Stevo-Bon Boys was de verwachte botsing van twee speelstijlen. De topper boeide van de eerste tot de laatste minuut en kreeg uiteindelijk geen winnaar, of het moet de neutrale toeschouwer zijn geweest: 1-1.
De spelers van Stevo vielen na dik 90 minuten teleurgesteld op het gras. Die van Bon Boys haalden eens diep adem en kwamen even later tot de conclusie dat ze wel konden leven met het punt. Begrijpelijk. Na het grote overwicht in de eerste helft van Bon Boys, gooide Stevo in de tweede helft alle zekerheden overboord, waardoor het ouderwets pompen of verzuipen werd in Geesteren.
Bon Boys begon uitstekend op de druk bezette Peuverweide waar ook veel Bon Boys-mensen waren. De ploeg van Matthijs Blijham pakte meteen het initiatief en ondanks het lastig te bespelen veld, ging de bal soepel rond. Bon Boys domineerde en liet Stevo achter de bal aanlopen, al was het wel telkens oppassen geblazen als aan de linkerkant Joes Masselink in balbezit kwam, een van de betere aanvallers in de tweede klasse.
Het was wachten op de 0-1 en die kwam na 26 minuten spelen. De inleidende actie was voor de rust ongrijpbare Jeffrey Zijlstra, die goed wegdraaide bij zijn tegenstander. Zijn schot kon in eerste instantie nog worden gekeerd door de doelman, maar hij was kansloos bij de rebound van de meegelopen Daan ten Dam.
Gezien de superioriteit aan de bal had Bon Boys er in die fase meer uit moeten halen. Meer kansen, meer doelpunten. Op basis van het veldspel was het helemaal niet gek geweest als het duel na een minuut of 35 al beslist was geweest.
Wie Stevo in leven laat, die weet dat het luchtalarm vroeg of laat afgaat bij corners, vrije trappen en zelfs inworpen. De voormalige landskampioen scoorde de helft van de totale productie uit standaardsituaties. Bon Boys was dan ook gewaarschuwd, maar een minuut voor rust ging het toch mis. Na een onnodig weggegeven vrije trap aan de zijkant, werd de bal vol vuur en precisie voor het doel geslingerd. Daar ontstond meteen chaos waarna een middenvelder van Stevo per toeval de bal in het doel werkte: 1-1.
Na rust veranderde het spelbeeld volledig. Bon Boys verloor de dominantie en dat was de verdienste van Stevo, dat vanaf de eerste minuut overal op het veld één tegen één ging spelen. Op die manier probeerde de fysiek veel sterkere thuisploeg het voetballende surplus van de bezoekers te breken en die opzet lukte. Stevo kreeg wat het wilde: een vechtwedstrijd, vol duels en lange ballen en de nodige hoekschoppen. Bon Boys kwam nog maar sporadisch onder de druk van de powermachine uit Geesteren uit. Het is niet zo dat de bezoekers werden weggevaagd, maar gaandeweg de wedstrijd werd het wel een kwestie van in eerste instantie overleven. Dat dat lukte was voor een belangrijk deel te danken aan onze doelman Wouter Lankheet, die een geweldige wedstrijd keepte.
Toch had Bon Boys ook nog zomaar drie punten kunnen meenemen, want een kwartier voor tijd kreeg Stefan Overbeeke na een uitbraak een grote kans. Maar zijn schot van dichtbij verdween hoog over het doel.
Als je niet meer kunt winnen, moet je niet verliezen, zo luidt één van de vele wijsheden in het voetbal. Daarin slaagde Bon Boys en dat is een compliment voor het elftal. Blijf op zo’n veld maar eens overeind tegen dit Stevo, dat het wapen van opportunisme als geen ander beheerst en bovendien ook nog maar lepe voetballers voorin heeft staan. Bon Boys sloeg de
aanval van een directe concurrent af, en dat stemde tot tevredenheid. Vooral ook, omdat alles en iedereen naderhand repte van een heerlijke wedstrijd waarin alles zat. Met op basis van beide helften ook een terechte uitslag.
Door de 1-1 zag Bon Boys ATC’65 en BWO langszij komen op de ranglijst, maar de weg naar de eindstreep is nog lang. Komende zondag wacht de ploeg alweer de volgende uitdaging. Dan komt ATC voor de topper naar De Greune. Het verschil tussen beide ploegen? Welgeteld één goal in ons voordeel.
