Speelstersprofiel: Marie-José Olde Kalter
Geboortedatum: 16 augustus 1974
Clubs:
1989-1995 FC Berghuizen Dames 1
1995-1999 PUCK Deventer 1
1999-2007 FC Berghuizen Dames 1
2007-2011 FC Berghuizen Dames 2
2020-heden SVO Deventer Vrouwen 30+
Positie: Rechtshalf of centraal op het middenveld. Bij het Nederlands elftal heb ik ook regelmatig als rechter wingback gespeeld, al bestond dat woord toen nog niet. 🙂
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Toen ik zwanger was van onze zoon Tieme ben ik tijdelijk gestopt, ik speelde toen in het 2e team van FC Berghuizen. Een paar maanden na de geboorte ben ik weer gaan voetballen, maar toen ik opnieuw zwanger raakte, ben ik definitief gestopt als actief lid bij FC Berghuizen. Ik ben overigens wel altijd lid gebleven en afgelopen november was ik 40 jaar lid. Begin 2020 ben ik weer begonnen met voetballen bij SVO Deventer Vrouwen 30+. Dat doe ik nog steeds met veel plezier en dit seizoen zijn we zelfs kampioen geworden. Voetballen blijft het leukste spelletje en ik hoop het nog lang te kunnen blijven doen.
Wie was als speelster jouw voorbeeld?
Ik ben ooit begonnen als keepster (heb nog training gehad van jouw vader Hennie Ardesch tijdens de voetbalkampen in Azelo) en Theo Snelders was mijn grote voorbeeld. In die periode ging ik regelmatig op de fiets van Oldenzaal naar Enschede om bij trainingen van FC Twente te kijken en had ik ook een seizoenkaart. Als voetballer was (en ben) ik een groot fan van Johan Cruyff. Voor mij de allerbeste voetballer en trainer ooit. Mia Hamm, speelster van het Amerikaanse elftal, was voor mij een voorbeeld in het vrouwenvoetbal. Ik heb zelf ooit nog twee wedstrijden tegen haar mogen spelen, tijdens een oefentrip met het Nederlands Elftal naar Amerika. Dat was een geweldige ervaring. Amerika was toen echt de absolute top in het vrouwenvoetbal. In Nederland waren Vera Pauw en Sarina Wiegman twee Nederlandse topspeelsters, die voor mij als voorbeeld dienden. Met beiden heb ik nog samengespeeld bij het Nederlands Elftal.
Had jij een specialiteit als speelster?
Niet specifiek, maar technisch en tactisch zat het wel goed. Verder was (en ben) ik ontzettend fanatiek. Van mij kon je altijd 100% inzet verwachten en ik had/heb een bloedhekel aan verliezen, zelfs op trainingspartijtjes.
Waar ben je het meest trots op?
Alle wedstrijden voor Jong Oranje en het Nederlands Elftal. Ik heb 20 jeugdinterlands gespeeld en 19 A-interlands. Dat was elke keer weer een geweldige ervaring. Als klein meisje had ik de droom om ooit voor het Nederlands Elftal te spelen. Supergaaf dat dit gelukt is. Verder was het erg mooi om met de Twentse selectie Nederlands Kampioen te worden. Een bijzondere prestatie met een bijzonder goed elftal.
Ben je ooit benaderd door een BVO of een andere club?
BVO’s bestonden in mijn tijd nog niet. Erg jammer, want ik had heel graag voor FC Twente willen spelen. Ik ben in mijn FC Berghuizen tijd benaderd door Heike Rheine uit Duitsland en een Amerikaanse Universiteit. Beide heb ik niet gedaan. Wel ben ik ingegaan op een aanbod van PUCK Deventer, toen één van de beste clubs in Nederland, om daar te komen spelen. Daar heb ik vier seizoenen gespeeld. We deden elk seizoen mee om het kampioenschap van Nederland. Helaas net niet gelukt en twee keer tweede geworden.
