Spelersprofiel: Frank Elsweier
Geboortedatum: 27 januari 1979
Voetbalperiode: F-jeugd tot en met B-jeugd: HSC’21
A-jeugd: Heracles’74
Senioren: HSC’21 (Haaksbergen), Fortitudo (Italië), RKTVV (Tilburg), PSV amateurs (Eindhoven), Victoria Frechen (Frechen, Duitsland), ‘’Freizeit Fussball’’ (Duitsland)
Positie: Middenveld (meestal linkshalf)
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Gestopt? Ik ben net begonnen 😊. Ik hoop eigenlijk nooit te stoppen met voetbal. Niets is mooier dan een balletje trappen.
Wie was als speler jouw voorbeeld?
Een voorbeeld heb ik niet echt gehad. Wel voetballers waar ik tegenop keek. Toen ik nog jeugdspeler was, waren dat bijvoorbeeld Ben Veldhuis, Gerrit Veldhuis, Peter Visser, Eddy Boerhof, John Gielink, Michael Dikken in het eerste van HSC’21. Ik vond het geweldig later ook zelf nog met een paar van hen samen te mogen voetballen.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
In de prestatie-elftallen als een ‘’dienende’’ speler. Bij de nominaties van ‘’HSC’21 elftal van de eeuw’’ stond in de beschrijving ‘’smeerolie op het middenveld’’. Dat vond ik zelf wel een mooie beschrijving.
Had jij een specialiteit als speler?
Goede techniek, één keer raken, simpel spelen, weinig balverlies.
Waar ben je het meest trots op?
Dat ik in het eerste van HSC’21 heb gespeeld. Als jeugdspeler van HSC’21 altijd vaste prik op zondagmiddag naar thuiswedstrijden van het eerste kijken. Vervolgens zelf in het eerste spelen. Met ‘’eye of the tiger’’ het veld oplopen, mijn vader (zelf ook lang in het eerste gevoetbald) aan de rand van het veld, kippenvel. Echt prachtig. Uiteraard ben ik ook trots op het algeheel amateurkampioenschap met HSC’21. Het mooiste daaraan is misschien nog wel dat we allemaal goed met elkaar konden opschieten. Ik voelde me helemaal thuis bij de club en in het elftal.
Heb je alles eruit gehaald als voetballer?
Voor mijn gevoel wel. Ik ben misschien wat vroeg opgehouden voor prestatie-elftallen te spelen, maar dat bracht ook veel meer tijd en rust met zich mee.
Wat is je mooiste herinnering
Als ik op Sportpark Groot Scholtenhagen bij HSC’21 rondloop, krijg ik steeds weer een speciaal gevoel. Ik heb daar prachtige jaren doorgebracht. Zowel in de jeugd als in het eerste elftal. Op het fietsje door het dieverlaarslaantje de prachte velden tussen de bomen opdoemend, de kleedkamers, de kantine. Er waren weken bij in de jeugd dat ik drie keer in de week training had, op zaterdagochtend zelf voetbalde, zaterdagmiddag bij mijn broer ging kijken, zondagochtend bij mijn vader bij de veteranen en zondagmiddag bij het eerste. Echt heerlijk.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
De familiewereld, fiscale wereld (ik ben belastingadviseur en docent en onderzoeker belastingen op de Universiteit in Tilburg) en voetbalwereld combineren met elkaar. Een prachtige combinatie en ik hoop simpelweg nog lang van die combinatie te mogen genieten.
Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Dat zijn er eigenlijk heel veel! Als ik toch iemand moet noemen, dan Pieter Jan Roetenberg. Een goede vriend van me. Een goede voetballer en fantastische kerel. Eén keer in het jaar gaan we nog samen met een andere vriend een weekendje weg. Dan bezoeken we onder andere een voetbalwedstrijdje in het buitenland (de laatste jaren waren dat Brescia, Elche, S.P.A.L en Padova) en lossen we in één weekend de gehele lokale, landelijke en wereldproblematiek op…
Mooiste herinnering aan een trainer?
