Haydi Wolbert: ‘Vrouwenvoetbal was ondergewaardeerd, je moest maar zien hoe je ergens kwam’

Speelstersprofiel: Haydi Wolbert. (Nu Bodde-Wolbert)

Geboortedatum: 13-04-1975

Clubs: Mijn voetbalperiode was van 1989 tot en met 1997.
Vanaf 1991 heb ik bij Dames 1 Dos’19 en vanaf 1993 tot 1997 heb ik bij de Dames 1 van FC Berghuizen gevoetbald.

Van 1990 t/m 1997 heb ik bij de Twentse selectie gezeten en in 1992 heb ik een paar maanden bij het Nederlands dameselftal gevoetbald.

Mijn positie was bij DOS’19 centrale middenvelder en bij Berghuizen , Twentse selectie en Nederlands elftal was ik centrale verdediger.

Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben mede gestopt vanwege de grote afstanden (we speelden landelijk, er waren zelfs 4 clubs in en bij Amsterdam) en het team was niet hecht meer vond ik. Veel speelsters van buiten kwamen erbij.

Wie was als speelster jouw voorbeeld?
Men zei dat ik qua speelstijl op Wim Jonk leek en ik vond dat mijn teamgenote, Sylvia Wild, heel goed kon voetballen.

Had jij een specialiteit als speelster?
Steekpasses geven vond ik mooi om te doen. Daarnaast opkomen op het middenveld vond ik geweldig.

Waar ben je het meest trots op?
Waar ik het meest trots op ben is, dat ik jaren bij de Twentse selectie en een paar maanden bij de dames van Oranje heb gezeten.

Ben je ooit benaderd door een BVO of een andere club?
Nadat ik gestopt ben gingen de spelers om mij heen wel door met voetballen en gingen sommigen ook (part-time) betaald spelen. Zelf ben ik nooit benaderd omdat ik al was gestopt toen ik 22 jaar was.

Heb je alles eruit gehaald als voetbalster?
Nee, ik heb er zeker niet alles uit gehaald wat erin zat. Mijn ouders hadden weinig interesse in het voetbal waardoor ik mensen om mij heen moest zoeken die met mij mee konden rijden zodat ik wel op de trainingen en wedstrijden kon verschijnen voor Twente of Oranje. Dat was toen allemaal wel gedoe.

Wie was jouw lastigste tegenstandster?
Lastige tegenstandsters herinner ik mij niet zo.

Wat is je mooiste herinnering?
Mijn mooiste herinnering is toch wel een wedstrijd bij UD Weerselo waar ik de spits 100% in de tang had en daarnaast ook goed van achteruit kon opbouwen. En ik vond het een bijzondere tijd, dat ik een paar maanden bij de damesselectie van Oranje zat.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik ben nu fysiotherapeute en maatschapslid van Fysiopraktijk Berghuizen in Oldenzaal en dat bevalt me prima. In het voetbal heb ik geen ambities, wel kijk ik vele wedstrijden van de Eredivisie, Nederlands elftal van de mannen en de vrouwen, bij het team van mijn zoon Sven en bij mijn neef Chiel Olde Keizer.

Welke speelster mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Annemarie Booijink , samen met haar zijn we al die jaren naar Berghuizen gereden. We hebben samengespeeld bij Dos’19 en bij Berghuizen.

Mooiste herinnering aan een trainer?
Mooie herinnering aan mijn trainers/coaches heb ik niet.

Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Een ritueel of iets had ik niet. Soms werd ik Wolliberto genoemd….

Wat was je mooiste sportpark?
Mooiste sportpark herinner ik mij niet meer.

Wat was je mooiste goal?
Mooie goals waren in het eerste jaar bij DOS’19 bij de meiden. Daar was ik meestal voorin te vinden en kon je nog pingelen waardoor je al gauw 1 op 1 op de keeper kwam en kon scoren.

Waar moet een goede centrale middenveldster in jouw ogen aan voldoen?
Een goede centrale middenveldster moet voldoen aan de mentaliteit om te winnen, tackles kunnen maken, blik vooruit hebben, tussen de linies kunnen spelen en passes in de diepte geven.

DOS’19 of FC Berghuizen?
Ik kan geen keuze maken tussen Dos’19 en Berghuizen. Beide zijn waardevol voor mij geweest.

Wat is het grootste verschil tussen het vrouwenvoetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Vrouwenvoetbal van toen was ondergewaardeerd, dat bleek uit dat we bijvoorbeeld niet op het hoofdveld mochten spelen en ook trainden we op slechtere velden. Er was minder aandacht naar buiten toe en weinig publiciteit. Qua vervoer moest je maar zien hoe je ergens kwam, kleding en ballen waren ook minder.

Hoe heb je de opmars van het vrouwenvoetbal beleefd?
Opmars van het vrouwenvoetbal heb ik niet beleefd. Ik kijk de laatste jaren wel weer naar het Nederlands elftal van de dames, maar daarvoor had ik er niet veel mee.

Zien we jou misschien nog terug in een functie binnen het vrouwenvoetbal?
Een functie binnen het vrouwenvoetbal zie ik niet zitten. Mijn zoontje gaat nu naar JO-10, misschien dat ik daar begeleiding ga doen in wat voor vorm dan ook.

Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Mijn advies voor de talenten is: “Ga ervoor !!! Zolang je er plezier aan hebt.”

Moet de VAR ook zijn intrede maken in het vrouwenvoetbal?
Over de VAR was ik positief, maar zoals onlangs in de kwartfinale bij de mannen, dan was dat natuurlijk super slecht. Een blok van Dumfries, wat zeker geen penalty was, en dat de VAR dan later besluit dat de penalty wel wordt gegeven. Dat was zo slecht.

Heb je ergens spijt van?
Nee, ik heb nergens spijt van.

Wil je nog iets kwijt?
Mijn neefje, de jongste zoon (21 jaar) van mijn zus speelde afgelopen 2 seizoenen voor Heracles 1 (daarvoor heeft hij 10 jaar bij de jeugd van Twente/Heracles academie gevoetbald). Daar ben ik wel trots op. En het grappige is dat ik mijn eerste wedstrijd bij Dordrecht ( zie foto) speelde met het Nederlandse team en dat mijn neefje net een contract heeft getekend bij FC Dordrecht.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer