keer aan een treffer, maar aan de andere kant mocht de koploper tevens niet klagen. Kortom, met het totaal niet verwachte gelijke spel kon zowel Enschede als Mariënberg leven.
Rigtersbleek kreeg even wat tegenwind te verwerken maar ligt gewoon op titelkoers. Daar twijfelt niemand nog aan. Jammer dat Rigtersbleek ons na één seizoen alweer gaat verlaten. Tja, je kunt niet alles hebben. Volgende week wacht nummer 2, Hellendoorn. Daar hebben wij nog iets tegen recht te zetten. Sinds afgelopen zaterdag weten wij dat niets onmogelijk is. Kop d’r veur. Houd deze arbeidsethos vast. Zolang je er maar in blijft geloven.