Goede herinneringen heb ik aan de trainingen van Paul Krabbe. Geweldige oefenstof en een trainer die me wist te raken. Daarnaast ook zeker aan Ben van Rijn. Vrijwel de gehele jeugd bij HSC’21 heb ik hem als trainer gehad. Wat me vooral bij is gebleven is zijn enthousiasme bij iedere training. Bij een oefening als ‘’afwerken op doel’’ stond hij het hardste van allemaal te juichen als iemand een doelpunt maakte
Sowieso was dat een fantastische tijd met jeugdleiders René Aellerinck, Bertus Borghuis, Paul Kortier. In de jeugd had ik dat nog niet zo door, maar later komt dan pas het besef hoe geweldig het is, dat mensen zoals zij, er altijd voor ons waren en zoveel tijd en energie steken in een jeugdteam en vereniging.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Toen ik nog in de prestatie-elftallen zat, ging ik regelmatig een rondje hardlopen vóór ik naar de club ging (een soort warming-up voor de warming-up). Verder altijd eerst linkerschoen aan en dan de rechter (nu nog steeds). Als bijnaam Elsje of Els.
Wat was je mooiste sportpark?
Sportpark Groot Scholtenhagen natuurlijk, de thuishaven van HSC’21. Een prachtige accommodatie.
Wat was je mooiste goal?
In de senioren scoorde ik niet veel. Wat me zo te binnen schiet is een selectiewedstrijd voor een Nederlands team van PWC. We kregen een vrije trap in de middencirkel, ik zag de keeper te ver voor z’n doel en besloot te schieten. De bal vloog prachtig in het doel.
Waar moet een goede middenvelder in jouw ogen aan voldoen?
Waarschijnlijk omdat ik zelf een speler ben die weinig met de bal loopt, houd ik meer van spelers waarvan je weet wanneer je de bal krijgt, middenvelders die een bal één of twee keer raken. Ik zou denk ik gek worden van een Frenkie de Jong in mijn elftal, omdat die relatief veel loopt met een bal.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Het prestatievoetbal wordt ieder jaar (nog) serieuzer en professioneler benaderd. Daarnaast dat er meer op kunstgras wordt gevoetbald.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Genieten, genieten en genieten van voetbal. Proberen een balans te vinden in het uiterste in jezelf naar boven halen en het toch kunnen blijven genieten van de sport. Daarnaast af toe eens stilstaan bij de mensen die het voetbal allemaal mogelijk maken. Trainers, begeleiders, scheidsrechters, supporters, vrijwilligers, bestuursleden, sponsoren hebben allemaal eenzelfde liefde voor voetbal, voor jouw vereniging en maken mogelijk dat jij kunt voetballen. Wees daarvoor dankbaar en respecteer dat.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?
Nee, met het goede fatsoen, eerlijkheid en respect voor elkaar zou je er prima uit moeten kunnen komen.
Heb je ergens spijt van?
Nee, niet echt. Wat me zo te binnen schiet is een wedstrijd die ik met de Twentse selectie speelde tegen Feyenoord. Het was een vóór-wedstrijd in de Kuip (later die dag speelde Feyenoord tegen FC Twente). Normaal had ik voor een wedstrijd wel normale wedstrijdspanning, maar deze spanning ging niet meer weg tijdens de wedstrijd. Ik stond wel op het veld, maar had net zo goed op de tribune kunnen zitten. In mijn herinnering is het enige dat ik geraakt heb in die wedstrijd een speler van Feyenoord, waardoor zij een penalty kregen. Spijtig dat ik die wedstrijd niet afkwam van de spanning en geen bal heb geraakt.
Wil je nog iets kwijt?
Tot slot nog weer een ‘’romantische’’ opmerking over voetbal. Voetbal is echt een fantastische sport met een enorm belangrijke sociale impact. Het is een ontmoetingsplaats en het verbind mensen met elkaar die elkaar anders nooit spreken of tegen waren gekomen. Op dinsdag en donderdags zitten we na het voetballen nog even bij elkaar en dat is simpelweg geweldig. De voetbalhumor (kleedkamerhumor), koester het. Of je nou speelt in een prestatie-elftal, of af en toe in een hobby team, of boeken schrijft over voetbal (bijvoorbeeld Rene Waning over (de historie van) HSC’21). Het maakt niet uit, geniet van het spelletje. Deze opmerking ligt natuurlijk in het verlengde van hetgeen jij doet. Je rubriek, je boeken over voetbal (‘’balkunstenaars’’, ‘’Rob Hoekschop’’), echt harstikke leuk Rick, ga er vooral mee door.
