Patsboem, opeens is het over en uit. Voor het eerste elftal zit het seizoen erop na de nederlaag in de nacompetitie. De ploeg van Matthijs Blijham verloor donderdagavond met 2-1 van eersteklasser Roden. Dat was weer eens onnodig, maar eigenlijk hoeven we dat er niet eens meer bij te vermelden. Laten we het erop houden dat het seizoen zo in stijl is afgesloten.
De ambities om na jaren de stap te maken naar de eerste klasse, kunnen weer voor even de ijskast in. Bon Boys kreeg in de voorbije weken voldoende mogelijkheden om op matchpoint te komen, maar al die kansen werd niet verzilverd. Opvallend is dat de ploeg de laatste acht thuiswedstrijden won, maar daar staat tegenover dat de laatste vijf uitduels allemaal verloren zijn gegaan. Een veeg teken.
Een uitsyndroom? Je zou het haast gaan denken. Donderdagavond onder de rook van Groningen deed het elftal zichzelf weer eens tekort. Bon Boys was in grote delen van de wedstrijd de betere ploeg, kreeg ook de meeste kansen, maar sneed zichzelf in de vingers door twee goals cadeau te doen. Met alle respect voor de Drentse tegenstander: van deze ploeg had Bon Boys niet mogen verliezen. „Er had meer ingezeten. We hebben veel kansen gecreëerd, maar we wisten dat niet in de score tot uitdrukking te brengen”, aldus onze trainer Matthijs.
Al in de vierde minuut raakte Niek Veldhuis de lat. Daar stond tegenover dat de thuisploeg even later de paal raakte. Bon Boys was de ploeg met het meeste initiatief, maar na 45 minuten stond het wel 2-0 voor de uiterst effectieve thuisploeg. Het waren twee weggevers. De 1-0 ontstond nota bene uit een hoekschop van Bon Boys. Die mislukte, waarna Roden razendsnel counterde. Ook de 2-0 was een geschenk na een fout in de opbouw, waardoor de rappe aanvaller van Roden over de rode loper naar het doel kon. „Je zit in de kleedkamer, je hebt het gevoel dat je beter bent, maar je staat wel met 2-0 achter”, aldus Matthijs.
Na rust was het eenrichtingsverkeer. Toen Dani Bultman al snel voor de 2-1 zorgde, dacht vrijwel iedereen dat Bon Boys erop en erover zou gaan. Roden kwam niet meer van de eigen helft en schoot de ballen alleen nog maar lukraak naar voren. Bon Boys drong ook wel aan, maar zoals wel vaker de laatste tijd: het ontbreekt het elftal aan effectiviteit. En aan overtuiging in de afronding. Het was het allemaal net niet en dat is de story van het seizoen. Het slotoffensief leverde niets op, waardoor Bon Boys na een lang en ook mooi jaar met lege handen staat. Althans: als je puur naar de score kijkt.
Dat er ook de nodige goede dingen zijn gebeurd, lezen we morgen op de site als we terug- en vooruitblikken. Nu is het even uithuilen en opnieuw beginnen.
