Gertjan Kranen: ‘Ruud Gullit was mijn voorbeeld, hij was echt uniek’

Spelersprofiel: Gertjan Kranen

Geboortedatum 26 -02-1972.

Voetbalperiode:

1990-1996 Sportclub Enschede

1996-2003 De Tubanters

2003-2004 Quick’20

2004-2005 Achilles’12

2005-2006 RKSV Vogido

De meeste wedstrijden als centrale verdediger gespeeld, soms als controlerende middenvelder en in de beginfase bij Sportclub ook als rechtsback.

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Ik ben in 2006, op mijn 34e, gestopt met prestatievoetbal. Gedurende mijn voetbalperiode heb ik erg veel blessures gekend waardoor het lichaam op een gegeven moment op was om op niveau te spelen. Ook verhuisde ik dat jaar naar Amsterdam.

Wie was als speler jouw voorbeeld?

Dat was Ruud Gullit, de fantastische uitstraling, de power en het vermogen om in alle linies uit te blinken zijn nog steeds uniek.

Had jij een specialiteit als speler?

Voetballend was ik een vrij gemiddelde speler, verdedigend kon ik veel camoufleren door een goede coaching van de middenvelders, zodat ik voorkwam om in duel te komen. Ik was wel iemand die altijd bezig was met het elftal om een goede organisatie neer te zetten.

Waar ben je het meest trots op?

Dat ik ondanks mijn vele blessures met 3 clubs in de hoofdklasse heb gespeeld. Verder ben ik trots op mijn zoontjes Stijn van 11 jaar en Luuk van 7 jaar en mijn vrouw Suzan. “Trots ben ik zeker ook op mijn ouders hoe ze mij en mijn zus hebben opgevoed en op de altijd positieve manier hoe ze in het leven staan. Verder zijn ze altijd erg betrokken, ook gedurende mijn voetbal periode, bij mijn gezin. Echte topouders.”

Ben je ooit benaderd door een BVO?

Nee, dat zat er niet in.

Heb je alles eruit gehaald als voetballer?

Ja, dat zeker. Ik was altijd de hele week met voetbal bezig en trainde buiten de trainingen nog vaak voor mijzelf om fysiek fit te worden en te blijven.

Voor een middelmatige speler heb ik bij een paar prachtige clubs gespeeld met prachtige voetballers en trainers.

Je hebt bij vele mooie clubs gespeeld. Waar heb je de beste periode beleefd?

Mijn beste en leukste periode heb ik gehad bij De Tubanters, daarna is het snel minder geworden vooral door weer te veel blessures. Vooral in mijn jaar bij Quick’20 was dat erg frustrerend waardoor ik maar 3 potjes heb gespeeld. Ondanks dat was dit wel een prachtig jaar bij een fantastische club met erg veel prachtige mensen binnen en buiten het veld. Bij Sportclub ben ik begonnen met voetballen en was het in die tijd vrij lastig om vanuit de jeugd door te stromen naar het 1e. Ik zat wel bij de 1e selectie, mijn debuut gemaakt onder Toon Valks, en kwam wel toe aan mijn wedstrijden maar echt seizoenen in de basis staan is niet gelukt. Sportclub was in die tijd ook de club van Enschede met veel ex profs in de selectie waaronder Rob Poell, Eddy Pasveer en Manuel Sanchez Torres (wat een geweldige kerel was dat). Kan mij nog herinneren dat ik op zaterdagochtend met Paul Krabbe extra ging trainen op bv traptechniek. Achteraf gezien was Paul een geweldige trainer met een geweldige drive, maar omdat ik niet speelde zag ik dat toen anders.

Je tijd bij de EV & AC De Tubanters 1897 was wel heel bijzonder met alle promoties tot en met de Hoofdklasse. Kun je daar iets over vertellen, wat maakte dat jullie zo succesvol waren?

Ik ben gekomen toen de club actief was in de 2e klasse. Hierna zijn we volgens mij binnen 3 jaar gepromoveerd naar de hoofdklasse. Dit kwam door een ideale mix van jonge talenten die vanuit de club doorstroomden, een middengroep tussen de 25 en 27 jaar en een paar routiniers. Voeg daarbij Wim Adolfsen en Rob Poell en de leiders en andere trainers en medische staf en je hebt een ideale mix.

Als spelers stimuleerden wij elkaar om maximaal te trainen en te spelen, we corrigeerden elkaar waar nodig en gingen in de kroeg ook samen tot het gaatje J.

Er was zoveel plezier en passie wat succes tot gevolg heeft.

Waar moet een goede aanvoerder aan voldoen?

Een aanvoerder denkt vaak als eerste aan het teambelang, hij of zij is tijdens de wedstrijd een voorbeeld voor zijn teamgenoten dit kan zijn door voorop te gaan in de strijd maar dat kan ook zijn door voetballend een maximale bijdrage te leveren aan het team, ook dit is voorbeeld gedrag.

Buiten het veld zorgt hij of zij ervoor dat alles zo goed als mogelijk is geregeld voor het team.

Wat is je mooiste herinnering?

