Het elftal van Bon Boys was zondag onherkenbaar, flets, grauw, zielloos. De ploeg uit Haaksbergen was tegen Witkampers geen schim van zichzelf. Het gevolg van de zwakke voorstelling: een zwaar teleurstellende remise (0-0).
Foto’s: Bon Boys
De doelman van Witkampers had zich ongetwijfeld iets anders voorgesteld van het bezoek aan de koploper. Maar na dik 90 minuten kon hij zijn shirt ongewassen in de tas doen. De keeper uit Laren werd geen enkele keer serieus aan het werk gezet en haalde zonder een zuchtje pijn het eindsignaal. Bon Boys dwong tegen de middenmoter veel te weinig af om aanspraak te mogen maken op de zege.
Teenlengte tekort
In de eerste helft kwam Mika Beukert na een goede aanval een teenlengte tekort voor een doelpunt en diep in de tweede helft was Dani Bultman met een kopbal dicht bij een treffer. Meer had Bon Boys niet te bieden tegen een opponent die eerder dit seizoen nog compleet werd weggetikt. Witkampers speelde gegroepeerd, gedisciplineerd, verdedigde compact en loerde op de omschakeling.
Ploeg muurvast
Bon Boys had de bal, maar het leek wel of er een deken over het elftal lag. Het spel was bleek, het oogde gelaten en ontbeerde de creativiteit en het tempo om de tegenstander in verlegenheid te brengen. Waar was de energie, die dit elftal zo vaak kenmerkt? De ploeg zat muurvast, grossierde in slordigheden en kreeg daardoor nooit de druk erop. Witkampers, dat voor rust één kans kreeg, bleef simpel overeind en dat zou in de tweede helft ook zo blijven.
Het is dat de bezoekers in de slotfase heel slordig met de aangeboden ruimtes omging, anders had het zowaar nog slechter kunnen aflopen voor de thuisploeg. Uiteindelijk moest Bon Boys op deze verloren koude middag genoegen nemen met een punt, waardoor het elftal wegzakte naar de derde plaats op de ranglijst. Ook in de 2e Klasse I kun je niet ongestraft punten blijven morsen.
