Door: Rick Ardesch
Speelstersprofiel: Denise Nagtegaal
Geboortedatum: 29-08-1985
Jeugd: Phenix F1 – A1
Senioren: Phenix 2000 – heden
Glanerbrug 2006- 2009
Positie: Spits en bij de selectie spits en later ook voorstopper.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Hoewel mijn lichaam door pijntjes regelmatig aangeeft dat stoppen misschien wel beter is, is mijn hoofd het daar nog niet helemaal mee eens.
Ik speel af en toe nog in het 35+ elftal bij Phenix. In april scheurde ik mijn hamstring tijdens de training en nu zit ik er toch aan te denken om weer te gaan trainen. Het blijft kriebelen he.
Wie was als speelster jouw voorbeeld?
Ik had niet echt een favoriet. Ik keek ook bijna nooit met mijn vader en opa mee naar voetbal op tv. Ik was dan zelf buiten met een bal. Als ik dan iemand zou moeten kiezen waar ik graag naar keek was dit Dennis Bergkamp.
Had jij een specialiteit als speelster?
Ik moest het vooral hebben van mijn voetballend vermogen, het inzicht en de traptechniek. Mijn specialiteit was toch wel vrije trappen.
Waar ben je het meest trots op?
Wanneer ik voor de tijd geregeld uit werd gelachen of gescholden, juist dan belangrijk voor mijn team kon zijn. In de laatste minuten een vrije trap erin schieten en zo de winst binnen hengelen bijvoorbeeld.
Heb je alles eruit gehaald als voetbalster?
Nee zeker niet. Bij de selectie speelde ik eerst als spits en later een aantal wedstrijden als voorstopper naast Martine Benneker.
Dat ik Anouk Dekker, die normaal op die positie speelde daarmee op de bank hield maakt mij achteraf wel trots. Kijkend naar wat zij in haar loopbaan als profvoetbalster bereikt heeft. In het jaar dat ik mijn meniscus scheurde en later geopereerd werd aan mijn knie heb ik voor mijn gevoel nooit meer het niveau gehaald wat ik kon en nog zou kunnen bereiken.
Ben je ooit benaderd door een andere club?
Toen ik het laatste jaar bij de jongens in het A-elftal speelde en we over zouden gaan naar de senioren ben ik benaderd door Marie-Jose Olde Kalter om bij Berghuizen te komen spelen en door Tubantia.
Wie was jouw lastigste tegenstandster?
Dat is met stip op 1: Charon ten Vergert, de laatste vrouw van LSV. De voorstopper kreeg van hun megafanatieke trainer de opdracht om niet van mijn zijde te wijken en me overal te volgen. 10! Pak die nummer 10! Als ik de voorstopper dan voorbij was, was daar altijd nog Charon. Het waren pittige duels die we uitvochten waar ik nooit ongeschonden uitkwam. Was ik erlangs, moest ik rennen voor m’n leven, want dan zat ze me op de hielen en maaide me gewoon met of zonder bal de benen onder m’n lijf weg. Mooie tijden.
Is het goed om in de jeugd met en tegen jongens te voetballen wat jou betreft?
Zeker. Ik zou meisjes adviseren om bij de jongens te spelen.
De jongens waar ik in de jeugd mee speelde maakten ook geen onderscheid. Ik was één van hen en werd volledig geaccepteerd. Of het kwam omdat ik een van de betere was, weet ik niet. Ze hebben nooit onderscheid gemaakt. Op de training gingen ze even fel een duel met mij aan als onderling. Dit maakt je als meisje sterker, harder en daar leer je veel van. Ook om soms slimmer te zijn.
Phenix of v.v. Glanerbrug?
Phenix. Phenix en Glanerbrug zijn qua club wel hetzelfde. Een familieclub. Enige is dat ik bij Phenix een kind van de club ben. Mijn hele familie speelde er of was wel lid en iedereen kende mij daar ook. Bij Glanerbrug was dit iets minder. Daar kende ik er veel, maar er waren meer mensen die mij kenden als dochter of kleindochter van.
Ik ben daar puur voor het voetbal naartoe gegaan, omdat ik het lage niveau van Phenix mentaal niet kon accepteren. Mijn eigen spel werd met de week slechter en het plezier was er ook niet meer. Ondanks dat ik niet meer zo betrokken ben bij Phenix, heeft deze club wel een speciaal plekje in mijn hart.
Wat is je mooiste herinnering?
Ik heb veel mooie herinneringen uit mijn voetbalperiode. In de D’tjes moesten wij de kampioenswedstrijd tegen Zuid- Eschmarke. We moesten winnen of gelijk spelen. In de laatste minuut kreeg ik de bal diep, zag de keeper te ver voor zijn doel staan en bedacht me geen moment. Ik poeierde de bal van ver over de keeper en zo werden we kampioen.
Ook in de C1 werden we districtskampioen. En het spelen in diverse regioteams waar we ook meededen aan het NK.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Nu ben ik nog aan het herstellen van mijn hamstring en hoop ik snel weer zo fit mogelijk op het veld te staan.
Mooiste herinnering aan een trainer?
Ik heb geen specifieke herinnering aan een trainer.
Wel vind ik het nog steeds bijzonder dat mijn vader tot aan de B1 mijn trainer was. Onderscheid maakte hij nooit. Was ik slecht, dan werd ik evengoed gewisseld.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Ik heb geen ritueel voor een wedstrijd. Wel had ik een aantal bijnamen. Bij Glanerbrug was dat Kleine kraak of krakie (naar mijn opa die ook krakie werd genoemd). Bij Phenix was dat Rocky (geen verdere uitleg nodig).
Wat was je mooiste sportpark?
Phenix natuurlijk.
Wat was je mooiste goal?
Ik heb veel mooie doelpunten gemaakt, maar de mooiste die ik me herinner was BWO uit met Glanerbrug. Vanuit een corner maakte ik een omhaal.
Waar moet een goede spits en verdediger in jouw ogen aan voldoen?
Een spits moet naast doelpunten maken, balvast en aanspeelbaar zijn. Een balletje breed of terug kunnen leggen naar de opkomende middenvelders. En verder moet een verdediger fysiek sterk zijn, inzicht en overzicht hebben, teamgenoten van achteruit aansturen en op kunnen bouwen.
Wat is het grootste verschil tussen het vrouwenvoetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Nu is het vrouwenvoetbal veel professioneler dan in mijn tijd. Toen waren er nog geen profclubs met een vrouwenafdeling.
Hoe heb je de opmars van het vrouwenvoetbal beleefd?
Ik vind het mooi om te zien dat er nu meer aandacht aan besteed wordt.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Gewoon lekker voetballen en vooral plezier hebben. We worden immers niet allemaal een Messi of Ronaldo.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het vrouwenvoetbal?
Nee, vraag me op sommige momenten überhaupt af of het zijn intrede had moeten maken. Het heeft met regelmaat een grote impact op het verloop van een wedstrijd.
Heb je ergens spijt van?
Dat ik zelf de keuze heb gemaakt om te stoppen met de Twentse selectie. Ik was erg onzeker en vond het allemaal heel spannend. De druk die ik mezelf onnodig oplegde met daarbij de angst om te falen aan de verwachtingen die het met zich meebracht, in plaats van te doen wat ik het liefst deed; lekker vrijuit voetballen!
Welke amateur mag niet ontbreken in deze column en waarom niet?
Anja Pasma mag zeker niet ontbreken. Anja heeft heel wat jaren meegelopen in het damesvoetbal en was altijd een vaste waarde binnen het elftal.
Wil je nog iets kwijt?
Bedankt voor de uitnodiging!
