Het duel tussen Mariënberg en Kloosterhaar had alles in zich.
Strijd, inzet, venijn in de staart en zo maar uiteindelijk ontbraken aan beide kanten de doelpunten. Daar kom je als (neutrale) toeschouwer toch voor naar een wedstrijd. Of niet dan? Het bloedeloze nul-nul gelijke spel gaf de verhoudingen naderhand uitstekend weer. Alhoewel de thuisploeg, gezien de legio aan kansen, en dat daadwerkelijk 1 bal achter de doellijn neerplofte daar een klein beetje anders over zal denken. Aan de andere kant, Kloosterhaar had in de tweede helft ook een strafschop kunnen krijgen. Kortom, nadat de kruitdampen waren opgetrokken, de minnen en plussen bij elkaar opgeteld waren konden de gasten uit Kloosternarigheid en de Mainbargers onder het genot van een groene pretkegel aan de lange 3e helft beginnen. De waarheid lag inmiddels op het veld.
We vonden het prima. Er had niemand verloren, dat was misschien wel de winst. Want de beide buren konden leven met het gelijke spel al schoten ze daar allebei weinig mee op. Het was een leuke streekderby die na de pauze daadwerkelijk ontvlamde. Het ging er soms bij, mooi man.
Scheidsrechter Hans ten Voorde had er ook ‘skik an’ en floot een puike wedstrijd. Na weken niet echt aanwezig te zijn geweest stond er weer een roodzwart elftal wat streed voor elke meter. Niet altijd met goed voetbal maar de inzet vergoedde veel. Trainer Arjan Visscher mocht wederom puzzelen met zijn opstelling. Hij miste bijna een half dozijn aan basisspelers. Nu was de boodschap blijkbaar wel helder uitgelegd, tot hier en niet verder. Na voorzichtig aftasten was daar in de 21e minuut de eerste grote kans voor Mariënberg.
André Plaggenmars kopte net over, in dezelfde minuut hield Thijs Kloosterhaar van scoren af.
Het spel golfde op en neer zonder een duidelijke winnaar aan te wijzen. Het leverde nog niet uitgespeelde kansen op. Dat veranderde op slag van rust. Kloosterhaar schoot keihard op de paal en in de rebound trof men Thijs op de verkeerde weg,
Hij hield Kloosternarigheid van scoren af. Met de rust een ouderwetse Frits van Turenhout tussenstand. Na rust ontbrandde de strijd. Irritaties in het veld, er werd links en rechts een kaakje uitgedeeld. Eindelijk begon het weer op een heuse streekderby te lijken. Mariënberg dacht op voorsprong te komen maar Ramon Lubbers mikte naast de kooi van Wind. Even later nog een dot van een kans. Dat hadden we lang niet meer gezien van Mainbarg. Het roodzwarte geloof kwam weer tot leven. Maar Kloosterhaar liet zich ook niet onbetuigd. Wederom liet Thijs zijn keeperskwaliteiten zien. Het mag gezegd worden, de mannen van de wedstrijd stonden afgelopen zaterdag onder de lat. Want Dennis van der Veen zag zijn uithaal uitéénspatten op de knuisten van Marcel Wind. Na 66 minuten schreeuwde heel Kloosterhaar (en misschien wel Sibculo) moord en brand. Ze wilden een strafschop maar de scheids stond te ver van de situatie om het juist te beoordelen. Vlak voor tijd was dat ook het geval toen heel Mariënberg al juichte, de bal was inderdaad achter de doellijn (beelden toonden dat ook aan) maar arbiter Ten Voorde stond te veraf om dit kundig en op de juiste waarde te beoordelen. De vlaggert van Kloosterhaar stak zijn stok ook niet in de lucht, had ie dat wel gedaan dan was ie never nooit meer Kloosterhaar binnengekomen…. Kortom, geen man overboord. Het bleef 0-0 en tot het einde spannnend.
Misschien niet altijd goed voetbal maar wel inzet, strijd en passie….Iedereen ging tot het gaatje. Dat geeft de roodzwarte burger moed na enkele armmoedige weken. Hier moeten wij op verder borduren (€ 7,50), dan komt het vast goed. Niet gewonnen maar wel het idee gekregen dat er gelukkig nog voldoende in het vat zit! Komende week naar Daarle, die verkopen de huid tegenwoordig behoorlijk duur.
Fijn weekend (AD)
