Door: Alfred Dorgelo
Op basis van de tweede helft had het jonge elftal van trainer Wouter Tabbers wellicht recht gehad op een dik verdiend punt maar het kwam (net) tekort tegen een beter DVC.
Je kunt er allerlei clichés op loslaten, het was wel een nederlaag met perspectief. Als Mariënberg komende week net zo start op sportpark de Kei tegen SC Lutten als de tweede helft afgelopen zaterdag tegen DVC dan is de 4e overwinning van deze competitie zekers binnen handbereik. Maar theorie en praktijk, dat ligt soms kilometers uit elkaar.
Resumé. De eerste helft lieten de gasten uit Dedemsvaart, behalve de eerste tien minuten, ons alle hoeken van het veld zien. Wij werden als ‘die schapen’ van het kastje naar de muur gestuurd en terug. We mochten onze handen dichtknijpen dat wij de rust haalden met slechts een 0-2 achterstand. Tuurlijk, na zes minuten en eventjes later nog een keer hadden wij moeten afdrukken… Had het zomaar 2-0 kunnen staan ipv 0-0 maar hierna speelden DVC hogeschoolvoetbal. Nou ja, ze maakten er verduveld veel aanspraak op.
De trainert vertelde voor de strijd tussen Mariënberg en DVC dat ie 66,6% van zijn voorhoede miste. Nou, ik heb het niet gezien. Vooral die lange Wind was een constanste plaag in de roodzwarte ogen. Hij zoemde als een vervelende mug 45 minuten lang rond! Hij drukte ook de 0-2 af nadat DVC al vrij makkelijk op 0-1 was gekomen. Gelukkig waaide de Wind soms ook over want de spits van DVC hield Mariënberg nog enigszins in leven.
Vlak voor rust hadden wij de aansluitingstreffer kunnen maken, echter dat lukte niet!
Tijdens het gebruikelijke kwartiertje pauze gaven de supporters van de thuisploeg weinig meer voor de kansen van de Westerparkbewoners. Het was DVC voor en na… Toch, toch konden onze gasten van sportpark de Boekweit na de thee geen vuist meer maken. Ze gingen steeds meer achteruit lopen om zo het opgeleefde Mariënberg tegenstand te bieden.
De inzet was hartverwarmend. Good-old Rolf Hofsink ging voorop in de strijd. Hij schoffelde, totaal niet zijn stijl, in het plantsoen van de mensen van de Voart…. Op een gegeven moment had DVC het niet meer. In het eerste bedrijf gingen ze nog als de brandweer maar het vuur was gewoon geblust… Nu had Mariënberg de spuit in handen en het ging het van dik hout zaagt men planken! De aansluitingstreffer van Rolf na een dik half uur spelen was eentje van 24 karaats goud.
Prachtig! Mariënberg ging er vol voor….Het spel golfde op en neer. Een heerlijk voetbalgevecht ontspon zich. Iedereen spinde er garen bij… Het was niet altijd goed. Je leerde ook afgelopen zaterdag dat natrappen gewoon mag….?!?!? Hoe dan? Zijn de regels inmiddels veranderd? Een speler van DVC schopte opzichtig na…. Scheidsrechter Braake schotelde de beste man slechts geel voor terwijl rood op zijn plaats was. Trainert David Leeuw wisselde nr. 15 maar snel om nader onheil te voorkomen… Met 10 tegen 11 had ik het nog moeten zien. Ach, verder raakte DVC twee keer de paal bij ons. Wij raakten bij hun 1x de paal. Het had alle kanten op kunnen en misschien wel moeten gaan.
Wat ik verhaalde, op basis van de tweede helft was een punt verdiend geweest maar in het eerste bedrijf was het voornamelijk DVC wat de klok sloeg. Ditmaal was het helaas geen loon naar werken. De 4e nederlaag op rij….
Maken wij ons zorgen? Om den drommel niet…Neuh, als wij volgende week kunnen brengen wat wij de 2e helft brachten en de eerste helft nalieten dan komen de punten wis en waarachtig. Volgende week moet het gebeuren in en tegen Lutten. Van de week maar ff een kaasje en een fuet met truffel kopen bij Jan van het Kaaskeldertje want na 16 november zijn Kelder en ik even geen vrienden meer van elkaar….Of zoiets! Kop d’r veur op sportpark de Kei, hou deze arbeidsethos vast van de tweede helft. Dan komen er nog mooie dingen op ons pad. Fijn weekend. Joah, mag wel zo.
