Spelersprofiel: Frederik Jaspers Faijer
Geboren: 19 februari 1974. Speelde vanaf 1992 tot 2006 in het 1e van vv DETO.
Positie op het veld: Veelal centrale verdediger en/of verdedigende middenvelder. Tegenwoordig zouden we dat positie 3, 4 of 6 noemen.
In 2010 werd ik assistent van trainer Anton Wennemars waarna we in 2012 promoveerden naar de topklasse.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben in 2005 officieel gestopt in het eerste. En zoals het vaak gaat als je lager gaat spelen, is de kans dat je nog een keer ‘wordt opgehaald’ altijd aanwezig. Dat overkwam mij ook. In mijn laatste jaar (seizoen 2005/2006), een paar wedstrijden voor het einde, brak ik mijn enkel. Toen was het daarna ook goed zo. Ik heb nog fantastische jaren gehad speler/trainer van DETO3, om vervolgens assistent trainer te mogen zijn van Anton Wennermers.
Had je een voorbeeld speler?
Ik kon genieten van de zogenaamde technisch begaafde spelers zoals Romario en Van Basten, maar ook van de leiders in het veld, Ronald Koeman en Gullit. En ja, ook zeker van de ‘waterdragers’ in het veld, types zoals Jan Wouters. Als ze er niet bij zijn, mis je ze.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
Als een mix van bovenstaande spelers natuurlijk! Nee, gekheid, ik was niet de technische begaafde voetballer. Wel gedreven, nooit opgevend en een leider met in- en overzicht.
Had je een specialiteit als speler?
Ik weet niet of aanvoerder zijn als talent of specialiteit geldt. Zo ja, dan zou ik dat zeggen want ik ben een flinke tijd aanvoerder geweest. Deze rol wordt toegekend door de spelers en de trainers, dus als je dan wordt aangewezen, dan is dat wel speciaal.
Waar ben je het meest trots op?
Dat we destijds als team jonge voetballers een negatieve reeks van degradatie op degradatie hebben weten te doorbreken. In 1995 waren we uiteindelijk in de derde klasse beland. Er was een totale leegloop van spelers. Als resterende DETO-spelers, aangevuld met wat talentvolle jongens uit de regio, was er ons alles aan gelegen om de blik naar boven te blijven richten. Onder leiding van trainer Guus Hoevenberg en met een goede begeleidende staf, een mooie mix van jonge, goede voetballers én de club is dit uiteindelijk gelukt om de tendens te keren.
Nooit overgewogen om DETO in te ruilen voor een andere mooie club?
Ach, als je jong bent voel je altijd gestreeld als een andere amateurclub je benadert. Echter heb ik nooit de stap genomen om bij een andere te gaan spelen. Omdat ik wist wat ik had, omdat ik met het fietsje naar de club kon en misschien ook wel door gebrek aan lef. Voor mij goede redenen om bij DETO te blijven.
Ooit benaderd door een BVO?
In ‘mijn’ tijd mocht je nog naar de Twentse selectie met talenten uit de regio bij Heracles in Almelo onder leiding van Ton Pattinama en Henk van Goozen. Dat was prima, je leert overal.
Heb je alles eruit gehaald als voetballer?
Hahaha, als je weet waar ik nu sta, met ons gezin, mooi werk en alles wat erom heen gebeurt: zeker weten!
Wat is je mooiste herinnering?
Dat zijn er meerdere… De tijd dat ik net bij de selectie kwam met jongens als Marcel Elberse, Ronald Dams, Appie Leussink, René Heuver, René Janink, John Bosch, Jan Wetering en Michel Jansen, waar ik naast zat in de bus voor mijn debuut bij ON in Groningen. En Bert Schippers natuurlijk. Een fenomeen, fabelachtige techniek, een beetje gek, maar hij maakte de meest geweldige doelpunten. Ook onvergetelijk: de kampioenschappen die we mochten vieren na de negatieve periode. Kampioen worden in de derde klasse bij Daarlerveen was een heel bijzondere gebeurtenis voor iedereen die DETO liefheeft.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik ben gelukkig getrouwd met Natasja en we hebben 4 kinderen: Nienke, Rinske, Stef en Simon. We genieten nu volop van de sportieve bezigheden van de kinderen. De meiden basketballen, de jongens voetballen. Dat houdt ons wel bezig op zaterdagen en op trainingsavonden. Ik ben zelf al een aantal jaren voorzitter van basketbalvereniging Peatminers. Verder geef ik samen met mede-eigenaar Onno en een kleine 80 collega’s vorm aan de haere. De haere is een praktijk voor fysiotherapie, ergotherapie en gezond leven met 15 vestigingen in Noord-oost Overijssel.
