Door: Alfred Dorgelo
Als je niet kunt winnen moet je zorgen dat je niet verliest! Dat zei ooit een wijs man. Tja, Mariënberg hinkte tevens op die gedachte. Niet verliezen… Maar kreeg bij het sluiten van de markt het mooiste cadeau wat je maar kunt wensen. Namelijk, de overwinning. Verdiend? Zeg het maar….. Het maakte ons afgelopen zaterdag kein flaus aus om het maar op z’n Oostenrijks te zeggen.

Wij wonnen met 3-2 van DKB, misschien niet verdiend, lekker belangrijk! In deze fase van de competitiestrijd is ieder punt er één en zekers drie punten…. Trainert Wouter Tabbers moest wederom puzzelen met zijn opstelling. Hij miste weer een half elftal aan beschikbare spelers. De spoeling is nu éénmaal bij een klein cluppie, wij zijn geen DVC met 1300 leden of Juventa met iets minder dan duuzend….
Mooi was dat Bennie de Lange er ook weer bij was. Zijn laatste bezoek aan schoonzoon Arne in Liverpool verliep niet helemaal vlekkeloos. Hij miste een trede van de trap, heup naar de gallemiesen en drie pinnen in zijn been. Noodgedwongen moest hij enkele wedstrijden missen maar hij was er afgelopen zaterdag weer bij en hij zag zijn cluppie uiteindelijk winnen met 3-2 van De Krimse Boys….Het ging allemaal niet van een leien dakje, verre van dat! Ook DKB kon niet in haar sterkste opstelling starten, beide ploegen begonnen ‘gehandicapt’ aan het degradatieduel. Want verliezen betekende duikelen in de kelder, als je won wist je dat misschien wat lucht kon tanken. Maar ja, Lutten hield Avereest op 1-1 en Sportlust won doodleuk en gezellig van koploper Banthum! Kortom, achteraf blijft het mooi wonen! Een klein half uur balden Mariënberg en onze gasten uut de Krim alsof er niks aan de hand was. Je schudde enkele handen, blies nieuw leven in oude vriendschappen totdat DKB uit werkelijk niets op voorsprong kwam. De nr. 10 mocht slalommen door de Mainbarger defensie en zette een collega DKB’er zo volkomen vrij voor Thijs, 0-1. Die viel echt uit de lucht! Net toen wij dachten, dat gaat niet fout vandaag ging het toch mis. Niet veel later kwam DKB zelfs op 0-2 voorsprong. Wederom waande de zoon van de DKB-trainert zich op een groene piste waar geen enkele roodzwarter hem van de sokken wilde skieën….Bam 0-2. Allemiemachies….Dat hadden we niet voorzien. De wereld op zijn kop! Na een klein half uur twee nul achter en toen viel één van onze beste spelers ook nog uit. Ziek, zwak en misselijk was Wesley Willems. Mooi dat hij het wilde proberen maar het was vechten tegen de bierkaai. Wisselen derhalve…De pas zestien(!) jarige Tobi Bouwhuis maakte zijn debuut. Potverdikkemei, dat had Moe graag nog willen zien dat haar lieve buurjochie, op dezelfde dag jarig als haar Freek, op 15 februari 2025 debuteerde in het eerste elftal. Dat krantenknipsel had ze vast en zekers bewaard! Nou Moe, hij deed het geweldig. Hij gaf zelf de voorassist bij de 2-2 gelijkmaker. Maar eerst moest natuurlijk nog de aansluitingstreffer gemaakt worden. Was het hands? Volgens heel DKB echt niet, maar ja de arbiter van dienst legde de bal wel op de stip. Van diezelfde stip schoot Hendrie Hofsink onberispelijk raak, 1-2. De 2-2 volgde niet veel later. Tobi gaf de bal op Job, Job passeerde nr. 5 en gaf mooi voor op Brian die op zijn Lamberinks de 2-2 heerlijk tegen de touwen kopte…..

Er gebeurde niet veel in het eerste bedrijf, toch stond het na 45 minuten 2-2, vier goals derhalve. De tweede helft was er één voor de statistiekeraards onder ons. Op basis van de vele kansen en mogelijkheden had DKB de overwinning naar de Oversteek moeten meenemen. Vooral die nr. 10 en nr. 7 zijn heerlijke voetballers, de klasse druipt er van af.
Maar ze misten legio kansen. Het venijn zat ‘m in de staart. Eerst keurde de arbiter terecht nog een doelpunt af van Mariënberg. Het was buitspel. Maar tegen de verwoestende uithaal van Hendrie Hofsink op randje zestien was geen kruit gewassen. Helemaal niet dat hij door Joost Kremer nog van de gewenste richting werd gepromoveerd tot doelpunt en de oh zo heerlijke 3-2 zege. Verdiend? Lekker belangrijk. Ieder punt telt en drie helemaal. Fijn weekend. Ik ga de kroeg in! Tot over twee weken. Uit naar het Hardenberg van Harold Muis.(AD)