Heb je alles eruit gehaald als voetbalster?
Ja, ik denk het wel. Ik heb het Nederlands Elftal gehaald en bij één van de beste teams van Nederland gespeeld. Misschien was een buitenlands avontuur ook nog leuk geweest, maar ik heb geen spijt dat ik dat niet heb gedaan.
Wie was jouw lastigste tegenstandster?
Carola van der Laan, van WFC uit Wormerveer. We speelden samen bij het Nederlands XI-tal, zij was linkermiddenvelder, ik rechtermiddenvelder. In de competitie stonden we vaak tegenover elkaar. Ik weet niet waardoor het kwam, maar ik heb tegen haar volgens mij nooit een goede wedstrijd gespeeld.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat is een lastige vraag. Ik heb zoveel mooie herinneringen. Alle kampioenschappen en jaren bij FC Berghuizen. Dat was een geweldige periode met een geweldig team. Het Nederlands Kampioenschap met de Twentse selectie was ook een absoluut hoogtepunt. Altijd wonnen de regioteams uit het Westen, maar dat jaar waren wij onverslaanbaar. De toernooien met Jong Oranje in het buitenland waren ook altijd bijzonder. Verder natuurlijk mijn debuut voor het Nederlands Elftal in Brussel tegen België en vooral dat mijn vader en moeder erbij waren. Die reden toen met de auto achter de spelersbus aan. Mijn moeder ging sowieso altijd met mij mee naar alle trainingen en wedstrijden met Jong Oranje en het Nederlands Elftal. Het hele land zijn we samen doorgereden. En wat hadden we samen altijd veel lol. Die herinneringen koester ik misschien nog wel het meest, omdat mijn moeder helaas veel te jong is overleden.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik werk bij Goudappel, een adviesbureau op het gebied van mobiliteit. Ik houd mij vooral bezig met het verduurzamen van de personenmobiliteit. In 2021 ben ik aan de Universiteit Twente gepromoveerd op dit onderwerp. Een belangrijk thema, omdat bijna 20% van de totale broeikasgasuitstoot in Nederland door verkeer en vervoer komt. In 2050 moeten we klimaatneutraal zijn, en dat betekent dat we ook ons reisgedrag moeten aanpassen. Daar probeer ik mijn steentje aan bij te dragen. In mijn vrije tijd ben ik al ruim drie jaar trainster van het team van onze zoon: op dit moment de jo15-2 van Sportclub Deventer. Dat vind ik erg leuk om te doen. En volgend jaar ga ik ook het team van onze dochter trainen. Zij speelt, net als ik, bij SVO Deventer.
Welke speelster mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Shelly Amweg. We zijn samen opgegroeid en kennen elkaar van de kleuterschool. Als kleine meisjes hadden we de droom om ooit samen in het Nederlands Elftal te spelen. Dat is gelukt, helaas maar 1
helft (België uit), maar eigenlijk besef ik nu pas hoe bijzonder het is dat we het gefixed hebben samen. En we zijn nog steeds vriendinnen.
Mooiste herinnering aan een trainer?
Ik heb veel goede train(st)ers gehad, maar het meest heb ik misschien wel geleerd van mijn vader. Hij kwam altijd kijken en na de wedstrijd namen we dan de plus- en minpunten door. Dat was vaak kort en krachtig, maar wel ontzettend leerzaam en waardevol. We praten nu nog steeds veel over voetbal, maar dan vooral over de prestaties van FC Twente en Go Ahead Eagles.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Ik had niet echt een vast ritueel, behalve misschien dat ik altijd met een T-shirt onder het wedstrijdshirt speelde. En ik vond het fijn om op dezelfde plek in de kleedkamer te zitten. Sandra Kok noemde mij Kaltertje (en ik haar Kokkie) en bij FC Berghuizen werd ik in het veld vaak Seetje genoemd.
Wat was je mooiste sportpark?
Zonder enige twijfel het sportpark van FC Berghuizen. Dat is en blijft het mooiste sportpark van Nederland. Ik kom er nog steeds graag.
Wat was je mooiste goal?
Ik heb 1 doelpunt gemaakt voor Jong Oranje op een toernooi in Finland. Dat is voor mij een heel bijzonder doelpunt. In de periode dat ik bij FC Berghuizen als aanvallende middenvelder speelde, scoorde ik regelmatig. De mooiste (en meest speciale) was denk ik het 100e doelpunt in het seizoen dat we kampioen werden in de Hoofdklasse.
Waar moet een goede middenveldster in jouw ogen aan voldoen?
Een goede techniek en tactisch inzicht. Zorgen dat je op de juiste positie staat, altijd aanspeelbaar zijn, de bal met het juiste been aannemen, zodat je de bal direct door kunt spelen en altijd vooruit denken. De schakel zijn tussen de verdediging en de aanval. Frenkie de Jong kan dit als geen ander. Ik kan echt van zijn spel genieten.
Wat is het grootste verschil tussen het damesvoetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Het is nu veel professioneler en speelsters kunnen daardoor veel meer focussen op het voetbal. In mijn tijd trainde ik best veel (5x in de week, 3x bij de club en 2x bij het Nederlands Elftal). Maar dat was allemaal in de avonduren, naast studie of werk. Nu wordt er niet alleen meer, maar ook overdag getraind en hebben de meeste speelsters een contract. Tevens zijn alle faciliteiten om het voetbal heen veel professioneler. De medische verzorging, voeding, individuele sponsors, et cetera. Dat zie je ook terug in het niveau, dat is zoveel beter dan in mijn tijd.
Hoe heb je de opmars van het vrouwenvoetbal beleefd?
Tijdens het EK 2017 in Nederland werden alle ex-internationals uitgenodigd voor de openingswedstrijd, dat was super leuk. Sindsdien ga ik bijna altijd naar de thuiswedstrijden van de Oranje Leeuwinnen. Zo mooi om te zien wat zij de afgelopen jaren bereikt hebben en hoe ze ervoor gezorgd hebben dat kleine meisjes niet alleen kunnen dromen van een carrière als profvoetbalster, maar deze droom ook waar kunnen maken. De nationale competitie volg ik niet echt. Op dit moment
gaan de goede speelsters te snel naar het buitenland, het niveau van de nationale competitie is te laag in vergelijking tot andere landen. Dat zal moeten veranderen, wil Nederland in de top mee blijven doen.
Zien we jou misschien nog terug in een functie binnen het damesvoetbal?
Op dit moment vind ik het vooral leuk om training te geven aan onze kinderen en zo lang het nog kan wil ik zelf lekker blijven voetballen. Of ik daarna iets anders ga doen, durf ik niet te zeggen. Voor mij hoeft dat trouwens ook niet per sé iets bij het damesvoetbal te zijn.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Met talent alleen kom je er niet. Je zult er ook zelf in moeten investeren. Ik heb in mijn tijd zoveel speelsters zien afhaken omdat ze het niet konden opbrengen om veel te trainen of het niet serieus genoeg namen. Als je het talent hebt en je wilt graag de top halen, ga er dan ook echt voor. En dat betekent dat je soms nee moet zeggen tegen andere dingen. Dit geldt overigens niet alleen voor meisjes, maar net zo goed voor jongens.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het damesvoetbal?
Denk dat je daar niet aan ontkomt bij in ieder geval de topwedstrijden en interlands.
Heb je ergens spijt van?
Nee.
Wil je nog iets kwijt?
Ik kijk terug op een supermooie tijd als voetbalster. Heb het geluk gehad dat we bij FC Berghuizen en de Twentse selectie altijd hele talentvolle selecties hadden. Daardoor kon ik samenspelen met heel veel andere goede speelsters en hebben we samen hele mooie prestaties neergezet. Dat is de basis geweest voor mijn eigen carrière als voetbalster.