Welke amateur mag in deze rubriek niet ontbreken en waarom niet?
Er zijn al enkele voorbijgekomen zoals Arjen en William. Maar ook mannen als Erik Eshuis, Wybe Kram, Robert Zwijze, Luudwin Ensing, Pedro Noquerol, Xander ten Hove, Ruud Bruns, John Fraterman, Vincent Bilanovic en Ferdi ter Avest hebben ongetwijfeld meer dan genoeg te vertellen. En er zullen er ongetwijfeld meer zijn.
Mooiste herinnering aan een trainer?
Met ‘de mooiste’ kan ik niet zoveel, iedere trainer (Herman Morsink, Bert Ebbens, Hans Bossink, Chris Riemens) heeft wel wat en je pikte van iedereen wel iets belangrijks op. Henk Schepers, die helaas al is overleden, was een trainer die het lef had om als speler uit het eerste de jeugd te gaan trainen. Hoe gaaf was dat, als jeugdspeler keek je toch echt wel tegen hem op. Hij had status.
Guus Hoevenberg leerde ons voetballen: passen en trappen, techniek en tactiek, de juiste man op de juist plek op het goede moment.
Onder Anton Wennemers ben ik assistent geweest. Een prachtige tijd om eens van de andere kant samen met een team te presteren. Hoogtepunt was de promotie middels een beslissingswedstrijd tegen WHC in Hardenberg. Hét bewijs dat niet altijd de beste voetballers winnen, maar het team van goede voetballers die helemaal op elkaar zijn afgestemd. Van Anton heb ik geleerd wat ervoor nodig is om het maximale uit een team en uit spelers te halen. We vulden elkaar op een mooie manier aan.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Nee niet echt.
Wat was je mooiste sportpark?
IJsselmeervogels en HHC- Hardenberg .
Wat was je mooiste goal?
Ik heb er niet veel gemaakt, maar de 2 tegen Genemuiden zaten er goed in (zijn helaas geen beelden van).
Waar moet een goede verdediger in jouw ogen aan voldoen?
Een goede verdediger moet -net als iedere voetballer- fris in de kop zijn. Je moet een liefhebber zijn en een natuurlijk drive voelen om de beste te willen zijn. Maar je moet ook een megaspiegel hebben om je mindere kwaliteiten onder ogen te zien. Hieraan kun je werken of dat wat een ander beter kan aan diegene overlaten. Kortom: goede kop, een wendbaar, veelzijdig en beweeglijk lichaam en bovenal: een liefhebber van de spelletje.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Ik vind de voetballers van tegenwoordig zoveel handiger, sneller en beter. Dat is een resultaat van de ontwikkelingen op het gebied van trainingen, maar ook van de trainers die zich op steeds meer facetten van de sport en leidinggeven verbeteren. Ik bekijk soms met open mond de filmpjes van acties die op social media staan. Het is aan onze generatie om de sporters van nu te blijven uitdagen met goede begeleiding etc. Essentieel voor nu en destijds moet de nadruk liggen op de details van passen en trappen en veelzijdig bewegen, ben zelf groot fan van het Athletic Skills Model.
Een nadeel van nu vind ik de ouderbetrokkenheid. Ouders zitten er tegenwoordig op een verstikkende manier bovenop of ze zijn totaal niet betrokken. Dat was in onze tijd echt anders. Een mooie mix van hulpvaardigheid en gepaste betrokkenheid bij het team waarin hun kinderen speelden. Complimenten aan mijn ouders en de ouders van toen; ik hoop dat de huidige ouders hier een voorbeeld aan nemen.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Blijf jezelf, doe de dingen waar je goed in bent, zorg dat je een mooie groep voetballers om je heen creëert en geniet van het spelletje. Word beter door te verliezen en vier de overwinningen met elkaar. Want winnen blijft echt het leukst.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?
Nee.
Heb je ergens spijt van?
Vast wel destijds, maar dat is dan gelukkig niet ingevreten want ik heb nu nergens last van.
Wil je nog iets kwijt?
Volgens mij heb ik alles gezegd en geschreven. Dank Rick, dat je me bent blijven vragen voor deze rubriek. Je was vroeger al een volhouder en winnaar! Ik vond het leuk om te doen.