Dat zijn de kampioenschappen, de wedstrijden tegen bvo’s zoals bv Newcastle United, waarbij Sir Bobby Robson na de wedstrijd een gesigneerd PSV shirt aan mij gaf, maar vooral de mooie momenten buiten het veld met de vele uitjes, de kleedkamer, alle prachtige mensen binnen de clubs enz. enz. Wat een plezier heb ik in die tijd gehad. Tevens heb ik jaren in Amsterdam in een vriendenteam gespeeld (TOS-Actief 6), ook dat was geweldig! Ik ben geëindigd als keeper (dat maar gaan doen na een enkelbreuk). Eerst met z’n allen de wei in en dan na de wedstrijd de kroeg in of met een bootje door de grachten, echt een top tijd.

Ieder jaar gaan we met een groep van De Tubanters een weekend naar Willingen om vooral ouwe koeien uit te sloot te halen en een paar biertjes te nemen.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik ben sinds december 2022 begonnen als docent aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven, hier haal ik erg veel voldoening uit. Het is fantastisch om jonge mensen iets bij te brengen en ze zien ontwikkelen. Mijn ambitie is om mij te ontwikkelen als docent (ik ben nl zij-instromer) en hier kundig in te worden. Ik ben zelf niet meer actief in het voetbal wel kan ik, na vele jaren reizen vanuit verschillende hoeken van het land naar PSV, eindelijk op de fiets naar mijn club PSV. Natuurlijk voor de wedstrijd eerst de stad in met vrienden en dan lopend naar het stadion.

Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?

Dat is lastig er zijn zoveel goede spelers en ik weet niet wie er allemaal al mee hebben gedaan aan deze column. Doe dan maar een keeper; dat is er één die de 100 meter in 2 minuten loopt, die iedere training in zijn blote kont gebukt voor mij ging staan om te vragen of er nog zand in zijn “oog” zat en helaas te vroeg moest stoppen door fysieke mankementen, maar wel een prachtige kerel was in de kleedkamer en een geweldige keeper; Michel Veurink.

Mooiste herinnering aan een trainer?

Dat zijn er best veel; ik kan mij bij het 2e van Sportclub Peter Bokma en Gerald Broek herinneren die er voor konden zorgen dat je ook met plezier in het 2e speelde. Paul Krabbe die in alles top was. Rob Poell die met zijn fanatisme je iedere keer kon raken (hij mist nog steeds de batterijen van de radio om de shuttle run test te doen tijdens een trainingskamp…). Gert Heerkes die samen met Edwin Nieland prima trainers waren bij Quick en die erg professioneel werkten. Michel Boerebach bij Achilles’12 net na het vreselijke ongeluk, wat een lieve man is dat. Maar een speciaal plekje heeft Wim Adolfsen die een meester was in het creëren van een team, tactisch prima was en je perfect kon motiveren. Tevens het vermogen om een 1e elftal te laten opgaan in de club waardoor er bv meerdere teams door elkaar zaten in de kantine. Op een doordeweekse dag moest PSV Champions League spelen, terwijl we moesten trainen, en Wim wist dat ik daar graag naar toe wilde, in de training daarvoor kwam hij naar mij toe en zei ” Kranen veel plezier morgen in Eindhoven”, zondags ging je dan weer door het vuur voor die man, denk met veel plezier terug aan deze prachtige kerel.

Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?

Ik had geen ritueel voor wedstrijden. Kan mij nog herinneren dat Boy JhanJhan mij altijd Pietje Keur noemde en dat bij Quick er vaak Kezza werd gebruikt.

Wat was je mooiste sportpark?

AGOVV en Quick’20.

Wat was je mooiste goal?

Ik scoorde niet veel. Het zal met de kop geweest zijn uit een corner.

Waar moet een goede verdediger in jouw ogen aan voldoen?

Het start met spelinzicht en coaching waarin je veel situaties kunt voorkomen. Verder is wendbaarheid en snelheid belangrijk. Opbouwend ben je in staat om linies over te slaan met een strakke inspeelpass. Qua uitstraling straal je rust en vertrouwen uit.

Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?

Het voetbal is veel sneller geworden en de voetballers zijn veel fitter geworden. Ik geloof erin dat er tussen generaties niet veel verschillen zijn. Het zijn vaak de oudere mensen die wat vinden van jongeren, waarbij de ouderen vaak uit het oog verliezen dat ze zelf ook jong zijn geweest.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?

Zorg dat je de sport die je beoefend leuk blijft vinden. Mocht het even tegen zitten kijk dan goed wat jezelf misschien anders kunt doen, want daar heb je invloed op.

Talenten van iedere vereniging verdienen het volgende: je kunt als amateurclub beter je geld steken in goede jeugdtrainers die de eigen jeugd beter maakt (Quick”20) dan dat je een speler van buitenaf een zak geld geeft. Dat laatste zorgt namelijk voor kortstondig succes i.p.v. structureel spelen op hoog niveau.

Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?

Nee, wel mogen de clubgrensrechters wat eerlijker vlaggen. (Bij Tubanters hadden we in onze tijd ook een echte puntenpakker… hè Paul J).

Heb je ergens spijt van?

Soms heb ik mij in mij blinde fanatisme wel eens laten gaan tegen bestuursleden of medespelers, met de wetenschap van nu wil ik dat graag rechtzetten.

Wil je nog iets kwijt?

Ik wil je graag bedanken dat je mij hebt weten te vinden om mee te doen aan deze column. Verder wil ik iedereen vanuit Eindhoven bedanken waarmee ik heb gevoetbald, maar zeker wil ik ook alle clubmensen van de clubs waar ik gespeeld heb bedanken voor de geweldige tijd. Houdoe en bedankt.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer