Komende zaterdag reizen wij af naar het pittoreske Almelooooooo waar op sportpark AVC Heracles aan de Verlengde Sportlaan, nummer 1, de Almelose VoetbalClub onze gastheer zal zijn, AVC Heracles duzz.
Langzaam komen wij weer een beetje bij het roodzwarte bloed, zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen.
Uit de laatste twee wedstrijden werden namelijk 4 punten gehaald. Dat geluk hadden wij een lange tijd niet. Wat ik oe brom! Maar vorige week werd Daarle aan de zegekar gebonden met een 1-6 zege en die week daarvoor wisten wij, niet bloedeloos overigens, gelijk te spelen (0-0) tegen Kloosternarigheid!
Langzaam schuiven wij weer naar dat linkerrijtje toe waar wij, mijns inziens, ook gewoon thuishoren. Ik dacht op een gegeven moment wel: ‘Who’ll Stop The Rain, wanneer houdt het eens op met het regenen van roodzwarte nederlagen. Ik zag al een aardige ‘Bad Moon Rising’ aan de roodzwarte horizon gloren. Gitzwart leek de lucht boven het Westpark. Iedereen steeds minder goed te passe. Het doek valt hoogstwaarschijnlijk wel voor het Stadstheater in Almelo na ruim dertig jaar maar toch niet voor ‘Ons Mainbarg’?? Potverdikkemei, even waren wij niet meer die ‘Fortunate Son(s)’, het gemak waar wij eerder doelpunten aan één regen was ineens als sneeuw voor de zon verdwenen. Zag van de week nog een leuk artikel over onze kampioenswedstrijd in de 2e klasse (2006) en sprak Theo de Lange mooie profetische woorden. Het ging allemaal eerder zo vlekkeloos en een ‘Skik’ dat we hadden omdat we toen allemaal wel in Mariënberg geloofden. Maar de laatste tied ebde het geloof weg. Het leek wel alsof ze op iedere speler een soort van ‘I Put A Spell on You’ hadden gespeld, voodoo-achtige praktijken, iedereen leek wel onder stroom te staan. Acupunctuur, maar dan anders. Bij elke bocht, ‘Up Around the Bend’, sloegen wij steevast de verkeerde richting in! Compleet de weg kwiet. Maar zijn eindelijk de gaten in de lekke roodzwarte boot een beetje gedicht? We moesten het iedere week met steeds minder matrozen doen. Iedereen was zeeziek, leidde schipbreuk, flikkerde over boord of vlogen op de lange latten van groene pistes af en konden zo derhalve niet acteren binnen de beruchte witte kalklijnen. Een euvel waar meer clubs last van hebben, was het soms nog maar 2006! Maar zondag schreeuwde ik mee met The Fortunate Sons zong ik vals ‘Proud Mary..euh Mainbarg’. Daarna nog Boudewijn en op Fietse van Skik. De kinderen keken mij aan, is papa nu al begonnen met drinken? Het is nog maar elf uur ’s morgens! Volgens mij gelooft het trouwe publiek ook weer een beetje in de jonge honden van Mainbarg. Ik telde afgelopen zaterdag in Daarle toch aardig wat roodzwarte supporters, mooi man! Bliev’n volhouden.
Ik hoorde het Through the Grapevine (sssst) maar The Boys are Back in Town…! Zou het…??
Kruipt het roodzwarte bloed weer waar het niet gaan kan? Volg sowieso jouw roodzwarte hart want dat klopt! Maar 1 zwaluw maakt nog geen zomer hè, laat staan een mooie lente.
Echter, er zit weer geloof in ons elftal. Er wordt weer gebikkeld, gestreden voor elke meter. Het giet nog niet allemaal even soepeltjes maar fouten mogen gemaakt worden als wij er maar van leren…!
Ik genoot vorige week van een Daan Kok, van een Ramon Lubbers. Beide basisspelers en in de tweede helft van de (te laat) ingevallen Jarno Bouwhuis. Alle drie nog A-junioren, maar wat geeft dat! Als je goed genoeg bent ben je oud genoeg zei ooit onze nummer 14. Ik geef hem niet ongelijk! Hij had er kijk op. Hij wel! Dat is toch genieten. Wij missen een half elftal aan goede voetballers maar onder andere deze jonge gasten maken het elftal weer compleet. Ik kan daar van genieten! Daan Kok die bij zijn basisdebuut meteen de 0-1 scoorde en bij de tweede goal de assist gaf. Lubbers die scoorde in het tweede bedrijf, dat mooie juichen. Hou dat vol, kerls! Ik zie hun ouders tevens genieten. Ik weet dat mien voormalige kameroad ‘Kokkie’ ook donders trots is op zijn zoon. Dat kan toch ook niet anders….en wat dacht je van Pa en Moe Lubbers! Kiek ze eens goed in de ogen langs de lijn, alleen maar roodzwarte liefde. Wat mooi.
Niks geen Bad Moon Rising meer op het Westerpark maar Proud Mary-ienberg…Of niet dan! Almelo was altied bekend om die stoplichten en bekende lui als Herman Finkers, Ilse deLange en Tom Egbers. Maar sinds enkele weken heeft Almelo weer een bekende stamgast er bij, Toon Eppink. Goeiendag ‘m. De goedgemutste vrolijke langharige zanger van The Fortunate Sons, het bandje wat de heren van Creedence Clearwater Revival weer genadeloos tot leven brengen. Jemig, wat een goede coverband van CCR. Kippevel! Overdag kroegbaas, ’s avonds de gitaren inpluggen en gaan met die banaan Gaaf man. Ik zat steevast elke zaterdagavond voor de TV en elke keer eindigen ze weer bij de top 3.
Sinds vorige week is dat muziekprogramma ook weer ten einde. Jammer! Er moet gewoon meer muziek op de Vaderlandse televisie. Goeie muziek welteverstaan!
Daar haalde ik zaterdagavonds de laatste tied mijn vrolijkheid vandaan, want van het roodzwarte ge-emmer en getrap op het voetbalveld werd je flink sikkeneurig van. Waarvan Akte! Maar nu the Fortunate Sons niet meer op mien treurbuis te zien zijn maken onze eigen ‘Fortunate Sons’ weer furore op de Overijsselse voetbalvelden…een soort van comeback, ze kunnen het nog! Gelukkig. Ik wist het….Blijven geloven. Up Around The Bend, nu nemen wij bij elke bocht wel de goede afslag. Kop d’r veur. Gemakkelijk zal het zaterdag niet worden in Almeloooo, als het stoplicht op groen staat is er genoeg te doen op de velden van AVC Heracles.
Vorige week rolden ze Banthum op. Dat is geen kattepis! Met 0-2 werd er gewonnen op sportpark Moscou. Ik hoorde uit betrouwbare bron dat onze vrienden van the Green Pride compleet door de ondergrens zakten. Tja, dat kun je meestal niet verder zakken. De slechtste wedstrijd van het seizoen. Die kun je beter nu hebben dan aan het eind van het seizoen als de knikkers worden verdeeld. Hopelijk hebben wij die fase nu ook gehad. De druiven waren zuur genoeg! Thuis wisten wij vorig jaar te winnen met 5-2 van AVC. Alleen dat gegeven al biedt absoluut geen rendementen voor het huidige heden. Iedereen kan van iedereen winnen maar ook verliezen. Destijds scoorde Rolf nog zijn 250ste competitiedoelpunt. Is onze ‘Fortunate Son’ er zaterdag weer bij? Hoop het. Maar wie er ook aan de aftrap staat, we moeten het met z’n allen doen!
Dat lukte de laatste twee weken vrij aardig, laten we daar nou eens op verder borduren….. AVC heeft simpele cijfers ter overbrugging. 10x verloren, 5x gewonnen. 15 punten uit 15 duels! Dat geeft een 13e stek. Wij hebben 21 punten uit 15 wedstrijden, een voorlopige 8ste stek. We willen verder, we willen door. We moeten de ploeg van de vertrekkende trainer Martijn Wessels zekers niet onderschatten. Weer zo’n ‘Dark Horse’. Laat ons de 1-6 overwinning tegen Daarle geen zand in de ogen hebben gestrooid. We hebben misschien de regen gestopt maar moeten ook tegen Heracles de zon weer zien te pakken. Niet dat donkere wolken ons blijven achtervolgen…. Mede daarom gok ik ouderwets gok op een 1-3 zege. Die prognose is ook al zo oud als de weg naar Rome laat staan Almelo. De wedstrijd begint om 14.00 uur (twee uur, let dus op), dus even wat eerder weg van huus. Het duel staat onder deskundige leiding van scheidsrechter, de heer Bjorn van der Veen. Succes! Hoe dan ook, om een lang verhaal kort te maken: Veule Wille maar vooral Veule Skik! Dat de beste maar mogen winnen en anders spelen we echt niet meer gewoon gelijk. Hup Rood-Zwart, laat ons juichen, Potverdikkemei!
Joah, mag wel zo.
(AD)
